Alle inzendingen over mensen OR natuur

natuur moest deze week wat dichterbij edoch, wat is natuur in deze tijd? veel mensen zijn die binding domweg kwijt staan ook niet bij het dichten in de rij maar paddestoelen spel ik zonder n en alle woorden schrijf ik met een pen…

Natuur rustig met rust laten, willen rusteloze mensen niet. We beheren natuurlijke natuur, alsof het onze eigen parken zijn. Zeldzame dieren mogen blijven. Wie het te goed willen doen, zullen we bestrijden uiteraard. Zij verdienen natuurlijk beheer, behalve wanneer ze lekker zijn.…

Daar waar mensen veilig wonen. Dicht leefden we met elkaar. Wanneer merels prachtig zingen schreeuwen ze van onze daken. Houd afstand. Respecteer elkaar. Het mocht niet baten. Het Usutuvirus sprak. Usutu is een roepende in de woestijn. Merels verdwenen uit de drukke stad. Mensen die toeristen werden ook.…

Twee mensen op de Boulevard Zon en wind speelt met hun haar Genietend van wat vrije tijd En natuurlijk van elkaar.…

Vreugde en liefde liefhebben is noodzaak, bezieling al deel van je jeugd tweede natuur. Ja zeggen tegen leven maar wat weten mensen van mensen, van dat wat kinderen wel weten met hun frisse en jonge gevoel, juist buiten het feit dat ze opgroeiend mens met geduld voor zich zelf van nature al zijn.…

Door groen, onder blauw Zwoegt hij voort, dampend, hijgend, Over lang, recht grijs Louter gadegeslagen Door een bellende fietser…

een vreemde aan kwam hollen en ik hem niet kon scrollen het achterland gaf geen verband wel de boerderij dichtbij met koeien in de wei die naderbij kwamen ze loeiden hun namen droegen overvloedig hun nog geuierde melk en sluierden het lange gras tongstrelend binnen dit voelde als werkelijk in een bijna al postuum bestaan. kom mensen…

ik hoorde struiken praten had eerst weinig in de gaten maar een vleugje wind droeg hun woorden hoorbaar dichterbij keek spiedend om mij heen naar een andere bron zag gefilterde zon in het donkere groen rook de vage geur uit bewegen van toen een vorige tijd die seizoenen herspeelde in het decor van heden daarbij declamerend van…

zoveel verschillende zwart blank het is om het even De natuur zo sterk en krachtig bepaald elke vorm van leven…

wij hebben ons de wereld toegeëigend zonder enig concept er bomen struiken en planten naar eigen vorm en smaak neergezet met monoculturen en misoogst als resultaat is de natuur kapot gemaakt wij dachten hoogmoedig als god schepper te zijn maar leven parasiterend als woekerend kruid in een totaal misvormde variant van het aards…

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

jouw lied klonk majestueus in de wind jij was de reus van het bos reikte hoger dan wie naar de hemel maar in de bodem begon het gevecht onzichtbaar vrat een schimmel je wortels weg jij bent gevallen langzaam vergaan toch zingt de wind op de open plek is jouw stek als reus opgestaan…

Op de muziek van 'Wonderful World' - zie link. De bloem in de wei Zij bloeit er vrij Niemand die zegt Zij is niet echt Ze waait mee met de wind Als de lach van een kind De bij met een zoem Van bloem naar bloem Vlinders erbij In d' bloemenwei En de wind schaterlacht Als een kind in de nacht Het regent en de zon schijnt…

En weer straalt de zon maar toch blijven de mensen hun wensen uiten.…

wij zijn de soort die vraagt naar het waarom hoe het voelt om vogel te zijn waarom bromvliegen rondvliegen waarom je dit zei niet dat (bedenk je later pas) wat je liever wilt, cremeren of opzetten mensen die veel aan de dood denken snoepen meer mensen met veel rommel op hun bureau werken sneller is onderzocht zet de zak niet buiten, knip het…

Water drukt opwaarts zwaartekracht doet ons vallen vogels lachen luid.…

De merel hij zoekt tussen blad en bladeren ik tussen kranten.…

- drang heeft alles al heel lang opgeslokt en vraagt nee eist meer en anders dan de medemens het heeft alles is de deur uitgezet baby’s peuters kleuters bij de opvang neergelegd vrije tijd op een laag pitje en geld voor verre verzetjes dus zijn leuke dingen onze dromen wij jagen elkaar op in stress en burn out juist in de natuur…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Steeds meer mensen zitten buiten. De heerlijke warme zonnestralen bedekken mijn gezicht. De mensen worden vrolijker. De natuur is wonderschoon. De lente is nu bijna voorbij En dan is het eindelijk zomer.…

Natuurlijk is er een oplossing 'n natuurlijke een heel natuurlijke waarom veel wat intrinsiek slecht is beslecht wordt, kapot mag gaan, kapot moet en vooral de mannen, de holigans, meer tot mensen maakt DE DIENSTPLICHT Daar, dan leer je oorlog op het echte strijdtoneel en niet op een groen matje in een voetbalstadion Want voetbal is…

Door mensen die stoppen, met het vernietigen, van haar natuurlijk evenwicht? Ondertussen, kijkt onze aarde geduldig toe, hoe mensen elkaar bestrijden. Hoe een plaag vanzelf verdwijnt.…

Florig zijn mensen, die van bloemen houden. Mensen die blij worden, van planten en van dieren. Van de liefde en van elkaar. Bloemrijke taal is van nature florig. Geef mij al die florige dichters maar.…

Ze wil dat de mensen ophouden met het plegen van allerlei geweld. Ze wil dat de mensen de Natuur respecteren. Als je gedragen wordt op de vleugels van de Vrede, dan zie je wat echt van tel is in het leven: geven om andere mensen en om de Natuur.…

ganzen op hun vlucht vanuit noordoost naar zuidwest hier niet zo gewenst zij hebben toch ook recht op een bestaan in de natuurlijke baan om over mensen die vluchten voor het geweld dan maar te zwijgen…

Wat mensen mensen doen je krijgt het met geen pen beschreven; we doen elkander leven of breken ook veel stuk. Wat mensen mensen doen het blijkt al door de eeuwen; we werpen voor de leeuwen of pesten met fatsoen. Wat mensen mensen doen, het is een groot mysterie, we zorgen voor miserie of bouwen elkaar op.…