Alle inzendingen over moeder OR verlies OR verdriet

druppels druppels vol water van tranen van verdriet om het verlies van iets dat niet is en niet was niet nu niet later vloeien terug in stromen van tranen vol water in druppels druppels van geluk…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

grenzen vervagen groeiend onbehagen uiterlijk stoer en sterk sleept hij zich naar het werk verdronken in zijn verdriet hij voelt het niet herinneringen verdwijnen verlies van de zijnen zoekend in zijn hart raakt hij steeds meer verward verdronken in zijn verdriet waarom o waarom zag ik het niet?…

We zijn allemaal verliezers We zijn allemaal winnaars Ik beslis om in schoonheid te verliezen En om in verdriet te winnen Ik beslis om ik te zijn Om te leven in de nacht Ik beslis om in mijn winst Niemand verdriet te doen Ik beslis om in mijn verlies Niemand blij te maken Ik ben ik en hem wil ik zijn…

Dan hoef ik niet binnen in me, die pijn te voelen Van verlies, honger, angst ongeloof en verdriet Een schreeuw weerklinkt! Een schreeuw van protest…

ik lief je ik droom je ik zie je ik dans je ik kus je ik omhels je ik ruik je ik praat je ik hoor je ik voel je ik duw je ik verdriet je ik ween je ik derf je ik verlies je ik haat je ik had je liever lief…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Als een lichtende ster aan de hemel zo was zij in ons gezin de spil waar alles om draaide kinderen rondom haar en zij er middenin Onze ster, nu aan de hemel verlies in groot gezin vandaag was haar verjaardag mijn moeder, mijn vriendin leeft verder in gedachten is nu herinnering...…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Eeuwig verdriet probeer Ik onder ogen te zien, Niet weg te duwen, Maar een plaats te geven Waar ik bij moet kunnen Als ik het niet langer Harden kan - zo wil ik Jouw verlies, kind, beschouwen - Aanschouw ik het beeld dat ik Zo hartverscheurend lief had - Ik merk dat het schouwen Alleen al een afstand schept Tot mijn diepste verdriet…

Moeder je leerde mij dat het leven heel veel kanten kent.Moeder je leerde mij dat ik vrij mocht zijn in mijn eigen keuzes Moeder je leerde mij om afscheid te nemen van dat waar je van houdt, Moeder je leerde me om door te gaan met een groot verlies in het leven. Moeder je leerde mij al deze dingen te koesteren, en dat door te geven.…

Haar maagdelijkheid, intens verdriet om het brute verlies Boos en toch machteloos De buren horen gerucht, maar houden zich doof Ze weten het, ze hadden het verwacht Ze bieden geen hulp, want die meid zegt toch nooit: "Gedag..."…

Je zachte babyhuidje raakt mijn ziel, waar pijn zich had verstopt in een litteken van verlies. Je kleine lijfje vlijt zich tegen het mijne, ongedwongen en welwillend. Je laat je koesteren in mijn warme armen, totdat je gevoel zegt dat het genoeg is en ik geef je terug aan je moeder.…

Mijn moeder huilt op zondagmorgen -ik mis hem zo en als een kind neem ik haar wiegend in mijn armen mijn moeder heeft verdriet en ieder woord schiet -stil maar, stil maar- nu te kort…

Zachte tonen Avondstilte Een klank van een gitaar Een treurige melodie, Kilte Verlies, eenzaamheid tegaar. Windvlagen ruisen door de bomen Ver van je liefrijk hart, Als tranen van verloren dromen terug naar zorgen en smart.…

Met natte haartjes, schone onderbroek, Lig ik te luieren en drink m’n theetje, Uit mijn collectie kies ik een cd’tje, Of ik verlies me in een boeiend boek. Het leed der wereld doet me veel verdriet, Maar moet nu wachten; ik ben Atlas niet.…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

(dit gedicht heb ik 2 jaar geleden -maart 2005- gemaakt, gelijk na het overlijden van mijn moeder. hierin verwerk ik mijn verdriet een beetje. die zin: 'ie el griekse ei' staat ook op haar grafsteen. ik en mijn moeder zeiden het altijd tegen elkaar en mijn zus en ik ook. het betekent: i l y, i love you.)…

Moeder... mag ik nog een maal bij je schuilen uithuilen op je schoot Moeder, met je armen om me heen open en bloot Moeder, ik ben nu verweesd jij die me leest als verdriet achter m'n ogen brandt en lachen, kiespijn.…

Een verlies, als je dat mee moet maken, valt dat zeker niet mee. Je hebt verdriet en tranen, waar je geen raad mee weet. Als mens moet je het dragen en mee om zien te gaan. Tranen van verdriet om een geliefd persoon het is vreemd en zo bijzonder stil. Een plekje geven: eenvoudig is dat niet.…

Het lijkt wel zo, maar ik ben nooit alleen gelukkig altijd zijn er ook de tranen, het verdriet nooit alleen maar sterk en rustig altijd meer dan wat jij van me ziet Het voelt soms zo, maar ik ben nooit alleen verdrietig altijd ben ik ook gezegend, en geliefd nooit alleen onzeker of onrustig altijd gedragen, ook als ik verlies Altijd…

of vinden En langzaam maar zeker ebt mijn verdriet weg Wat overblijft, is een doffe pijn van verlies en leegte En daarmee kan ik leven, echt....!…

Verdriet dat mag je houden, hoelang mag je zelf weten... Denk aan haar, het hoeft niet te vervagen. Herinneringen heb je nodig, om het verlies te kunnen dragen. Probeer haar, een speciaal plekje te geven. Dan zal ze in je hart, voor altijd blijven leven...…

Met je weggaan wil ik in dag van toen de paddenstoelenflora bewonderen maar dag van toen is dag van nu jij staat daar met jouw paraplu het regent niet je hebt verdriet in dag van toen dat is het niet in dag van nu is dat verlies veranderen, verschimmelen paddenstoelenflora bewonderen in dag van nu, ik mis je niet.…

Om je heen Gevecht Oorlog Veroordeling Onenigheid Gevecht Verdriet Verlies Angst Ga dan Naar binnen En voel je Geborgen In je liefdevolle Diepe kern Je warme huisje De stille Oneindige kracht De liefde…

iemand vertrouwt een fles met levenskracht aan het water toe nu rust ze ergens in een ondiep zanderig graf misschien sluimert ze aan een oever of bij een verre zee ze gaat niet ten onder aan verlies of van verdriet wie schittert als jij haar vinden zal…

zie haar stappen in het wit maagdelijk vlies van moeder aarde zal zij snappen hoe het zit ondraaglijk verlies van grote waarde streel haar voeten koud als ijs bevroren door gebrek aan aandacht ik zal boeten verdiende prijs volg haar spoor tot waar de maan wacht…