Alle inzendingen over mooi OR dag OR glanzen

per dag op huis aan, verzorgd achtergelaten met een glimlach op je smoel onderbetaald werk je naar een onbetaalbaar resultaat, niemand is zo tevreden als ik de vloer is strak de ruiten glanzen de klant gaat weer voor plezier naar de plee en ik ga daar, twee keer per dag, helemaal in mee…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

geijkte dag voor vorstelijke praal de gouden koets rolt door de Haagse dreven acht Friese paarden glanzen bij het leven en hoedjes vullen al de Ridderzaal o daar komt Maxima, hoe wonderschoon: zij is de echte parel aan de kroon!…

Omringd door schaduw glanzen lange graspluimen vol goudgele zon. Doffe harspegels gaan glanzen, zacht _ steeds feller: traag rijst de zon op. Het eerste zonlicht daalt langzaam op de vijver: kikkerroep begint. Het woordje "wonder" geeft gangbaar, daags gebeuren een heilzame wond.…

Mooie dagen komen dagen van warmte en tederheid van hevige passie gehuld in een warme knuffel…

Een mooie dag, Een beetje zon, een beetje wind, Hele families zie ik de straat doorfietsen, Met soms achterop een giebelend kind, Het lijkt zo gewoon en zo dichtbij, Maar dit geluk…… Is niet weggelegd voor mij.…

je weet je mooie dagen zijn geteld tijd vliegt als je door je jaren rent wijzers horen stil te staan als jouw dag geen einde kent zomerklok draait veel te snel maar hele uren luidt zij wel je hof je akker geef ze water ’ t is zomer nu herfst komt later…

de te gekke woorden, de klanken van de melodie, het zomerlied die kleine beetjes voor me zorgen een lach over mijn verdriet het rode blokjes picknickkkleed gespreid op het warme gras de mierzoete vruchtenlimonade kleurend als de vlinders op het glas een stille alleszeggende wandeling over het steile oeverpad geen schaduw die ons in kan…

rustig gewassen op de kant in het nauw omschreven hart van de stad is een groen park gevangen in het net van straten de fontein spreidt witte lange vingers zilveren vonken stuiven over een groep kinderen mannen bouwen een huis de ramen open ze timmeren kozijnen op het licht radio’s aan hoog zingend spuit zaagsel poederwit de dag…

Aanschouw het leven als een Nederlandse republiek En hoe de afgezette koning ernaar staart Ik breng het even voor u in kaart Mogelijk staat het geheel binnenkort op gepaste muziek Eens zat ik nietsvermoedend op mijn troon Lachend om het gewone klootjesvolk Nu sta ik in de rij bij het UWV Ik regeerde zonder wat te kunnen een land, prijkt op…

Op een mooie dag nestelden ze zich, en snel – groeide hun gezin. Ze hadden het goed daar, in de fijne hoekjes – heel mijn longen vol.…

dag die net begon versmelt ik met de vrede die ik even mag beleven…

Tellen we onze kwalen, zoveel als dat er zijn, praten we over misère, al is dat minder fijn of praten we even over de zon die zich liet zien? Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen? Praten we over moord en doodslag, nare acties of hebben…

Dag, van Bløf En vreten, net als in La Grande Bouffe…

De avond valt, wormen komen op hem af, en hij zou denken: als ik nog kon glanzen dan zou ik nu toch glanzen... zijn laatste gedachte zou dat zijn. ------------------------------------ uit: 'Een langzame val ', 1991.…

de zomer weer aanbreekt ik voor de zon ben gezwicht Luier ik lekker op mijn steiger denk ik terug aan dit gedicht En zullen de dagen glanzen mijn energie volop stromen Met een ieder die ik liefheb deel ik dan….mijn dromen…

Zwarte wolken weerstreven mijn dagen mateloos de jagende meutes van machteloos sleuren mijn gewaden aan flarden hun koude ogen glanzen de witte tanden verscheuren mijn gemoed gebroken de spiegel in duizend schilfers die glinsterend dwarrelen door de tijd die heelt.…

de schrijver staat aan het roer van zijn boek smeed woorden in een hevige hunkering van storm regels glanzen over de reling letters swingen op het dek het scheepsjournaal in mooie woorden het boek, het boegbeeld van het schip met luchtige verzen in de zon waarin zinnen kraken in zeekoorts adjectieven bungelend overboord…

nooit breekt regen de aanstekelijke lach op je natte gezicht onder de wimpers glanzen je ogen het plezier van de dag haren slierten vol dalende druppels over de kraag van je jas stapt pardoes in een plas waarvan de lachende rimpeling op je gezicht regen ziet…

gaan vergaan geweest het is goed zo niets meer aan toe te voegen…

Je ogen glanzen Van het water en het licht Tranen van blijdschap…

Bomen glanzen wit: onder hun kruinen tikkelt het hemelwater.…

Onder het glanzen van de maanbuik tot aan de zomer van het liedje niemand heeft je ooit gezien liep ik nakend rond in de hemelse tuin van mijn onderbewustzijn geen God die mijn glimlach wilde zien geen engelen onder mijn naaktheid ik was geheel mezelf zonder verschijning en alles wat ik verzweeg hield op met bestaan…

twee verliefde blauwbekkende kauwtjes, zachtjes pikkend in elkaars nekveren, mooi, teder silhouet op ijle voorjaarstwijgen, in een koude, vroege februarizon, pienter glanzen de oogjes, zwarte pareltjes, stilletjes keuvelend, kauwend, preuvelend, niet bang meer voor grote broer de kraai, nee, pril verliefd, heel verliefd zijn ze, pril en verliefd…

uitgesproken geel kleurt zonnige gedachten ze glanzen warmer…

In donker naaldbos glanzen lariksen goudgeel, geraakt door herfstzon.…

Tussen zonnegloed en avondrood gaan vogels steeds lager, nestwaarts.…

(haiku) Late zon schittert tussen zwarte wolken en huizen in schaduw. (tanka) De stad in schemer is vol vage gestalten, haast onherkenbaar. Daarboven blinkt verblindend zonlicht, tot dalen bereid.…

Het vliegtuig stijgt op bij nevel, maakt een zwenking: verblindend zonlicht! Grillig wolkendek: een geweldige ijstaart, waar peutervingers vol zoeklust en scheppingsdrang hun boeiend spel bedreven. Het eekhoornpaartje leeft vredig in de vesting, smult van fruitbomen. Een gordel van rust uit blauwe, zwakke branding en witte huizen…

Drie gouden berken glanzen bij zonsondergang; zacht verdwijnt hun wit.…