20512 resultaten.
Pesten
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.191 Bang ben ik, omdat je leven
geen zin meer lijkt te hebben en
je alleen maar dood wilt.
Nauwlettend houd ik je in het oog
je steeds tot praten proberen te bewegen,
met moeite je die ruimte gevend
waar je om vraagt,
want… waar eindigt die?
Moeizame jaren van omhoog krabbelen
uit een zwart gat.…
De laatste seconde
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.229 Je ziet je moeder, vader, zussen en broers,
die keer dat je blij was, droevig of jaloers.
Je ziet je met je vrienden in het gras
naast de grote velden vol van vlas.
Je voelt opnieuw die eerste keer
van een tedere kus op je wang,
en toen je opgelucht was of juist bang.
En dan is daar je dood.
Je neemt afscheid.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Stil
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 238 Dagelijks zijn er doden
te betreuren door het
coronavirus.
Afscheid nemen met
geliefde personen kan
en mag niet.
Het is erg als een mens
dit overkomt.
Bij het afscheid nemen
mogen maximaal een aantal
mensen erbij zijn.
Een waardig afscheid
verdien je als mens,
maar niet op deze
manier.…
Levensloop
gedicht
3.0 met 68 stemmen 26.562 Mijn nek, mijn haar, mijn handschrift en mijn naam,
de schooltas die ik van mijn moeder kreeg,
mijn vader die zich in een blazer hees,
het huis waar ik voor vriendschap heb bedankt.
Maar nu mijn vader aan vijf slangen hangt,
zijn mond steeds heser over afscheid spreekt,
nu hurkt mijn schaamte in een hoek.…
bij de dood van een moeder...
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 703 " Beelden van vroeger...
denkend aan wat is geweest..
herinnering aan toen.... "…
Op de dood van mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 924 Nu ik je zoveel mis
kan ik beter zwijgen
en zal het papier alleen
betraande letters krijgen.…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
In het hart van mijn moeder bloeit een tedere kersenboom
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.857 Verblindende liefde stroomt door haar bloed
Geeft haar kersenkinderen een witrode gloed
Door haar sap mengen dromen, geheimen, verhalen
Er vaart een klein meisje in mee
In haar kruin ruisen duizend talen
En verlangen naar de zee
Langs haar stam waait een eeuwenoude wijsheid
Langs groen en knoesten en mos
Door haar bladeren huilt het afscheid…
Dag lieve, mooie, wijze vrouw
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 2.053 Dan komt die dag; hij is loodzwaar, hoe waardig ook dit afscheid.
Een moeder wil je niet verliezen; nóóit is het de juiste tijd.
Daarna de leegte en ‘t verdriet, een onbeschrijflijk groot gemis.
't Besef dat er geen dag meer komt waarop ze jou zal bellen.…
Geen afscheid waardig
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 226 De glans op haar
gezicht herinnert me aan druppels dauw in
het eerste ochtendgloren
het zou me zoveel meer bekoren
als de sfeer niet zo geladen was
de stilte drukt mijn borstkas naar binnen
mijn moeder zwijgt, in meer dan honderd talen
mijn adem hapert even in het halen
doodse stilte, ijzige kilte
geen sorry, geen fijn dat je er…
In memoriam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 Moeder is niet dood
ze groeit voort
in al haar kinderen
en 't bloeien van die loot
geen snoeimes
kan 't verhinderen
het navelkoord
ten tweede maal doorsneden
maar moeders streng bloeit voort
in 't diepste van ons leden
haar vergeten
zal niet gaan
want bij het in de spiegel kijken
zien wij voortaan
omdat we veel op haar gelijken…
Moeder
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 167 Op het laatst brachten zonnestralen
ons meer dan alleen gedeelde warmte
jou de nodige rust en zilveren haren,
warempel toch nog van gekomen
met het verstrijken van de jaren
‘t geluk dat de maan verlicht,
jouw eigenzinnigheid liet schijnen
in de kleuren van de regenboog
de nacht een deelgenoot blijft
van mijn onuitgesproken gevoelens…
Morgen Palmzondag
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 187 De kus als begin van de nacht
en de verloochening door Petrus;
heel het proces dat pijn doet
tot de dood er op volgt;
De dood van de Onschuldige,
het afscheid van het Licht
dit alles begint morgen
maar Pasen gloort reeds.…
Een afscheid voor de dood
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.806 Lusteloos zak ik achterover
in mijn kussen en bedenk
wat ik in de brieven zal schrijven
mijn allerlaatste geschenk
Brieven aan mijn dierbaren
naast mij leg ik ze klaar
Stil, alleen in dit lege huis
bij thuiskomst ben ik niet meer daar
Niets heeft langer een waarde
vergeef mijn ondankbaarheid, Heer
Ik dank mijn leven af...
ik…
afscheid
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 929 afscheid
Soms zit er even
Teveel verdriet
In ‘t leven
De dood strooit dan
Zo om zich heen
Dat de scherven
Van de liefde
Zich niet verzameld weten
En onheel blijk je dan
Veel te weinig tijd te nemen
Het afscheid behoort niet
Zo snel tot het verleden…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Van een deugzaam man.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 720 Hier lig ik in mijns moeders schoot
Een vriend der vromen totter dood.
Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom.
Ik bidde (op zo goed weerom)
Dat men mij daarmee niet en kwel.
Het zwijgen past de doden wel.
-----------------------------------
mijns moeders schoot - moeder aarde
op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…
De stille kracht in een moeder
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 238 Moeder leerde het ons al:
nooit boos gaan slapen
en goed afscheid nemen
een dag kan zo opeens
je laatste zijn
Mattheüs sprak er
in de Bijbel over
als je iets met je broeder hebt
maak het dan spoedig
goed met hem
zo nu en dan
denk ik daar aan
als in of om mij heen
onenigheid ontstaat
mag ik hetgeen wij
van mijn moeder leerden…
contrasten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 450 'bescheiden geluk'maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens in het land
in tegenstelling tot het afscheid dat ik zag
bij moeder en kind 'het stierkalfje dat door
de boer aan een touw uit de wei werd getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama haar
zoon op de valreep nog een laatste…
Begrafenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 433 Vandaag zag ik een moeder huilen
Haar zoon lag in een kist
En ik dacht heel even
God heeft zich vast vergist.
Vandaag zag ik een moeder huilen
Om het afscheid van haar zoon
En ik dacht heel even
God dat is toch niet gewoon.
Kinderen moeten ouders overleven
en niet andersom
En ik dacht heel even
God wat bent U dom.…
Voor mijn moeder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Moeder je leerde mij dat het leven heel veel kanten kent.Moeder je leerde mij dat ik vrij mocht zijn in mijn eigen keuzes
Moeder je leerde mij om afscheid te nemen van dat waar je van houdt,
Moeder je leerde me om door te gaan met een groot verlies in het leven.
Moeder je leerde mij al deze dingen te koesteren, en dat door te geven.…
contrasten (1)
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.658 'bescheiden geluk' maar een mooi moment
het weerzien van een oma met haar kleinkind
op een perron zomaar ergens
in het oosten van het land
in tegenstelling tot het afscheid
dat ik zag bij moeder en kind
'het stierkalfje werd door de boer
aan een touw uit de wei getrokken'
terwijl de koe met gevoel voor drama
haar zoon op de valreep…
elke dag ga ik dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 443 de avond valt
en ik in slaap
elke dag bijna dood
doch, heel snood
wakker ik mij
de volgende dag aan
om er toch maar
voor te gaan
elke dag ga ik dood
afscheid in de dop
eens sta ik niet meer op…
Oneindig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 637 Hoe de man
dichter na het einde
steeds weer de dood
beschrijft
die dood in zijn gedicht
naar adem snakt
de laatste keer dit keer
geen afscheid
want hij zwijgt
niet meer
eerder
ging het hem beter af…
Hart
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 222 Hart
Hoe vaak nemen we niet afscheid in het leven
Maar hoe weinig afscheid van het leven
Het definitieve van het zien van het voelen
Dat voelt als hard aan
Als zo pijnlijk
Zo verdrietig
Maar de dood doodt niet het gevoel
Het gevoel van houden van
Dat gevoel mag blijven
In je herinnering
Een innige
In je hart…
Moederdag
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.333 Moeder ben je, vanaf de geboorte van je kind,
vanaf het adopteren van een kleintje,
vanaf het aannemen van een spruit.
Moeder ben je, Moederdag slechts een dag,
moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar,
ik bedoel maar, moeder ben je vanaf,
maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…
afscheid
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 3.215 kille woorden
op een koude dag
een bleek, wit gezicht
starend in het niets
het einde was nabij
de dood
alles is nu voorbij
niets lijkt nog te leven
tranen
oneindig veel
betraande gezichten
mensen op weg
naar een kille, open plek
een plaats
om afscheid te nemen
afscheid van een mens…
een afscheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 128 ze wilde het kind
bij het afscheid omhelzen
hij weerde haar af
voelde hij iets aan
haar nabije dood misschien
de geur van afscheid
ze had geen woorden
het jonge kind evenmin
het beroerde haar
het kind keek niet om
vergeefs zwaaide ze hem na
verdwenen jongen
ze ging naar binnen
het huis was niet meer van haar
een snik ontsnapte…