Alle inzendingen over mensenhandel OR kinderen OR verdwenen

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De zeventiende eeuw had schaduwzijden Naast meesters met penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk…

het kind verdween in het ochtendlicht als sneeuw voor de zon het kind is weg gebroken schreeuw op een witte dag wie verdraagt de stilte, de ijzige kou? de vogels als leestekens in de lucht…

voor een kind is de horizon onbereikbaar gouden korenvelden ruisende halmen eerst blauwgroen dan goudgeel deinend in de wind met rode en blauwe stippen de einder is nu bereikbaar het goud verdwenen strak zijn de gazons bloemen binnen de perken windmolens vlakbij mijn wereld is klein geworden geheimvolle verten verdwenen het kind dat…

De bomen verdwenen, de aarde vervuild, het water vergiftigd, de lucht verstoft en verstankt - dat is de wereld van ons en onze kinderen…

De maan bescheen ‘t naakte huid van haar, die achter ‘t venster zat Ze hoorde aanhoudend het gefluit en het vragende: Ga je mee schat Haar gordijnen schoven soms toe als weer een man de liefde zocht Ze was nog lange niet levensmoe maar feit was dat ze was gekocht Haar lichaam was zo jong en teer bijgevolg ontfermde zich die vent Over haar…

gebroken ruggen star en stijf hun glimlach waaiend met alle winden mee hun ogen neergeslagen zingend als troost omdat ze zijn overgeleverd aan mensen die ze meester noemen ze zijn gebrandmerkt als waren zij vee slaafs zijn ze nog zijn de meesters niet tevree ze willen nederigheid zien zich de baas wetende niet goedschiks…

In haar beleving klonken als muziek De woorden in een onbekende taal Ze viel in slaap en droomde non- verbaal De beelden vormden warrig mozaiek Wat was er eigenlijk precies gezegd Wie sprak haar toe op liefdevolle toon Het was voor haar behoorlijk ongewoon Eenmaal ontwaakt, werd het haar uitgelegd En ze verstond een warm wees welkom…

ze wilde het kind bij het afscheid omhelzen hij weerde haar af voelde hij iets aan haar nabije dood misschien de geur van afscheid ze had geen woorden het jonge kind evenmin het beroerde haar het kind keek niet om vergeefs zwaaide ze hem na verdwenen jongen ze ging naar binnen het huis was niet meer van haar een snik ontsnapte…

voor mij een tunnel de duisternis achter mij een tunnel de duisternis aan het einde van de tunnel een licht een poort hij vervaagt loopt weg verder en verder een schok ik val neer pijn wanhoop door mijn tranen een vaag licht uitdovend het ebt weg er is alleen nog duisternis geen voor geen achter geen links geen rechts geen…

Die elk geluk oversteeg Kloppend hart in m'n lijf Gevuld met dikke tranen Vlinders die er verdrinken En zich in de hemel wanen Gedachten blijven komen Ik voel me zo erg bezeerd Je beeld zo dichtbij en echt In mijn ziel geprojecteerd Mijn dagen zijn lang en stil Druppels die regen wenen Een schaduw valt over mij Nu de liefde is verdwenen…

het huis van onze liefde dat hier ooit heeft gestaan is spoorloos verdwenen de liefde is gegaan gegaan waar heen zal niemand weten misschien opgelost in de nacht of gestolen door een ander terwijl ik hier op je heb gewacht…

Een sterke jongen die mij laat slaan Het geweld is al lang verdwenen Woede lost op Met het vuur aan de schenen Het hoofd getekend in een strop Netjes voor de dag verschenen Vriendelijk lachend, met een brok in je keel, geef je het op…

ik zag je in het duister daar waar niets te zien is slechts mijn fantasie ik zag je daar waar ik niet meer wilde denken aan wat en wie doch mijn dromen werden wat ik wilde vol verlangen met gedachten die verstilden zonder woorden maar met beelden ik dacht aan toen aan ons leven en de vreugde die we deelden doch ophield te bestaan…

niet omhelst door dromen in eenzaamheid voel jij gelaten wat er ooit was een liefde in handen niet meer dan een wens ontglipt aan het leven verdween jouw lach…

Nee ik zal je nooit laten gaan Diep in mij zal je voort bestaan Ik zag je natte traan, ik voelde je om mij heen Zachtjes wou ik je hand pakken en kussen Maar je verdween..…

Maar dat moment wordt overschaduwd, Door het moment dat jij verdween.…

De één na de ander verdwijnt als met de Noorderzon. De zon als enige alleen maar aan de horizon, maar klimt elke dag opnieuw omhoog.…

ingedroogd propje uit een gewassen broekzak valt een gedicht alle woorden weggespoeld programma dertig graden Tanka…

Verdwenen, vertrokken ver weg Ik roep en schreeuw het uit Maar de stilte blijft Verdwenen zijn de Engelen…

Hij roept me Ik kom dichterbij Een warm gevoel Met elke stap Ik voel het in de stroming Elke herinnering gaat langs me Als de zachte lentewind Die grassprietjes doet kietelen aan je kuiten De stroming wordt sterker Ik word zwakker Hij kijkt naar me Ik ga steeds langzamer Grote stappen zettende, met zware benen Als beton word ik naar benden…

vanzelfsprekend ben ik niet meer degene van tien jaar geleden tien jaar geleden onder de waanzin van een ander heeft van mij een vreemde vrouw gemaakt een andere moeder een andere oma zij hebben mij gebukt zien gaan zien vechten tegen leugens en pijn nu de tijd van waarheid is gekomen hoop ik dat ik die vrouw van vroeger weer…

soms groet ik 's nachts de mensen die in het niets verdwenen vermist noch doodverklaard wie zoekt de verlorene de naamloze mens op bodems van vele zeeën bedolven onder aarde koud en zwart mijn doorwaakte ik denkt aan de vergetenen het kind de vrouw de man de ontelbaren ze keren niet weer hoezeer ik groet denk…

Boze inborst Klaag’lijk zweeft het geluid door de ruimte; rillingen lopen over de rug, een nachtmerrie verdwenen, zoekgeraakt een kind, zoon, dochter gekeurd en weggehaald, meegenomen en kwijtgeraakt Een algemeen gevoel van ontsteltenis neemt plaats verdwenen, de veilige rust een onvolmaakte wereld.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…