Alle inzendingen over mijn tuin

De dagen gaan van kort naar korter de zon landt niet meer in mijn tuin moet ik verhuizen…

de verrotte schuur als eye-catcher in de tuin maakt de tongen los…

Dit is een mooie tijd spinnen en slakken in mijn tuin rozen bloeien volmondig…

Een zwerm kraaien scheert krijsend boven mijn tuin als is het hen menens…

Een poes in de tuin ligt te soezen in de zon pakt dan ras een muis.…

Warm nog schijnt de zon door het oude vensterraam de tuin blijft in bloei.…

ik dut in de tuin de kinderen spelen lief ... ijsklont in m'n nek!…

Bloeiende tulpen De oog strelende kleuren Thuis in vaas of tuin…

Wij onderhouden een tuin, waarin we groeien – onvolmaakt en wel.…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

Grauwe tuin in donkre vrede: 't Is vaarwel, zwart paradijs. Toekomst, zonnedag, verleden nog eens halfbewust doorschreden, Heerlijk niets, mijn levensreis.…

Er is een tuin rondom een huis met leven, met groei en met geur, met wormen en vogels en slakken. De andere huizen worden omzoomd door tegels en grind en vierkante vijvers, en hier en daar een kubus of bol, strak in 't pak.…

Ga nu maar liggen liefste in de tuin, de lege plekken in het hoge gras, ik heb altijd gewild dat ik dat was, een lege plek voor iemand, om te blijven.…

de regen dreint en drenst toont koppig pruilend zijn gezicht maar zie mijn tuin straalt lichtend op en lacht…

tuin gaan lezen…

het kerkhof of, zoals u wilt, de begraafplaats, ligt er berustend bij de dag is sereen want iedereen die hier komt ervaart eindigheid de laatste tuin van mijn ouders hun graf is rijkelijk beplant geen steen ze zullen ervoor moeten bloeien…

het lijkt nog kort gelee' dat ik niet raakte uitgekeken op hommelvlucht en vlinderdans hun luchtverkeer ligt stil de zomer is passé het groene gras verdwijnt gestaag onder een bladerdeken in vlammend goudbruinrood ik vond vanmorgen in de tuin de laatste vlinder, dood de tuin bederft wordt stil en sterft en iets in mij sterft mee…

verhaal van velen dat onderhoud en tuin langzaamaan te veel zijn ik kijk met ogen van een vreemde kozijnen worden geverfd ook de voordeur krijgt een likje de tuin is strak gesnoeid dat moet wel voor de verkoop mijn eigen hand was losser zo groeit de afstand tot het bewonen van ons heerlijk huis in dat alles zie ik het naderend afscheid…

Een oude tuin, prieel, Griekse sculpturen Symmetrisch lage hagen, rozenbogen Een bijenvolk met nectar volgezogen Klimop en mos op scheefgezakte muren De zon blijft vlijtig schaduwen borduren Van schepsels, zingend, dansend, opgetogen Een oude tuin, prieel, Griekse sculpturen Kastanjes, marshmallows en open vuren Bedekt met sneeuw gooit alles…

Ik pieker over de zin van het leven ik heb mijn levensadem verloren in het piekeren over de dood de tuin is mij lief met alle liederlijke planten lieftallige madeliefjes en honingdauw in de zomer waar de libellen van proeven mijn man is te jong gestorven en liet mij achter als weduwe maar ik voel me geen spin door mijn gerimpelde onderkin…

Zij is één vrucht mijn tuin hoe zij zich tooit Naar een sportzaal hoef ik nooit elke oefening biedt zij Mijn vriend en mijn vriendin want als ik uit het raam kijk is zij altijd aan mijn zij.…

de kinderen dansen kijk, ze zijn er weer een specht die tikt hun tijd voorbij de honden janken daar, in de hoek van deze grote tuin waar wij eens spraken ze zingen, ze springen raken de lente gevoelige antennes ik zie ze wel kinderen dansen tuin wacht ik wacht waar wij eens spraken…

duiven pikken het eten van de kippen de andere vogels eten het konijnenbrood zelfs het roodborstje is present de tuin is zo wonderlijk leidt een leven op zich de sneeuw valt zacht maar wild het is geen tijd om te schrijven in de tuin maar onder een afdakje doe ik het toch geef maar toe dit is toch even iets anders dan dat wolkenvrachtvervoer…

ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin alles dat groeit en bloeit maakt de zon in haar wakker ik ga morgen plantjes kopen voor mijn lief in de tuin maar eerst snoei ik haar takken, zet ik mijn spade in haar aarde, morgen kust zij zijdezacht een brekelijke ochtend neemt het tere groen in haar handen…

ik zie esdoornrood 't gekrulde bruin in de tuin herfst bedekt de grond…

't Zit vol vogels in mijn tuin zelfs een lijster ziet het zitten…

Volgens de buurvrouw zat Voltaire vroeger in de vogelbranche; ze heeft in haar tuin een vogelhuisje van hem staan…

~ Oogrijm # 4 Al die vogels in de tuin Het wordt toch wat penibel Ze produceren mettertijd Steeds meer en meer decibel…

Er groeien wilde bramen in mijn tuin en dat al vele jaren zonder handschoenen niet aan te pakken zo geniepig…

De tuin vol wild gras heeft zo'n fijnzinnig aanzien: sneeuwklokjes glanzen.…