het was geen jazz
toch kon ik in herhalen
jouw middenoosten
steeds dichter bij me halen
de spraak versta
ik niet maar hun
gedrevenheid voelt als
een boodschap in dit lied
helaas is er geen einde
ze gaan maar door ook zonder
koor geef mij maar jazz waarin
jouw hart huilt als het mijne…
mijnen, de deadline
als een zucht in hun nek
buitenlandse zaken wil tand om tand
de fout van gisteren is een haperende plaat
het schept een klimaat van mogen
want de valkuil van het verraad gaapt
zoeken naar verzoening
overzeese stemmen vormen een blok
maar de havik kiest een vertakt spoor
in het beloofde land
in het doelwit van het middenoosten…
323
Bezig met laden