Alle inzendingen over mens OR werk OR samenleving

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De dichter van Knack is een crack als hij weer met schijnbaar gemak mens en samenleving fileert heeft alleman weer wat geleerd.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mensen waarmee we samenleven, steeds weer opnieuw ontmoeten, zoals een pasgeboren kind, dat voor het allereerst, zijn eigen ouders ziet. Kunnen ervaren mensen, oorspronkelijk blijven? Kan thuis blijven worden, tot dagelijks avontuur?…

Vrouwen, fanatieke hoedsters van familieband en nageslacht leverden de grootste bijdrage, door hun invoelend vermogen roddelen en netwerken, aan samenleving en haar normen De mens, vlees geworden taal maakte samen leven mogelijk zoiets complex in stand houden vraagt om een groot brein niet het verzamelen als apen of het jagen als…

(zijn mond geurt nog naar tandpasta) Aan het werk dus, aan het werk! De slagen der stomheid zien te verslaan door kakelend op mijn handen te staan. -------------------------------- uit: 'Aan het werk', 1981.…

Zij keek mij als een zwerfhond aan waartegen ik gezegd had dattie lief was. Kauwgom is aan mij niet besteed ik houd niet van kleverige dingen en ben zuinig op mijn tanden zij zijn er klaar voor en wachten vroeg of laat komt er wel weer een strot langs om af te bijten liefst voor de ergste honger. Mijn dubbele tong weet niets van prins…

de straten kleuren rood schouder aan schouder scanderen ze de leuzen van de laatste geuzen over arbeidsvreugde en de ethiek van allen samen tegen het patronaat toch, dag na dag jaar na jaar jaagt het verleden hen op onverbiddelijk terug naar het kille land van Daens lange uren, korte nachten leven om te zwoegen voor een zwoerd van het…

hard werken hallo in dit leven krijgt niemand wat kado…

Onze baas mag het nu weten, ons werken was aangenaam Bijkletsen en lachen, onze pret had vaak geen naam. Onze job, deden we prima, we vulden elkaar goed aan Bij het ontwaken dacht ik, yep, naar mijn baan! Daar vond ik jou en onze dag was compleet en goed gevuld We deden alles samen, met liefde en geduld.…

Bij dag buig ik gewillig en strijk loon mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid, mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid. Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht maak ik gedichten zangerig en zacht en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht op hoeken van mijn tafel een…

een lekkere rijpe kolibrie vol met honing vanaf de tong waar waren wij gestopt door diepe groeven klinkt de gong dit werk nooit volmaakt maar naakt voor jou altijd geschreven…

Ik huis niet op deze aardbol, ik huis niet in mijn lichaam, ik vlieg los van mijn hoofd ik ga los van mijn naam, maar in het hart, zetel ik en mijn ziel vliegt hoog, ik weet dat, maar 't is enkel voor het dichten dat ik voor het aardse zwichtte.…

Ik zal zelf moeten werken, om te laten zien, dat ik hoor bij de sterken, om te krijgen wat me is beloofd en waarin ik zelf al die tijd heb geloofd.…

Ik zorg voor jou en voor jouw wezen probeer je lichaamstaal te lezen De voldoening die het geeft als ik plots even zie wie er binnen in jou leeft. -met Liefde-…

zout op de lippen schrijnende handen ronden de dag de avond valt in verlichting droom je ogen weg uit vandaag versaag nooit breek gedachten morgen wordt ooit…

zout op de lippen schrijnende handen ronden de dag de avond valt in verlichting droom je ogen weg uit vandaag en versaag nooit breek gedachten want morgen wordt ooit…

werk het gelaten de deur uit.…

Ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

in de samenleving wordt samen geleefd maar niet tesamen men gaat zijn eigen weg omheen de medemens die dwars of tegen ligt…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

ongerept en onbetreden krijgt de tijd iets van weleer samenlevend in het heden blijkt verdraagzaamheid soms teer…

De samenleving vol wedijver mag kijken naar het bijenvolk, waar taken zonder morren, in vrede worden verdeeld.…

de wrijving in de samenleving zorgt ervoor dat het begrip over verduurzamen langzaamaan wordt geüpdatet tot een een vorm van verzuur samen...…

Bij veel lopen en ook staan zie je eelt tevoorschijn komen, op voeten en handen, van 't harde werk. Maar nog niet eerder was een mens door 't vele zitten, voorzien van eelt, op zijn achterwerk.…

M’n schoonzusje zegt Ik vind het niet leuk als jullie grapjes maken over de aangetrouwden Och, da’s toch niet erg! We doen dat al jaren! Ja, dat weet ik en ik vind het al jaren niet leuk Oke, misschien moeten we dat dan maar niet meer doen Dank je, het is fijn als iemand rekening met me houdt De stadbewoners zeggen We vinden het…

Ons Carillon stalkt mijn geheugen door herkenning en pingelt elk uur zeurend door mijn buurt. Na een kwartier nog dreunt het na: herinneringen. Verstoren oscillatoren mijn ritme; mijn droom van synthesizerpop met Berlin.…

Je hoort de glashuid die ons scheidt vaak rinkelen. – Weer een uitbraak.…

vaak tuig genaamd ze hebben zichzelf niet gemaakt elke generatie een nieuwe lichting gevolg van falende samenleving Als de groep naar Siberië is verbannen zijn wij het tuig dat moet verdwijnen koning zonder volk zit weg te kwijnen…