Alle inzendingen over moeder OR denken

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

Een lieve moeder, om dankbaar voor te zijn Die haar kinderen alle liefde heeft gegeven Behandelde elk kind gelijk, groot en klein De zorg voor haar kinderen, was haar leven Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij…

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog, en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

Mijn moeder, die zoveel liefde kon schenken Zij is nu bij God, haar taak op aarde is volbracht Ik mis haar nog, en blijf altijd aan haar denken Mijn lieve moeder, die mij heeft groot gebracht.…

Maar soms denk ik, ik wil geen sterretje, die zijn er al genoeg, ik zou zo graag mijn Moeder zien gewoon hier beneden op de grond en haar willen vragen wat of ze van haar dochter vond? Maar ja, mijn moeder is een sterretje, daar heel hoog aan de lucht. Ik kan haar niets meer vragen..…

'k Moet niet klakkeloos meer denken, dat wat wij ooit meekregen van huis uit dit ook aan de jeugd men 't zou schenken want nu, nu lijkt de spiegel dus een ruit. Een ruit waarin men niet kan spiegelen slechts doorkijken, mits gezeemd een spiegel echter, voorgehouden is de toekomst niets meer vreemd.…

Mijn dank is groot voor alles wat jij voor me hebt gedaan Op elk moment van de dag probeer je voor me klaar te staan als dit is wat het "moeder zijn" inhoudt hoor jij vast in Gods top tien want ik denk dat zelfs Hij nog nooit zo'n goeie moeder heeft gezien Hoeveel ik van je hou valt nog niet uit te leggen met 1000 rozen Ik ben blij dat…

Denken, voelen, doen, Onlosmakelijk aan elkaar Verbonden in het fundament Van de mens in de tijd - Maar dan het denken! Moeder van het gevoel, Zet het zo vaak Op een lopen, Gaat er met de mens vandoor Waarin hij zetelt, kan niet Meer worden afgeremd, en Werpt hem op de rotsen Van het kale bestaan…

Ons denkraam is de maat, waarmee wij meten waar het om gaat, als wij iets lezen of iets horen, waar wij van genieten of ons aan storen. Het vermogen open te staan, voor wat in een ander's hoofd om kan gaan, brengt vaak de juiste woorden naar je mond, maakt de scherpe kantjes rond. Gooi de ramen open in je hoofd, verruim je blik waar je…

Als een rivier zonder eind stroomt de massa door Met het hoofd naar beneden gaan we ervoor Veel te veel gepraat over nutteloze dingen We vergeten te leven, we denken in kringen We denken veel te veel, te moeilijk en te wenselijk We denken om te denken, misschien wel menselijk Ik neig vaak naar het onmenselijke, de zonnige kant Ik wil gewoon…

denk na doe wat met liefde alles met liefde voor jezelf voor een ander normaal zijn hoeft niet normaal kunnen zijn wel probeer oplossingen met vrede en verbreed je bronnen denk als een ander denk als je zelf maar pleaase, denk, denk gewoon…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Moederdag Laat je moeder stralen met Moederdag. Geef een bos bloemen of een mooie plant. Dat maakt de dag fleurig en laat je merken, dat je van haar houdt. Mocht je moeder niet meer bij jou zijn, zet dan zelf iets neer. Zo is ze toch beetje bij je, kun je aan haar denken zoals jij het zelf wilt. Laat Moederdag altijd stralen.…

Teentjes, hielen en wat een blaren - nauw ook eng Voor mezelf wat te strak, te rechtlijnig ook vrij streng? Vaak erg wijs te filosoferen ook relativeren Nooit brood of bed hoeven te ontberen. Mijn zegeningen tellend, gewoon tig De universiteit van het leven is krachtig en erg machtig. Dromen zijn niet steeds bedrog mits ze wel eens waarheid…

