Alle inzendingen over mol OR blind date

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

zij wikt en weegt de pro, het contra alles in haar hand wijst recht vooruit door alle bochten heen uit het kluwen van het leven spint zij onvoorwaardelijkheid een bezigheid sinds heugenis die haar nog nooit heeft vermoeid of even moedeloos deed versagen blind als een bovengrondse mol ziet zij alles slechts in klaarte woorden en daden…

Voor Date Luisteren zal ik, Luisteren moet ik, Luisteren wil ik Om je beter te verstaan Je bent zo dichtbij En toch hoor ik je niet, Hoor ik niet wat je zegt Althans niet wat je bedoelt, Afstand zo klein en toch Ben je eindeloos ver bij Mij vandaan, En zal ik op de vierkante Centimeter naar je moeten Luisteren, wil ik…

In zijn ogen april Als de amberen Gloed bij ondergaande zon. Zijn woorden Als het verhaal van mei Tot ver voorbij De verste uren.... En later Bij een glas wijn -one for the road- Hoe zij toen wist Dat dit kon: Hun zomer zou langer, Veel langer dan één lente duren.…

Yes, ik heb mijn 1e date hoe ga ik eigenlijk gekleed? het wordt best spannend maar ik blijf grijnzend 61 jaar, dat kan nog wat worden we gaan zeker geen potje ganzenborden een kopje koffie ter kennismaking en een enkele aanraking ik zal het zien woensdagavond misschien is hij wel een echte knuffelkont…

meer en meer vind ik mezelf terug wanneer je naar me kijkt wij elkaar laten ontstaan wachten op het ontdekken van de tocht alles golft in het verlangen naar het oor van de rivier dat oevers bemint jij in mij ruist als een echo van wiegende wenken wind en lotus wanneer de zon ondergaat dát zegt in minder dan een armlengte…

Misschien ben je een dezer dagen alleen en zonder ? Ik heb zelf ook nog geen duidelijke afspraken. Nou ja, wel eentje, maar daar hangt geen groot gewicht aan. Die kan ik wel afzeggen. Dus mail mij en kom naar Amsterdam als je een dichteres bent…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

Wind water en buitenvergiet druppel keer op keer onaangekondigd zonder oponthoud maar geruisloos in groen geheveld gras, als de zomer wegkrabbelt die de blinde mol het eerste zag Bevend inderdaad zonder twijfel wakkeren de herfstvuren aan zodat geurige harten licht laten spelen in de mossige schaduw aan weerszijde loef en lij Onvernieuwd…

Wind water en buitenvergiet druppel keer op keer onaangekondigd zonder oponthoud maar geruisloos in groen geheveld gras, als de zomer wegkrabbelt die de blinde mol het eerste zag.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

nooit blind vervals me, mijn mooiste heb ik nog niet gezongen…

Er was eens een muisje in mooi Amsterdam Dat zat in een molen heel stiekem verscholen Hij dacht bij zichzelf: wat is het toch fijn Een muis in een molen in Mokum te zijn. Refrein: Ik zag een muis! Waar? Daar op de trap Waar op de trap? Nou daar!…

We mogen wezen wie we waren of nu al zijn. Leven is zoals wijn ook tijd die wordt geleefd soms met pijn en beleefd verlangen behangen. Vertel, wat heb jij te uiten , te delen. Ken ook jij een vorm van ontluistering, zag jij vroeger al parades zoals die optocht. Het geleek ook nu een r.k. processie van ooit. Het geleek weer een toneelspel…

Sommige lippen die mijn wangen raakten zijn nu sterren hier in menige nacht, puur die levenslange hele bijzondere gedachtepracht. Soms delen lood, boomschors of wolkenpacht emoties aan het woord zoals leven het bracht. Soms gelegen in kubisme dan weer in harmonie kleuren van regenbogen die ook jij en ik vaak zie. Sommige lippen en ogen…

Het is niet enkel het niets meer zeggen of zien, de vogels niet te horen zingen, ontdekken dat ook nu een winterslaap ook heden ten dage niet echt bestaat. Het is niet het ook missen van gegons de waarde van bijen niet meer weten, of geuren van bloemen en oud zout van een al weer gevallen vergeefse traan. Noch is het dit planten van een…

Het is die gedachte die zich heeft genesteld die eerlijkheid die zij zuiver wilde voorstaan, veel staat al ergens genoteerd en vastgesteld voortaan hoeven we zelf niet ver weg te gaan. We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou…

Het vrouw- en mensonvriendelijke drietal is doodleuk terug, door draaitol John de Mol die stelt: hun tegenstem is waardevol maar maakt voor geld door disrespect een knieval. Geef hem voor zijn manier van zaken doen een Loden Mol. Hij heeft geen cent fatsoen.…

Daar, diep vanonder de malse klei neemt een sterke, ijverige mol, met zijn krachtige gegroefde poten, - alsof hij Atlas zelve is - , de rulle, vette aarde op zijn schouders, en duwt de vruchtbare kluiten naar boven, naar de warmte, naar de kracht van de zon.…

Een molen in rust verbonden met de polder een bewaarde schat…

In de lichtblauwe lentedag met gouden sprenkeling (hamerslag van spattend zonneaambeeld) in de lege opening van de nog blinde lucht, die zich te bezinnen lag, lopen nu zuchten, een verzachting al van strengere wezens, tesamenval van wat strak uitstond en mindering van bangheid en overwintering.…

Een bruine bol aarde stak boven het gras uit, zie je wel, de mol die kleine schavuit, heeft niets op met onze tuinman dat zie je maar weer.…

Graaf het liefst In het donker mijn Eigen ondoorgrondelijke weg; Het donker als deken, Als teken van veiligheid, De bril die ik draag Is louter voor de vorm Want blind was ik toch al, Maar mijn medemollen Moeten vooral niet Denken dat ik gek ben…

Verliefd was je molen ontken het maar niet verliefd op de wind... je liet met je sollen kreunen deed je, tollen reikhalzend naar nieuwe vlagen waai dronken, pronken met je volle wieken maar,...jonge wind wichten worden ook oud, alleen de wind heeft het eeuwige leven.…

Daten is iets anders, nieuwe deuren openen, wegen inslaan, aftasten, levensveranderend, maar ook gewoon doorgaan. Het is niets anders dan niets te verliezen en een wereld te winnen, een arm te voelen en een wens te vervullen.…

Als kind werd ik met regelmaat geslagen Als tiener werd ik continu gepest En positief op HIV getest Ook moest ik grote armoede verdragen Het leven wás dus al niet je van hèt En nu hang ik al uren in dit net…