47 resultaten.
Vragen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 331 Vragen die we met ons meedragen.
Waarom moet mij dit overkomen?
Vragen over het leven en de dood
Vragen over vrede, oorlog en nood
We zullen er hier nooit uitkomen.
Vragen over het wezen God, de Heer
Hoe zal het zijn na het aardse leven
Als God een nieuwe aarde zal geven
Zien wij elkander daar dan ook weer?…
De geur van mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 Mist kun je ruiken, alsof de
druppeltjes iets meedragen.
Ze hangen besluiteloos rond
in een doorleefde nevel van
verzwaarde hemel en
gecondenseerde klei.
Zo ruikt een grijze waas van
koude huid en klamme steen,
van onzichtbare koeien in de wei.…
Onsterfelijk
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 912 de tijd niet bestaat
maar slechts een benaming
is voor de ordening van momenten
waar alle elementen altijd
hebben bestaan maar steeds verder
van elkaar zijn gaan groeien
daar zweven mijn gedachten als een fluistering
hopend dat deze hemellichamen
zullen zien wat ik nooit meer mee zal maken
dat ze mijn ziel met hun onsterfelijkheid zullen meedragen…
Mijn vlakke land
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 643 Zo zal ik je altjd meedragen.
Met heidevelden als mijn huis,
waar ik jarenlang kan zwerven,
waar ik geniet van iedere dag.
en antwoord vind op m'n vragen.
Mijn vlakke land, dat ben jij,
waar mijn wieg heeft gestaan.
Aan jou ga ik nimmer voorbij,
bij jou zal ik sterven gaan.…
Inspiratieloos verloren aan de poëzie.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 626 in 't schrijven
waar er ooit gevoel lag in poëzie
kan ik nu slechts twijfelen over hoe
ik er nog één draai aan kan geven
-zonder driehonderdzestig graden te draaien-
Trouw blijvend aan mijn gedachten
wil ik mijn gevoel niet dichten
doch openen als een ontluikende vlinder
in een passioneel samenspel van klanken;
wind en emotie zullen mij meedragen…
Lieve papa
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 386 Ik zal ze in mijn hart meedragen,
Ze op het allermooiste plekje speciaal voor u in mijn hart bewaren.
Dank u wel pap voor alle liefde die u gaf en alle prachtige jaren.
See you in heaven.
Liefs u dochter,
Denise…
Toverlantaarn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.415 Tover
voor mij een nieuwe wereld, een ander licht
vol van verlangen
bol van gezangen
Voorbij de laatste bocht, het bange konijn
bij het verlaten huis, scherven in het kozijn
drukt ze haar klam gelaat door het spinnenrag
en ontwaart wat ze verder meedragen mag
Met frisse lach, zakken vol van geur en kleur
glipt ze stralend door de smalle…
op dode stenen jagen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 567 in het diepste staan we alleen
dat hebben we gemeen
niet enkel door tegenslagen
want naast voorspoed zullen wij,
het wezenlijk gescheiden zijn,
in ons bestaan meedragen
samen zouden we dode stenen kunnen verjagen…
kijk, ze vliegen
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 305 vage vlek
waarin men verwensingen bleef herhalen
tientallen, tot jaren oud
zo anders
dan de meeuwen
die ik als kind tekende
met vleugels, misschien te groot
maar vrijuit om lief te hebben
omlaag en omhoog, waar wolken
witter dan wit werden
als armen zich uitstrekten
ver over mij heen
waar het weten groeide
dat het machteloze meedragen…
Een gewaarschuwd mens.....
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 31 Met overgave mag je de
zee in je hart
meedragen.
De zee met vaak
enorme hoge golven
geeft vele indrukken.
Krachtig is de zee maar
geeft zoveel vleugels
met vele vrijheden.
Het is een verademing
om te mogen
meemaken.
De zee is ook gevaarlijk,
zeker als je erin zwemt!…
Dat onverplichte grazende
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 Geen ander mens kan onze zielenpijn bij vlagen
daadwerkelijk meedragen of aan ons ruiken.
Ik moet wellicht nog vele pruiken en reizen maken,
mag het ademen weet ook ik nog even niet staken.…
75 jaar toch vrede
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 58 Al ben ik op deze dodenherdenkinsdagen aangeslagen
de herinneringen aan al dat leed blijven wij meedragen.
In dromen hoor en zie ik soms soldaten nog stampen
het verborgene, de zichtbare tranen en hun zielenpijn
denk ik wie begon waarom toch die zware rampen
alsof de ene mens beter dan de andere mens zou zijn.…
Het is mijn tijd nog niet...
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 354 Mijn denken in mijn armen meedragend
wetend dat de zinloosheid
van het onwetende, het weten is
en het bestaan gewoon zijn gangetje gaat.
Beelden, gedachten, herinneringen waaieren voorbij;
slechts sprakeloze woorden
spelen een spel tussen jou en mij.…
Catastrofale vlucht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 140 Een kist zoekt de ruimte weer
Inmiddels voor de zoveelste keer
Voortdurend meedragend het onbekende lot
Waarop geen antwoord gegeven wordt
Maar oh, de eerste signalen
De techniek of de mens die wellicht gaat falen
Het lijkt nog enigszins te gaan
Hoewel de tijd niet leek stil te staan
De oproepen worden al snel heviger
Heimwee naar veiligheid…
In de stiltes van mijn geheugen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 In de stiltes van mijn geheugen,
vind ik nu de rust en schoonheid,
wat mijn bewogen leven meemaakte,
en wat ik meedraag.
Soms is het een last,
waardoor ik gebukt,
alleen nog traag door het leven ga,
de donkere jaren loodzwaar moet dragen.…
Opzoek naar God
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 164 tegenspraak zal er nooit en te nimmer zijn
maar brengt wel naar twijfel en overwegen
uiteindelijk ben ik dan daar, waar ik niet wil zijn
oorlogen en afslachten van de mensheid
dat laten wij en de personificatie van God niet toe
zelfs de Vader niet en Heilige Geest
daarvoor in de plaats ben ik blijven steken
bij hoop, geloof en liefde die ik altijd meedraag…
Lieve Jan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 480 Ben trots dat ik je meedraag voor de rest van mijn leven.…