Alle inzendingen over mist OR oren OR diffuus

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Hoe zij krakend omhoog opnieuw de zwaartekracht overwon oploste in het diffuse licht van de opgaande zon een offer van aarde en water aan de wolken en de lucht een beeld van een plek die wiegend achterbleef Waarheen zij gaat, op zoek naar wie naar wat zin geeft aan bestaan gedempt in oren met watten gevuld en het kloppen van het hart…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Diffuse onderstromen, laag voor laag. Als warme trui voor winterdaagse dromen. Voor als de zinnen zich aaneenrijgen: proef de klank, het bitterzoet. Ogen starend in de verte, oren luisteren naar zoetgevooisd gedachtegoed. Voor als de tranen komen: vormgegeven zoutrivier, gebed in woorden, wier zilte oevers het hart omzomen.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

waar mijn pad altijd begaanbaar was scherpen nu keien de rest is spiegelglad sporen van mijn lange leven zijn verdwenen angst bepaalt de stap dikke mist omringt mij met stilte het diffuse licht maakt iedere richting ongewis ik mis je hand de compromissen die wij altijd sloten als we weer waren gestrand zonder schaduw zal…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

gedoofde oren kijken naar mondwoorden die lekkend in jouw lippendal verglijden grauwe vormklanken bespreken mij ik voel hun mist maar weet niets…

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken, verstrooiing heeft zich in formule van de taal vastgelegd, Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt, ik zie de schaduw die met zijn ego vecht en bedriegt…

bedaren immers zulk een wezen die dat wenst is veelal de weg kwijt, heeft de zin laten varen ik kijk haar in de ogen en zie ze voorbij mij staren, pak haar bij de hand (dat kan alleen in het verstand) en leidt haar naar het raam, open het venster en zeg zie, wil je daar vertoeven mensen, die daar, bij de muur kijken niet ver door de mist…

we willen openbaringen zien wel in een zuivere speeltijd van het leven. herschept het verlangen naar een zwervende bruid die mij in haar val heeft gelokt het zwijgt, maakt stil, de dagen worden diffuse zijn mijn sporen kwijt, ik zie hun schaduwen in spiegels die om meerdere ego's strijden, in het uur van de uil die naar zijn…

Het was een zonnige dag Torremolinos, Zuid-Spanje 30 december 2021 een heel zonnige dag met 24 graden dan opeens vanuit het niets vanaf de zee Mist Zee-mist Als een vlammende tsunamie van bergen mist in banende gruwelijk grijze grieselijke wolkenzee over het strand aan ‘t land in de stad zeezicht verloren zee-mist om m’n oren…

het is nog niet vergeten een stukje nostalgie uit heel intens beleven met knikkeren en pot flarden mist losten op langs hoge lantaarnpalen er vlaagde etensgeur onze inzet werd hoger honger en hebzucht groter de mooiste stuiters blonken in het diffuse licht spanning op ieders gezicht ze rolden weerbarstig door spaarzaam gebruik…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Een lentevlinder twee fazanten in duel akkervoren vers een hazenrug twee lange oren sleedoorn o zo wit…

Bedolven door geluid Is het in stilte dat ik mijn ogen sluit Nu kan ik je ook niet horen Waar zijn mijn oren…

Verwacht men soms te merken, Dat die oren plots weer gaan werken, Dat die oren weer gaan horen. Men kan toch ook niet verlangen Dat je oren niet meer hangen.…

IJler dan de mist om je heen ruisen troostende woorden als duurzame echo’s om je heen sluit je oren open je hart alleen daar wordt de kwetsbaarheid dunner en dunner en de stilte zij luistert…

leven diffuus in de wind…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De mist legt zijn schimmige hand op mijn schouder de straten zijn leeg ik voel mij zoveel ouder elk geluid een zweepslag in mijn oren wandel ik langs zerken zie afgesneden bloemen ook zij zijn ooit geboren.…

een wereld van verschil een gevoel dat ik met je deel het was stil een leegte een wereld van verschil met hoe het eerst was gedichtjes die ik in stilte las nu mag ik ze uitspreken iedereen mag het horen ik ben verliefd op jou tot over mijn oren…

Is het de echo van de radio die kille stem die het nieuws voorleest achtervolgd door schreeuwerige reclame geboren om te horen, alles voor elkaar voor alles wat niet nodig is door vaart der tijden opgenomen in gesloten inrichting, dikke muren die geen geluid doorlaten zonder stemmen die waarschuwen voor de nacht die nieuwe doden telt…