Alle inzendingen over mensen zijn vaak zee

Wat kan een kind toch blij zijn. Zie hoe het lacht en speelt. Vol overgave en met alle aandacht; Geen moment dat het zich verveelt. Wat kan een kind toch vrij zijn. Onbewust dat iemand op het past. Geen zorgen om de dag van morgen Het draagt nog niet een zware last. Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt…

Onmisbaar toch vaak onzichtbaar Een podium voor deze handen. Waardering. Op deze dag. Laten er vele volgen.…

neemt daarna zorgen en verdriet mee naar zee onder schuim bedolven zoete woorden blijven drijven mijn hart houdt enkel vreugde vast hoor het geluid van schuimende golven tegen het hemelblauw een meeuw die krast…

Heb je de mensen al zien slapen En gedacht hoe dat toch kon Dat rivieren naar een zee gaan Die terug wil naar een bron Ik heb gekeken naar de bomen Heb me er zeer vaak op vergaapt Zag de bladeren naar beneden komen Als een mens die slaapt En de takken rijken stevig in de verwachting van het licht Het wordt donker, de mens doet vredig…

Sprekend de moeder wat lijkt zij/hij op z’n vader op z’n opa, oma, tante, oom, neef, nicht uiterlijk vertoon allemaal bij de geboorte, het nieuwe leven van een baby, mensenkind; meisje/jongen het is de toon die de muziek maakt afwachten dus, zijn/haar smaak gun het kind z’n eige z’n eigen unieke ik sprekend zichzelf!…

De prachtige zon spiegelt over de ruige zee. Op een bijzondere manier komt de gouden zon aan bij de kustlijn. Het is fantastisch, ze bekrachtigd de mooie herfstavond aan zee. De wind was nadrukkelijk aanwezig, het is tenslotte herfst en dan kun je dat verwachten. Heel weinig mensen lopen in de avond langs de zee.…

De lange strip Doorheen de chaos en alle zoetigheden Zie je de waarheid op ieders lip De waarheid van het licht en kwaad op het verleden Man vrouw jong en oud willen niks anders dan alle miserie vergeten Lachen zonder lach en huilen zonder traan Het leven leeft hier maar het voelt verlaten aan Iedereen heeft wel wat geklaag En heeft hier…

Ons kikkerlandje kent veel virologen Het lijkt wel op een virus onderhand Ze weten van de hoed en van de rand Hun oordeel is doordacht en overwogen Ze zijn hier nog beroemder dan de Paus En heten allemaal Ab Osterhaus…

Als ik de zee zou zijn, dan zou ik rollen over het strand, dan was ik zo vrij, en zouden mensen bang voor mij zijn Als ik de zee zou zijn, dan was ik overal ter wereld, dan was ik zo groot, en zouden mensen met mijn golven spelen Als ik de zee zou zijn, dan zou ik zweven over het land, dan was ik ook zo eenzaam, en zouden mensen mij gebruiken…

( Dit schreef ik voor een vriend) Herinnering Als ik bij de zee ben, moet ik vaak terug denken aan het verleden. De zee heeft altijd iets moois, de herinnering heeft te maken met verdriet. Een speciale plek bij de zee heb ik, daar waar de paaltjes staan. Als ik daar ben, ben ik in gedachten.…

In Holland zijn veel huisdieren te vet En daarom moeten voor de goede orde De baasjes daarop aangesproken worden En uit de macht als eigenaar gezet. Dus voer uw kroost maar elke dag patat, Maar geef geen vet meer aan uw hond of kat.…

onophoud’lijk ruikt de vrouw aan manvolk ze zoekt de Ware Jacob een open boek met tekst voor als zij tekst moet weg als hij weg moet zacht en zin in haar als zij zin heeft veel vloed in zijn tegoed om haar gnuivend gefêteerd gekoketteerd te bekokstuiven…