MOEDER-DOM Wat dom, wat dom, wat dom zit ik tegenover mijn oude moeder te filosoferen over ouder-dom wat wil ik voelen, wat wil ik zien zo zit ik tegenover mijn moeder te piekeren over super-ouwe Fien wat dom, wat dom, wat dom stop dat denken, sterk(t) je moeder: de personificatie van moeder-dom wat goed, wat goed, wat goed zit ik…

denken aan niets dan waarneembare geiten en jerrycans: ritmisch klotsend vullen ze zich met het ondergrondse en moeders: ritmisch zingend over het geloof in de vooruitgang van de mensheid tot de drinkbak van modder water bevat en ze met hun ruige ruggen staan te drinken en weten dat moeders van oudsher de hoeders van de feiten zijn…

het sneeuwt op mijn hart en in mijn ziel, het legt er stilte neer, zalig zacht en niet meer denken worden kleuren wit en wit is altijd schoon zei moeder op haar laatste rustbed.…

Moeder leerde het ons al: nooit boos gaan slapen en goed afscheid nemen een dag kan zo opeens je laatste zijn Mattheüs sprak er in de Bijbel over als je iets met je broeder hebt maak het dan spoedig goed met hem zo nu en dan denk ik daar aan als in of om mij heen onenigheid ontstaat mag ik hetgeen wij van mijn moeder leerden…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

zoveel moeders en zoveel vaders zoveel meisjes en zoveel jongens zijn gestorven aan een gebroken hart ik denk aan hen en hoe ze luisterden naar nog een laatste liedje in de kerken brand je dan een kaarsje steeds verwonderd over licht dat valt gebroken hart ik denk aan ons gebroken hart…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

In mijn moeder ben ik diep geworteld. Door haar werd ik vader van een stam. Wanneer ik aan mijn bange moeder denk, hoor ik haar stem weer fluisteren. Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind. Ik leef in jou. Laat ons niet alleen. Was het maar waar. De dood dreef ons wreed uiteen. Het seizoen is weer herfst geworden.…

Straks zullen we moeder achterlaten straks ligt ze in een zorg-tehuis straks zal ik menig traantje laten Straks geen moeder meer in huis... Straks vervalt haar huis in stilte Straks de gordijnen half dicht Straks zegt zij 'k wil jullie ontlasten Straks denk ik: 'k verzaak mijn plicht...…

Soms denk ik dat ik ben blijven steken bij winkeltje spelen geen klanten geen omzet in feite ook geen inkoop alleen maar spel Zoals vroeger in de grote keuken van mijn moeder in het ouderlijk huis met die vitrinekast met als doelgroep dat grote gezin vader en moeder 5 zussen en 2 broers Toen vond iedereen me zoet nu moet ik waken…

ik natuurlijk met mijn moeder Alhoewel een advocaatje haar zeer lief was En dat vooral met een dot slagroom Het toetje na de moetjes van de dag Dan was mijn moeder ook dood moe nu is moe dood en toch ook weer niet Want elke dag denk ik even ook aan haar En de overledenen die mij zijn voorgegaan…

Voor moeder heb ik nooit geleerd... Dat was de titel van het boek dat ik ooit schrijven zou... De twijfel bij het opvoeden en doe ik het wel goed ? Nu zie ik mijn kinderen en denk Het boek is al geschreven Het is een bestseller geworden !…

Dipjes kunnen maar best niet te lang duren Weer een smile van hier tot in Tokio. Dat roer in eigen handen nemen, Sturen en bijsturen. Dansend hart zo zelfzeker Sleuteltje dat elk gesloten kooitje opent. Isolatie of eenzaamheid laat je toch zelf maar toe Frustratie, enkelingen kicken erop. Sterkte dit hen niet te gunnen Gezond egoïsme…

plots denk ik aan een vergeeld verleden: mijn vaderhuis waarin mijn moeder zong.…

Mijn moeder zei:"'t is God Die ergens in ons zit..." Maar soms voel 'k me zo leeg En onze lieve Heer Van wie mij werd verteld Vind ik dan nergens meer Maar als ik op een dag Wat naar de bloemen kijk Dan denk ik telkens weer.. Mijn moeder had gelijk!…

Maar NU moet ik aan mezelf denken en de rest KAN ME GESTOLEN WORDEN!…