Alle inzendingen over mond - oog

In het voorbijgaan wil ik blijven in het breken van de ochtend in het oog in oog met de zon in het gras berijpt op het plein in alle woordenloze wolkjes in de nog zachte monden in de stilte van de sneeuw…

Een traan verlaat mijn oog Bereikt mijn mond Die proeft de smaak Van mijn hart…

Oog in oog een vonk roerloos en verschrikt de nacht scheidt zich van de dag ik wens je geluk en dat waarvan je droomt jouw zijn zal altijd een deel van mij zijn het is geen kwestie van wie heeft gelijk het is als regen in het water het was goed deze weg te gaan de zon komt op zet de hemel in brand…

in oog met wat ons rest laat Pandora’s doos gesloten maak het hart een liefdesnest…

Lacht me toe met witte tanden roze lippen lokken warm tongpunt naar buiten geglipt lichtjes krullend naar omhoog likt me lonkend tegemoet vingers woelen loom door haar daar knipt een oog twee keren Uitgestoken hand nadert traag vinger raakt vinger bij de top oog zoekt oog verlangend Mond vindt mond tong speelt met tong verrukkelijke…

Die wordt ingezet voor 't zegevieren Koren op de molen van 't Gelijk De wringer wordt gedraaid De molen is klaar Van dankbaarheid een blijk Want al is de leugen Nog zo snel Van mond tot mond Of op een A-viertje geprint De waarheid achterhaalt haar wel Pas dan valt het net Gaat bereidwillig zich sluiten Adembenemend Oorverdovend…

Naakt op een trap Van boven naar beneden Geconcentreerd kijkend Standvastig Trede na trede Lijven bloot en Elkaar kussend (mond-op-mond) Met handen die Zwijgen Tongen die met Recht aanbeden Gracieus en Tevreden. Moe. Voldaan Hun lijven één lichaam Orgasme Héérlijk. Met reden…

Achter elk zintuig: oog, oor, huid, mond, neus; zit jij sssttt, de Waar Nemer…

In San Remo liep een defilé ranke dames hoge hakken duizelingwekkend décolleté slip adé split oké navelhoog uitgevallen kleed er ging een lach van oog tot oog van oor tot oor van mond tot mond maar San Remo is San Remo ranke dames hoge hakken uitdagend decolleté slip adé split oké kom kom glimlach eens mee het rijmt…

mijn kamerheer brengt mij naar bed bestrooit mij met zijn knuffen zelf krijgt hij ze ook heel graag bedelt vroeg in de dag bacillen vliegen daarbij rond zijn mond op mond actief als een van ons een griepje krijgt wordt de ander ook geveld eerst staan bij mij, naast het bed sapjes en partjes fruit als hij dan aan de beurt komt stommel…

de hagen om de tuinen ontnemen bijna elk gezicht de poort gaat automatisch dicht buitenshuis is het gras gazon het oogt kunstmatig groener zonder onkruid selectiever de struiken omsluiten meer privaat de bloemen bloeien exclusiever de hoge wilgen hangen dieper binnenshuis brandt het licht een opvallend trapje hoger de lampekap schijnt…

Winterheide bloeit het maakt de tuin wat stiller en warmer het oog…

O ogen van de nacht het verhaal in mij is wat donker en soms licht uitleg is er niet recht uit het zieltje geniet drink met mij wijn of een biertje en mischien komt er ooit een dag dat je het kan zien.…

Scherper dan het licht een sperweroog van honger…

but I turned to the left and walked to the river (Henk van Dijk) en zag boven het water het oog van twintig lentes, wagenwijd open het dreef schuin door het gordijn naar mijn vingers alsof de ondergrondse gangen geen bestaan kenden, ik altijd al geweten…

Je kuiert 's avonds over het strand tesaam met je liefje, hand in hand. Je hartstocht groeit sterk ... en niemand die 't merkt ... MAAR WIE HOUDT DAAR EEN OOGJE IN 'T ZAND !?…

Zwart van drift Gebrand op het mijne Rondom helder wit Voor altijd het zijne Op hem gevallen In vorm van het kleine Stille wateren diep Met zichzelf in het reine Open vol licht Heldere zichtbare lijnen Eerlijk en recht Het sporadisch vileine De toekomst gezien Overwegend het fijne…

je sterke lijf is zachter dan ik dacht je vingers vaardig in oneindig strelen nog speelt er ’s morgens na dit zoete delen rondom jouw mond een glimlach van de nacht…

het woord in vlechten de zin gaat rechtlijnig door de mond die het sprak…

kuis mijn blote lippen met geschuur van je gehuiver schaduwschade en alle herkenlekken aarde donkerdippen bange amfibieën plotseling sluiten schril hun buitenvlies drukt stil en in de koude kring ziet hoger de tersluiker het gedrag haar aangerande ogen pijn met melk en suiker…

Met een gezicht uit zuiver goud geslagen, Zoals herinnering mij heeft gebeeld Naar al de nachten dat wij samen lagen En lach en traan gelijk hebben gedeeld, En mond aan mond en oog in oog verzonken De adem en het licht hebben gemengd, En van die volle liefdesbeker dronken Ons aan elkanders hart hebben verzengd;- Naar die herinnering, in…

Soms ziet men alleen oog, mond en haar (Nog iets van haar boezem misschien) En kent haar tot in ’t tederst. Soms was men met haar vereend Duizend nachten en meer En is haar toch zo vergeten, Alles, haar geur, mond, haar, Als was het zeven jaar En niet een dag geleden.…

Nu de mond Met stomheid Geslagen is, De tong zich Alleen nog Zinloos krult, Mijn stembanden niet Meer beroert - Heb ik als laatste Verbindingsmiddel Met de buitenwereld Nog het oog Waarin het licht Valt dat mij Vertelt wat ik De wereld zeggen moet…

Wie ’t leven van een ander niet waardeert, die heeft van ‘oog-om-oog’ nog niets geleerd.…

Als melkgebruiker ben ik in de wolken: Tevreden zit ik bij de pakken neer, Een voorraad voor wel honderd jaar of meer; Ik heb de hele winkel uitgemolken. Want welke dieren ook het haasje zijn, Een hamster zoals ik krijg je niet klein.…

Hoe zoet was de kus van uw mond, Toen ge, d’arm om mijn schouder gestrengeld, Mijn zuchten met kussen gemengeld, Mijns harten verlangen verstondt. Lief meisje! Hoe zoet was de kus van uw mond!…

Ik stond oog in oog in de kleine stille kapel van de kathedraal zag alleen je ogen neus en mond je handen en voeten heel vertrouwd dat wel een lichaam had je niet stil werd ik even was in gedachten bezig een moment van inleven bij de bedoeling van de kunstenaar er kwam iemand binnen ging voor het kunstwerk staan vanaf dat ogenblik…

Ik ben ’t brein dat aan je denkt ’t hart dat voor je klopt ’t lichaam dat naar je verlangt ’t oog dat naar je kijkt de deur die voor je open staat ik ben de hand die naar je tast de mond die je zoekt ik ben gewoon niks.…

In vredige eeuwigheid introvert afgezonderd verborgen tussen bomen oog in oog met een hert begint leven te stromen.…

oog in oog na zo lange tijd je ogen huilden zonder tranen je lippen spraken zonder woorden ik was bang voor de vraag die ik niet stelde maar je blik antwoordde zonder aarzeling ik vond niet wat ik zocht waarom verdween je in die koude januarinacht…