Alle inzendingen over morgenstond OR Kom

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik heb je gewacht, negenentachtig jaren en wacht je nog steeds. Je bent steeds welkom voor koffie en een praatje over je geluk. Eigenlijk ben je al eeuwen altijd bij me en praat je met me. Ik heb je gehoord, begrepen in je streven naar hoogste geluk. Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch…

de avond valt ik groet de schemering en haal de nacht door naar de morgenstond ik glinster goud in de mond want ik lach naar een nieuwe dag…

Als sterren langzaam komen, dan heb ik jou zo vreselijk lief zo ongelofelijk en intensief, oneindig en volkomen. Dan droom ik tot de morgenstond tot nachtelijke geluiden zijn verstomd, mijn hart begint te zingen.…

De klok tikt het zonlicht maan plafond het morgenstond mond, hou die ruw geeft, zweeft mijn meeuw als jij morgen wordt…

kom, droom je in mijn zee mijn Wad mijn water - mijn idee de zucht waar eeuwen zijn neergestreken een blauwe lucht met wolken als pennenstreken een vlucht van meeuwen en ganzen kleine witte golfjes – en als je goed kijkt dan lijkt het alsof ze dansen op het schimmenspel van avondrood en morgenstond het Wad hoeft geen octrooi er is geen…

bitter smaakt nu al de morgenstond vier kraaien scheren zwart de grond…

Kabaal verstoorde de morgenstond, inmiddels twee maanden geleden, de bomen staan nog net als toen, kaal, een karkas gelijk. Die mooie bomen zijn hun prachtige takken en bladeren kwijt!…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

wij komen als de eerste zonnestraal de lonten doet ontsteken en muren rond je navel zijn vergaan…

ze spelen het spel van de zon en de maan wijzen alle vierentwintig het klokje rond om beurten breken ze de kring en laten zich gaan totdat het weer tijd is voor de morgenstond…

In de vroege morgenstond bij het rijzen van de zon dauw ligt verlaten op de velden in het ochtendgloren de stad nog altijd verloren in stilte komen daar de schepen binnen in de trage havenmond vissers en matrozen die hun zeelied zingen halen de trossen aan stoere matrozen aan boord niemand die ze hoort Als de schepen aan de kade zijn…

, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or naar de binnenzee van een onvermijdelijk ooit…

Zijn er nog nachten die lang op je val wachten zoals mijn morgenstonden steeds later komen en het kussen als boekhouder van dromen herkent hij jou, je geur, huid en haar wanneer je ligt, verdwaald, troost hij jou zoals mij met liefdesdraad geborduurde woorden als het geheim van de muziek of ouderschap getuigenis van innerlijke wereld en…

Verborgen verlangen diep weggestopt nooit meer die schaamte voorbij Slechts dromend over jouw verschijning van avondrood tot morgenstond Onbereikbare warmte waarom ben ik met al mijn gevoel overgeleverd aan jou...…

Die dan plaats maakt voor de morgenstond. Samen zullen ze me daar gaan begroeten. Tranen gaan met de nacht verdwijnen. Verwelkom dan zo een mooie nieuwe morgen.…

Schaduw van morgenstond Houdt geheim wat ie van de nacht vond. Zachte schemering brengt schaduwen tot leven, tot het kille daglicht de spoken van de nacht vervaagt! Het is weer DAG…

Dit is een reis die een eeuwigheid zal duren tot aan de klamme morgenstond.…

Ik pluk de dag, bij morgenstond, maar heb geen vaas, waar ie in past ik pluk de dag, snij het randje schuin, zet hem in de vensterbank zodat de dag, die ik plukte, genieten kan van de dag die ik plukte!…

De morgenstond wordt geëvenaard, Eigen haard is goud waard.…

Als melomane melodie- nomade Geniet ik van hun morgenstond aubade…

je wiegde traag weende dauwe druppels in de morgenstond de zon warmde nog vaag maar je ging open in bloeien keek verbaasd lichtte op in kleur ik heb je geur geproefd had ineens geen haast…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

winter die gaat komen hart en ziel zijn vaste posten op balans mijn liefde blijft de vaste buffer in de sluiter samen onvoorzien…

van de aardse stromen in de schaduw die we op ons af zien komen och klaar verstaanbaar woord troost voor allen in de dreiging en het aards bedrog…

rusteloze ogen onthullen een onrustige ziel herinneringen, nooit losgelaten al die slapeloze nachten ….niet te tellen treuren om een jeugd, nooit gehad weet ze nauwelijks te overleven ze is nog steeds verbijsterd…

sommige dingen laat men beter rusten ze komen gewoon te laat niets meer in te halen.…

die een hoge positie bekleed bij een bank getrouwd is en twee prachtige kinderen heeft een goed mens is. ik realiseer me dat deze soort van bijlagen me weer een knauw hebben gegeven juist omdat de mensen van wie ze komen zich als “heilig“ gedragen.…