‘k bekijk de mensen olijk, ben vlugger met een zoen. ’t Gebeurt niet alle dagen, dat ik zo vrolijk ben, o nee. Dan moet ik blijven klagen, Lijdt aan PHPD, van hier tot aan de zee. De vrolijkheid zit er dan onder, een laagje ijs bedekt hem dan. Maar vaak gebeurt het wonder… ik zak erdoor, zodat ik vrolijk wezen kan.…

In een oerwoud van mensen kiest ieder zijn weg en al dolend weet men heg noch steg.…

Enkele mensen konden niet meer uit de zee gered worden, het werd een fataal einde voor deze getrainde surfers. Enkele dagen erna beseft iedereen wat voor drama zich heeft afgespeeld. Scheveningen rouwt! Aan de zee waar ik vaak kom voelde ik mij verbonden met deze mensen.…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…

De zee, heeft zoveel te bieden. In alle rust mag je er genieten. De zee, met haar bijzondere eigenschappen, helaas niet altijd zonder risico. Proef de vrijheid aan zee. Meeuwen zijn er altijd, nu in vogelvlucht. Zee met vaak een mooie zonsondergang. Als je er bent krijg je zeker geen spijt. Respecteer de zee.…

boulevard werden wij mensen gewaar in tal van evenementen verzadigden zij hun primaire behoeften en wensen in de kramp van hun uitgelaten lach zag je de angst om alleen te zijn eenzaam te midden van zoveel gein…

Bijna twaalf uur, de avond naakt, daar is ie eindelijk...Klaas Vaak.…

onechtheid van het denken met de gesluierde waarheid voor ogen die ik in een onafhankelijkheid las, in spaties tussen het praten en het zwijgen creëert een grootsheid van het onbevlekte woord, verdwalen we in een ongebleekte zekerheid, verscholen teksten zonder geluid tot aan de oude horizon, die steeds verder reikt dan de realiteit en vaak…

Het zijn twee uitersten de eenvoud en de diepere lagen sommige mensen zijn snel thuis wanneer ze de stilte van de zee bezoeken ik zou niet in de schoenendoos van die zeldzame dichters willen kijken want ik voel de serene eenzaamheid als ik in stilte aan de dood denk hoe mijn vader is heengegaan zonder ooit op de golven te varen met zijn…

Zo vaak wordt Er om mij en Over mensen heen Beslist wat Nog wel en wat niet Meer betaalbaar is In deze geavanceerde wereld Die voor veel mensen Niet meer bij te benen is Waardoor ze tegen hun wil Op straat komen te staan En - letterlijk soms - Zonder thuis of dak Verder moeten gaan Orkesten en theaters Moeten verdwijnen…

Een stoere zeebonk uit Koog aan de Zaan Hield in zee vaak zijn onderbroek aan Maar dat ging goed fout Want zee bevat zout Koraal is tussen bal en slip ontstaan…

Laat ons zien, zo bidden wij, wie wij mensen werkelijk zijn.…

Alles verandert, mensen vertragen dat vaak -- met hun tradities.…

De zee geeft je vrijheid in je doen en laten. In gedachten ben je, samen of alleen. Mooi is de zee met al haar tomeloze krachten. Vooral de zonsondergangen zijn vaak prachtig.…

af en toe zijn mensen saai eigenlijk heel vaak.. af en toe ben ik óók saai précies net zo vaak..…

Soms denk ik dat mensen mij mogen... Vaak denk ik dat mensen mij haten of dat ik geen vrienden heb... Meestal denk ik dat ik onzichtbaar ben voor de ander of dat ik niet besta... Vaak voel ik me buitengesloten, alleen en hatelijk... Nooit voel ik me gewild, maar ook niet verdrietig... Soms weet ik gewoon niet wie ik ben....…

Als het me méér wordt dan ik hebben kan, dan roep ik luidkeels een drieletterwoord waarbij de letter “u” in ‘t midden hoort, ‘t beschrijft een lichaamsdeel van vrouw of man. Het woordje “rug” lucht op, kan ik beamen. U dacht wat anders? Foei, u moet zich schamen!…

Hoe vaak zal alles nog komen hoe vaak zal alles weer gaan bij al deze kleine vragen wil ik soms even stil blijven staan.…