O meditatie
scherpzinnige
nietsontziende
barmhartige
leerschool
waarom heb ik
ooit gewenst
de waarheid te zien
Onwetend
dat de waarheid
een zweep
bij zich draagt…
De geest wiekt boven de materie uit:
boven de laffe luwte van mijn stee
waarin mijn lichaam luistert naar 't geluid
der nacht, dat dunner wordt van lieverlee.
Niet langer wordt mijn geest gekooid, geknecht
door een cocon van grove stof, waarvan
elk pijntje, steekje het verval voorzegt
dat ik zo onderhand verwachten kan.
Misschien is sterven…
in de meditatio ook vind je vandaag
nog enige remedia opdat het
verdriet aansluiting vinde bij en
oplosse in de ongrondelijke droefte
van het ene in de afgrond van het al.
abstract (uitvoer):
elke stap die je zet is een stap dichter bij het graf.
reserveer tijdig want de plaatsen zijn beperkt.…