Alle inzendingen over mijn aller

De gehoorde stilte uit mijn mond zegt alles wat er nog te zeggen valt Geen woorden voor dit gemis Geen uitdrukkingen voor deze onnoemlijke pijn Geen vindersloon voor dit zeer grote verlies Niemand kan dit goedmaken behalve wij Door te leven als familie met in ons aller hart jou er altijd bij…

in dit kleine doosje geen zilver en geen goud het is veel kostbaarder omdat ik van je houd het gaat slechts om een woordje waar je zo op heb gewacht het hield je maanden bezig overdag en in de nacht het aller dierbaarste wat ik jou kan geven mijn oprechte vriendschap voor je hele leven…

geboren regenbogen aanschouwen het licht waar hemelszuiver langs de kaders schicht helderblauw onder rood geel vuur het prilste verschijnt op dit aller uur enkel schoonheid kent haar diepste rust aan de stilte van de kust…

Het verrukkelijkste meisje aller tijden ben jij, vanuit vierentwintig duizend kussen geschapen Jij zoent alle heimwee weg, net zo teder als heilige Anna en ik fluister vierentwintig duizend maal dat ik je lief heb…

Hij die door stoffig zand, terwijl hij heeft geleefd, ‘t Verloop van ieder uur in 't glas gewezen heeft, Wijst in zijn eigen stof, aan d'ogen daar toe open, Nu 't aller uren uur, dat niemand kan ontlopen.…

Voor veel mensen ben en blijf je de allergrootste voetballer aller tijden. Vandaag wordt daar door veel mensen bij stilgestaan. Jouw momenten, als voetballer en als mens, zijn voor velen mooie herinneringen. Rust zacht allergrootste voetballer.…

Waar zij zo zwierig zwaaide met heur hamer Nu is haar toekomst uiterst ongewis De grote vraag straks aan ons aller Ankie: O beste Ankie, jank je niet of jankie?…

het einde van een tijdperk lijkt nabij ik hoop dat het beschaafde het nog redt de grootste muilen zijn helaas aan zet ze schreeuwen brullen kortom veel stampei een nieuwe zon komt altijd uit het oosten bestrijdt, verslaat, de aller stomste boosten!…

Als 't latere geslacht dees woorden leest, - Want dit geslacht zal lachen om dit vers, De zotte poppen van de pratte pers In de aller-aller-eerste plaats, dán 't Beest Voor niets méér dan een groot gevoel bevreesd, Dat zich Beschaafd Publiek noemt, dat een kners Hoort in een gil of klacht, en van elk vers Rijm-zottertje maakt een familie-feest…

Net middenin de moeder aller buien Deelt Femke plotseling mee dat ze vertrekt Dat paarse kabinet heeft haar genekt Ze miste net die échte portefeuille En koud doet ze de deur achter zich dicht Of Nederland is al totaal ontwricht.…

Weer dwong de moeder aller sporten mij Met al haar onderdelen tot devotie Vol strijd en drama, spanning en emotie De week vloog, net als Femke Bol, voorbij Er zijn ook lui in Zandvoort neergestreken Zij hebben één gelopen race bekeken…

Uit Brussel komt dit keer een goed bericht: Ons aller Neelie gaat nog vijf jaar door, Al stelt haar functie dit keer weinig voor; Haar nieuwe portefeuille geldt als licht. Want voor een vrouw van achtenzestig jaar Vond men haar oude baan blijkbaar te zwaar.…

warm hart dat ik jou toedraag met zachte hand zou ik het dapper scheiden bevrijden van mijn statisch lijf ontknopen zou ik de verkrampte lijnen, de bron ontdoen van dichtgeslibd genoegzaam zijn je vragen het als onbegonnen maar wel gemeend tot in het aller-zuiverste te raken zonder pijn…

door turquoise blauw omarmd is 't leven nauwelijks troostend daar dierbaren worden vermist laatste woorden vol liefde werden in aller ijl verzonden in de hoop gehoord te worden braaf bleef men daar waar men verteld was te blijven de ondergang van een schoolreis…

