11328 resultaten.
Orkest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 346 Zeg mij moeder lief
waarom wilt gij het orkest verlaten?
waarom snoeit gij de limoenen niet?
mijn heus staat op een heuvel
mijn kinderen rijden met een fiets
meer wil ik niet
Zeg mij moeder lief
is een bal dan niet rond?
tuimelt het sap niet uit uw mond?
ik zwem in de zee
mijn huid wordt nat
en dat is dat…
Zeemansliedje
gedicht
4.0 met 18 stemmen 6.927 Toen ik klein was
droeg ik een matrozenpakje
mijn moeder nam me mee
naar de vijver in het bos
daar aan een touwtje
liet ik mijn zeilboot varen
de bomen ruisten
de wind kwam van zee
nu is het vele havens later
en mijn moeder dood
nooit vond ik meer
zo'n veilige ree
-----------------------------
uit: 'Een oud geluid', 2011.…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Van oersprong
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 115 Als een dolfijn die denkt
een kat te zijn met negen levens
sprong zij in het diepe water
Poseidon hier kom ik
Neptunus daar ben ik
hoe meer zee hoe meer min
Moeder Aarde vaarwel
Vader Zee ontvang mij
ik ga weer naar de bron
vanwaar we kwamen
daar wacht ik
ooit keert iedereen terug…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Als moeder en kind zijn ze elkander verwant:
De glorie der zee is de roem van mijn land.…
Vandaag zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 558 Vandaag zijn
de hemelpoorten open
om de ziel te ontvangen
die mij zo lief is
twintig lentes maar
en ik overmand door
een zee van tranen
die ik gaf aan de wind
nu schenk ik je
aan Moeder Aarde
en huis je voor altijd
in mijn hart
mijn kind…
moedersdag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 weten
alwaar de zakdoek van toewijzing
ons de tranen van verdriet droogt
moeders
zijn van bonte bloemen het boeket
dat een schilderpalet toveren kan
om kleurrijk het leven te vrolijken
met de prachtige lach van vreugde
moeders
zij zijn als de zee van het leven
een eindeloze bron van liefde
de met meren van hartstocht
ons het hart volstromen…
Voortvluchtig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 In de boomgaard van het oeverland
waar de rivier stroomt naar de zee
bij nacht als dromen zijn verdwenen
pluk ik een appel voor de dorst
en niemand onder het magere maanlicht
kan mij iets vertellen over de dood
van mijn moeder, mijn vader, mijn zoon.…
de wind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 mee
Ze heeft het altijd door de eeuwen heen zo gedaan
verwijt haar niks haar treft geen enkele blaam
Wat ik nu vandaag weer hoor vertellen door dezelfde wind
is dat van een reddeloos wanhopig kind
Het zoekt z’n moeder afdrijvend in zee
het kindje huilt en wil met z’n moeder mee
De wind liegt niet nee nooit gedaan
ze kijkt nog even om…
Ik ben zo trots als een pauw
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 4.010 Met blauwe veren
Als een stralende zee
Met glimmende veren
Als de twinkelende blijde lichtjes in jouw ogen
Met gekleurde veren
Als een rijke moeder
Op jou
Je hebt een talent
En ik ben er supertrots op dat je mijn dochter bent!…
Ze Smelten de Staven!
snelsonnet
3.0 met 20 stemmen 564 Het is een groot gevaar voor moeder aarde:
een meltdown in een kernreactorvat.
Maar nu Japan er eentje heeft gehad,
meldt men emotieloos de stralingswaarde.
De boel ontploft, het water lekt in zee.
Je leest het allemaal… op bladzij twee.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
In hypnotiseren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 het zijn haar kleuren
die boeien
van grijsgroen naar zwart
bewegen is vloeien
in hypnotiseren
verdwijnt je houvast
voelt feilloos
door krul en wit schuim
de golflengte om bij je te zijn
zij is jouw moeder
stroom met haar mee
duik in haar armen zij is de zee…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
zoon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 420 Een jonge vis in de zee der tijd
Wordt door zijn moeder voorbereid
Kan nog alles aan haar kwijt
Een jonge vis, een zee van tijd
Zwem maar, visje, ongebonden
De angst voor pijn is te doorgronden
Niemand zwemt altijd ongeschonden
De zee van tijd heelt vele wonden
Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren,
Ik zie hem naar zijn mama staren...…
zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 ziekenhuis deden ze er iets op
en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar
de andere pijn is altijd gebleven en mijn
vader en moeder zijn dood alleen de zee
is gebleven zoals ze was en ook de
kwallen…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 29 stemmen 3.661 Sluit uwe ogen op het licht:
Dieper zal het branden…
Nimmer is me uw lief gezicht
Liever, dan waar ’t veilig ligt
Binnen mijne handen.
Keer uw zinnen van de dag:
Langer zal hij duren…
Rijker langend wordt uw lach
Waar hij schemert door het rag
Der verleden uren.
Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.263 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.645 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 436 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 47 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Storm doet moeder 'herleven'!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 al haar kracht
zou vooral met al haar liefde
naar Hoek van Holland gaan
waar zij mijn vader leerde kennen (1930)
maar waar vooral de zee was
haar zee, haar Noordzee
zij zou de pier op struinen
zou zich stevig staande houden
Zij zou zo genieten van de storm
en deze overwinnen
als zovele stormen in haar leven!…
Ladybird
gedicht
2.0 met 14 stemmen 7.262 Als herinnering aan mijn moeder
Okergloed
en een licht breekt
uit de zee.
Op het achtererf
ergens tussen het wasgoed
en een boom vol granaatappels
jouw lach en de ochtend
schielijk en klein
als een lieveheersbeestje
dat valt op mijn hand
------------------------------
uit: 'ik herhaal je', 2000.…
Na zons-ondergang aan zee
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.935 Zonne stervend zonk in zee,-
en een wijde wade spreidde
op de brede kimme neer
't wolkenheer.
Eenzaam ruist de duistre zee,-
langs der duinen ruige kruinen,
als met droeve dodenklacht
zucht de nacht.
Eenzaam, eenzaam ruist de zee,
slaat de kuste zonder ruste,-
moeder aarde ligt alom
doods en stom.…
NA ZONSONDERGANG AAN ZEE.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.711 Zonne stervend zonk in zee,
en een wijde wade spreidde
op de brede kimme neer
't wolkenheer.
Eenzaam ruist de duistre zee,
langs der duinen ruigje kruinen,
als met droeve dodenklacht
zucht de nacht.
Eenzaam.,eenzaam ruist de zee,
slaat de kuste zonder ruste,
moeder aarde ligt alom
doods en stom.…
slagaardelijke bloeding
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 259 oliegolven die de zee bedekken
de zo zeewaardige en aardige
vissen en vogels nekken
land moeras en stranden vervuilen
als aanklagende gedenkzuilen
ondertussen blijft
moeder aarde lekken
in slagaardelijke bloeding
haar levenssappen
ter nagedachtenis hoe wij...…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.766 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…