Alle inzendingen over monique van der ven

onze monique van de ven die met rutger u weet wel zo heerlijk ongedwongen vrij seks bedreef in turks fruit heeft achteraf spijt dat ze de toneelacademie daarna nooit meer begon nog niet in maastricht aangekomen of ze was al voor de rol gevraagd nimmer heeft ze echt toneel leren spelen het kwam allemaal te snel naar ze zelf zegt wij…

Monique denkt Christel en Jeroen Een stel om getweeën te blijven?…

Als Prins, minister Geconfronteerd met de strop Monique als engel…

In schoonheid stak Monique met kop en schouders bij Hendrik van de Hoef's vriendinnen uit. Ze werd z'n vlam. Hij zag 'r al als bruid en belde aan. Ze woonde bij d'r ouders. Toen hij wou stappen zei ze: 'Maar ik mag niet uitgaan van m'n moeder en m'n vader.' Toch werd de kennismaking almaar nader: de man bezocht Monique haast elke dag.…

Ik hoor vaak: "Krijg de tering of de klere Ofwel de bloedkanker achter je hart!", "Val dood!" of "Stik de moord maar voor mijn part!" Of dat ik kan verrekken of creperen. Maar Piet-Hein Donner zal nu in de boeken De strafbaarheid daarvan gaan onderzoeken.…

De verandering lonkte die dag. Je knikte en gaf me een gratis glimlach. We babbelden wat over mijn eis en onderhandelden over jouw prijs. Je handen gleden door mijn haren en ik probeerde niet naar je te staren. Uitgerust keerde ik terug in het daglicht, al voelde m'n hoofd nog wat licht. Wat is een bezoek aan de kapper toch lekker!…

Bij de stilte van het graf Koester ik mijn hoop Op eeuwige liefde Jouw zoon, mijn prins Lijkt nu net zo ver bij mij vandaan Als jij Zal ik hem ooit kwijtraken Zoals hij jou is kwijtgeraakt? Of zal hij Ook de tweede belangrijkste vrouw in zijn leven Af moeten staan Aan het eeuwige licht? Mijn gevoel vertelt mij iets anders De dood kan…

Ik word wakker met je naam op mijn lippen, houtduiven roepen vanuit de pijnboom in mijn tuin. Het licht in de slaapkamer wordt gefilterd door een regensluier en ik herinner me opeens dat het sprankelende groen van je ogen bij regen altijd iets verschoot. Je droeg een gele jurk toen ik bij het afscheid je natte gezicht in mijn…

Nieuwe computer weemoed oude postjes dagboek afscheid het wordt tijd maar die allereerste groet bedolven onder honderden die blijft dag Monique schrijft mijn vader…

Laten we gaan struinen in het veen onze weg zoeken tussen veengras en modder op verende turfpaden steun aan de wallekant en aan elkaar Laten we nat van de regen tot de enkels wegzakken in een zompig land bij een schraler wordende zon in de stilte van de namiddag met alle poriën open en je zintuigen op scherp niets anders ervaren dan…

We moeten allemaal naar Jan gaan zoeken Want niemand schijnt te weten waar ie is Ik hou het maar op de gevangenis De Fiod vond iets slordigs in zijn boeken Gelukkig is Monique vol goede moed Ze zei ons heel beslist: 't Komt vastgoed.' --------- AMSTERDAM - Monique des Bouvrie heeft geen idee waar haar echtgenoot Jan…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

De nevel dempt alle geluiden, het wordt kil in het ven, nog even en de klok gaat luiden, dan wordt het stil in het ven Nog even en de zon gaat dempen, duisternis in het ven, ik begin te lopen, snel weg van hier, van wie ik ben.…

'Wat loop je vreemd, Monique,' zei Hendrik. 'Staak dat gauw!' 'Bespaar me jouw kritiek,' verweerde zich z'n vrouw, die vreemdging met de buurman, waardoor ze Hendrik griefde. Ze zei: 'Kijk niet zo zuur, man. We doen aan naastenliefde.'…

Geen benul had ik Van assertiviteit of zo Of van gewoon Voor mezelf opkomen Van jullie leerde ik Dat het nooit meer Zo ver mocht komen En heb ik mijn Nieuwe leven met Beide handen aangenomen Met grote dank aan het SoVa-team UMCG Monique, Wianne, Iekelien, Iris…

boven het zwarte ven dansen twee paar libellen in 't rond met haakse vlucht, omarmd door stil, roestig veen zometeen zal het lijken of dit nooit bestond ze dollen nog wat doelloos en gaan weer heen…

de wereld draait door angst regeert bifudus, rimpels het moet linksom het moet rechtsom want we zijn het waard daar sta ik dan in mijn blote uppie oud genoeg voor een gratis griepprik ik wijs alle, al dan niet goedbedoelde adviezen af en laat alles op mij af komen ik ben ik *voor Monique, je vroeg erom*…