- één, één teken Van U, mijn God, mijn Eénge Heer, Die let Op elke daad, gedachte of woord, o Het Aller-aller-onkenbaarst Zijn, die 't weke Bewegen mijner ziel hebt doorgekeken, Hoe het zich-zelf in zich-zelf steeds verzet, - O God, mijn God, Gij zijt wel gans-almachtig, Schoon 'k niet begrijp hoe 't slechte kan op de aard…

extra broodnodig voor de vogels deed me strooien vleugelslag grijsdons op wit sneeuwtapijt een glimlach een jaar is omgevlogen bracht vreugd maar ook verdriet beperking ach je hoort me niet klagen zoveel mensen dealen met een lach of ook een traan weer anderen die verloren de aller aller liefste op deze aard geen boom vol slingers…

Toen ze heen was zei hij weinig niet veel wel genoeg de kleinste gedachte riep, ik zweeg als rijzend deeg zag rozijnen en krenten ’t aanrechtblad het zilveren pincet karmozijnen tinten, ‘k zag moeders aller mooiste beste kleed…

de ergste aller dagen: 1 april ik weiger om vandaag uit bed te stappen uit angst voor flauwekul en dito grappen de dekens bieden dekking, ik lig stil ik krijg in bed gezelschap van m’n vrouw ze zegt op 1 april: 'ik hou van jou'…

Het maagdelijk stof ons aller begin Verzamelde rest van miljarden sterren Geperst gebald tot blauwe planeet Gaf en geeft het leven van verre En gedreven willen wij geloven Altijd zoekend iets van daar boven Wat zich nimmer aan ons ontbloot Ontgaat ons 's nachts de moederschoot…

Zij kent zo haar dagen haar woorden en haar zinnen Ze kent haar eerste liefde van buiten en van binnen Hij kent zo zijn verschiet gekozen en gezocht Zijn eeuwig aller eerste verraden en bekocht De waarheid is gegaan in de leegte van de vragen waar slechts pijn is te verdragen die de boete heeft gedaan.…

Je bent de aller beste moeder, waar ik heel erg veel van hou!…

In ons aller eeuwigheid.…

Oh schone kathedraal, gij staat in brand De vlammen vreten zich een weg naar boven Parijs huilt wéér en kan het niet geloven Men is verward en zoekt elkanders hand Oh parel aller kerken, Notre-Dame Ik sta nog steeds voor U in vuur en vlam.…

." ------------------------------------ uit: 'Het Grote Beestenfeest', de beste Trijntje Fops aller tijden, 1996.…

wel dagen kan ik zingen de Vlinderstruik staat op springen, het bloemstuk van mijn dromen staat bijna uit te komen voortdurend kan ik juichen met vreugde mijn lof betuigen, mijn zoete tranen stromen het is niet te ontkomen hij is aan het ontluiken de fleurigste aller struiken, ik ben niet in te tomen straks laat hij vlinders…

Maar die taal is de wortel, van ons aller misverstand. Mensen willen worden aangevoeld, in de taal van het gevoel. Daarom moet onze taal, worden vertaald en vervoeld, in alledaagse gedichten. Daarom dichten mensen graag. Dichter bij het wonder. Dichter bij elkaar.…

voelt een vrouw zich met haar man helemaal tot in z’n aller dunste vezels verbonden? waarschijnlijk moeilijk of nooit maar als ze elkaars emoties maar kunnen meevoelen en lezen dat is het belangrijkste die voorwaarde is in wezen genoeg voor een liefde die zich mogelijk tot een ware ontplooit…

Papa's smurf, opa's maatje, en ons aller kameraadje. Ik ben wat bang, het gaat zo vlug. Want ook dit jaar komt nooit meer terug...…

Verraadt ons aller angst zich niet in wie het leven weerloos liet? De glasglans stemt de blazer mild. De kaarsvlam vormt de hand tot schild. De krokus wijst beton zijn grens. Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens. ----------------------------------------------- uit: 'Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens?…

Ze zetten grote ogen op de huizen witgepleisterd met hun rode kruinen Ik wierp steelse blikken in hun tuinen waarin onkruid streed met kruid een strijd zo ongelijk Want zon en regen maken tuinen rijk aan groen dat welig tiert zich slingert naar het licht licht in aller ogen.…