Alle inzendingen over matroos OR kroeg OR hoer

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een lichtmatroos: zijn donkre haren, Zijn ogen bloeien, zijne wangen blozen. Denk niet aan de duizenden lichtmatrozen, Die jong en schoon als deze waren.…

In zijn uniform der matrozen, stond hij op de ka te blozen. Zij bloosde ook, zij het matroze.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Voor de matroos blijft de haven gelijk Hij die nachten op golven slijt En onder de zeespiegel het vloeiend rijk Niet raden kan.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Elke hoer werd hoer gemaakt door iedere man zonder vast lief zonder getrouwheid aan honk en huis. Elke haven zonder hoer elke hoer zonder man iedere vrouw zonder hoer te willen, kunnen of moeten zijn. Ach, een beter bestaan op aarde was zo te verwezenlijken, kon verwerkelijken... dat geen man noch behoefte had aan goedkope seks.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Het leven twijfelt stuurloos vaar ik verder naar onzekerheid Ik ben geen kapitein,maar een matroos Is dit het schip waar ik voor koos…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een dronken matroos uit Den Helder laveerde zich vast op een kwelder. Hij lalde: "Is hier potdorie geen bier? Dan ga 'k met mijn schuit naar de kelder!"…

kreeg de zweep voor het minste vergrijp De werkman z’n hongerloon in de kroeg Berooide bejaarden een aalmoes van de kerk mits ze voldeden aan wat dominee vroeg De witte slaaf was goed voor de nering ruimschoots beschikbaar zonder investering Wie bouwt een monument voor déze slaven Versleten, vergeten, naamloos begraven…

kreeg de zweep voor het minste vergrijp De werkman z’n hongerloon in de kroeg Berooide bejaarden een aalmoes van de kerk mits ze voldeden aan wat dominee vroeg De witte slaaf was goed voor de nering ruimschoots beschikbaar zonder investering Wie bouwt een monument voor déze slaven Versleten, vergeten, van de armen begraven…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

kreeg de zweep voor het minste vergrijp De werkman z’n hongerloon in de kroeg Berooide bejaarden een aalmoes van de kerk mits ze voldeden aan wat dominee vroeg De witte slaaf was goed voor de nering ruimschoots beschikbaar, zonder investering Waar blijven excuses voor déze slaven Versleten, vergeten, van de armen begraven…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Al in de Plantage daar is er een kroeg Wel onder de groene bomen, Daar drinken ze laat en daar drinken ze vroeg, Daar drinken ze nooit haast jenever genoeg; - Mijn Lief zeit: ik mag er niet komen.…

Daar waar het bier schuimt en verdriet versmoort op de barkruk aan de toog Daar waar een thuis huist en sappige vertelsels smeulen in de ziel van de waard en zijn warme stem Daar waar de dronkeman zijn hart lucht En na diepe zucht de mop van z'n leven hoort…

Ik zie ze al weer zitten de koppen naar omlaag vervreemd van lief en aanverwanten met roos rondom hun kraag Ze drinken snel hun bieren alsof de tijd hen dat gebiedt en lachen met hun tandeloze monden en niemand die het ziet En als ze dan de kroeg uitlopen de koude nacht weer tegemoet zou ik ze graag mijn jas meegeven maar niemand die…

maar jou zelf bedenk, een zacht soort bedrog ’t Is mooier, een ideaalbeeld te maken dan van jou in ’t echt, maar vooral van mezelf, zo hard op de grond, zo onzeker te raken Dus ik naar de kroeg, je zou mij moeten horen hoe ik je verheerlijk, ons altaartje bouw.…

geen tijd om na te denken je neemt nog een slok en een trekje ja waarom niet, draai nog maar een rondje en zo nog talloze in het verschiet die bol neemt je toch wel mee of je het nu wilt of niet kom, doe nog maar een rondje, wat let je ach, die eeuwige kroeg, het blijft een wervelend verzetje…

schreeuwt hij in het rond dat hij een dichter is en geen hond spuugt zijn woorden op de wanden en grijnst over zijn te korte tanden Dan gaat de deur weer open de dealerman met gouden knopen plaatst zijn hond boven op de bar "een schotel drank voor deze dar" De pianoman laat zich inspireren "ik ga spelen voor deze heren" begint te zingen over hoeren…

swingende zichzelf verzen leerende troubadoer snoer de cynische critici de mond symbolische werelden nemen het woord dans brandend door verhalen en verbeelding smelt doof het licht niet eerder dan vogels zingen in het ochtend licht…

De meinacht laat zijn koele droppels neder, ik schuil onder een lispend lindendak, mijn oude hart vindt zijn verlangen weder dat naar de lente geurend openbrak, en vóór mij is het licht der kleine kroeg, daar tiert men bij de hooggevulde glazen, al wat ik vrucht'loos aan het leven vroeg ligt in de simp'le jool dier blijde dwazen.…

Veel brave burgers, boeren, buitenlui gaan naar de hoeren in de Spijkerbuurt. Maar binnenkort wordt men daar weggestuurd. Geen plaats meer voor een sexy winkelpui. De laatste hoer viert straks haar jubileum aan ‘t raam in Arnhems Openluchtmuseum.…

De winst vergroten, matroos beroven?…