Ze had een tweelingzus Monique. Die meid was chronisch wagenziek, hetgeen tot veel ellende leidde. Een kennis zei: 'Het zijn gestoorden' en vatte 't samen met de woorden: 'Aan gokverslaving lijden beiden.'…

Een prachtmeid is ze onze Monique, ze schrijft als de beste, omdat ik haar af en toe " gebruik" als columniste van de lokale omroep, is ze nooit te beroerd om JA te zeggen.…

Monique eet geen dieren. Ze is veganiste. Geen kerst zal ze vieren als rasatheïste. 'Geen dier is zo zot als de mens', luidt d'r klacht, 'want de sportvis en God zijn door mensen bedacht.'…

Het Lange Ven ------------- De bossen gerooid, De slenk van het Lange Ven: Herschep het landschap. Uitkijktoren ------------ De uitkijktoren: Weids zicht over het Maasland. De kerktorens wiegen. Het Quin -------- Schotse Hooglanders Spiegelen zich in het ven. Een voorbeeld van zen.…

wa- ren geschreven Dan de puntjes op de 'i' om te publiceren Jan van Veens imposante stem droeg voor Luisteraars aan de radio gekluisterd Met dichtbundels, bij kaarslicht Begonnen mensen zelf ook te schrijven Gedichten van aanvaardbare kwaliteit Acceptabel en Niet zelden van bovenste plank Jan van Veen: eeuwig voortlevend in zijn…

Monique zocht verwoed naar gemakken, omdat ze heel nodig moest kakken. In Hendriks café ging ze naar de wc, waar ze hoopvol d'r broekje liet zakken. Ze deed d'r gevoeg en besmeurde een tegel, zodat het er meurde: ontlasting kwam naast het closet door d'r haast. 't Was een drukfout die Hendrik betreurde.…

Onder blauwe lucht de Oisterwijkse vennen: gordel van smaragd.…

Geen toren, loper of paard Nee zelfs geen koning Is de koningin waard … Álleen het hof van honing Welk der stukken maakt het waar? Welke stelling brengt haar in gevaar? Wie neemt haar gevangen? De Dame statig, ongenaakbaar.…

Een blauwe lucht, een hoogstaande zon Een diepe zucht, een wens dat het anders kon Frisse zeewind, een langgerekt strand Een eenzaam kind, spelend in het zand Een donkere lucht, hevige regen Iemand die vlucht, zonder te bewegen Een weiland vol schapen, bloemen, rode en gele Een kind met een wapen, nooit meer kunnen spelen Een dikke pak…

Ik voel me zo gewoon Niet anders dan al die anderen Ik voel me zo onnodig Zonder mij zal er niks veranderen Leven in mierenhoop Waar je dagelijks hetzelfde doet Zoals je opgedragen wordt Gewoon omdat het moet Als ik uit de hoop wegloop Dan zal ik heel erg eenzaam zijn Zonder iemand die ik ken Heel alleen heel erg klein Maar toch droom…

Iedereen heeft het wel nodig Af en toe een beetje rust Gewoon met een boek op de bank Of wandelen langs de kust Het dagelijks leven is zo druk Er wordt veel van ons verwacht Dat is niet erg, het lukt je wel Want uit die rust put je je kracht Gewoon tijd voor jezelf Niemand die aan je trekt Je hoofd leeg kunnen maken Geen wekker die je…

Een lieve blik Een klein gebaar Een kaartje op de post Dat is echt niet raar Het is niks groots Tijd kost het niet Moeilijk misschien wel Tot je de reactie ziet Met zo'n klein gebaar Kan je zoveel betekenen Als jij het misschien nodig hebt Wil je er ook op rekenen Het verdriet verdwijnt er niet van Je kan het wel iets beter aan…

Verward beleef ik deze fase Ik weet het niet precies Ben ik nu jong en moet ik stappen Of is het thuisblijven waar ik voor kies Ga ik wandelen langs het strand Of ga ik uit in Rotterdam Lekker vroeg naar bed vandaag Of zuip ik me vanavond lam Ik weet niet wat nu bij me past Het trekt me allebei Soms baal ik van een doorzakavond Dan is…