Alle inzendingen over mutualiteit OR wederkeren

Sculptuur van onszelf, onderhuids gestoken naar realiteit of schijn verwijzend naar de zon met gebroken ogen, een wederkerig lied want iets anders is het niet.…

in een gebaar zo fijn dat je het pas ziet als het verdwijnt geluk is zo klein zo haast onhoorbaar een fluistering liefde is één een beweging meer dan die arm om je heen en wederkerig warm…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Het nu zal nooit meer wederkeren. Is tijdelijkheid zelf ook tijdelijk? De tijd die zal het leren.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Voor een dwarrelende wederkeer luchtweerstand voor een zekere aankomst haar gewicht…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Waar ik op doel, blijft bedreven in een wederkerend ochtenduur, gedreven door een lopend vuur, noem het gewoon maar liefde, dat is alles wat ik kan of voel, wordt simpel in een ommezien geschreven.…

zij draait oog in oog met de stilte schreit namen waardoor doornen uit het zwijgen vallen een bloemblad blijft liggen verderaf er is geen wederkeer ongeschonden…

Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

Als je Jezelf Niet neemt Zoals je bent Kan je Niet geloven Dat je ware, echte zelf Ooit geaccepteerd Kan worden Ook kun je dan Anderen niet accepteren In hun huidige staat Van ontwikkeling Dit alles Sluit wederkerigheid uit…

telkens als ik baanbreek en zwaarwegend aanwezig ben weifel ik willens en wetens zonder weerga wederkerend op het gebaande pad maar als ik wegen baan weegt niets op tegen het weven van mijn dwarse draden…

De regen wikt en grijpt z'n kans, sloopt de zomer in een zee van vuur verleiden wolken in grillige balans op jacht naar buit en avontuur winden zwoegen langs de horizon een poging om de winter te vervroegen, een flauwe zon die daaraan geen weerstand bieden kon. De regen spoelt de voren vol die zomers zijn geboren, dragen rivieren water aan…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vloedlijn schuimend en wederkerend. Foto Dick…

Heksen weten dat Al je naar een ander doet Bij je terugkomt Zowel goed als kwaad Zal driemaal wederkeren Zij het vroeg of laat Bedenk daarom goed Wat je met je Rolo doet Bij die olifant…

geen dood in plakjes hier of woorden op een geordend palet geen linten geen bloemen cremeer mij maar gewoon met open oven zodat wederkeren als stukjes mij in jou & haar vanzelfsprekend is & ja dan waaien we nog even…

De zondagsrust zal weldra wederkeren Als dat tenminste is wat u behaagt Hoe lief de hand die voedt het u ook vraagt De dwingelanderij kan niet meer deren Dus ziet u zondag Drieks gedicht hier staan Dan weet u: 't is voor hem niet slechts een baan…

G-d had mij de ogen Mogen ontnemen bij Het onwaken uit Het niet-Zijn Zodat ik nooit meer Reden had gemis te kennen En ik uit kon kijken Naar het wederkeren Van het niet-Zijn,…

Soms zijn er loze zinnen en tegelijkertijd een naar binnen gerichte blik en dan denk ik: wie ben jij en waar ben ik en wat is de wederkerigheid?…

Ik ben al bijna dood, en ik zal nooit aan mensen wennen; zo meen ik ook geen ogenblik je werkelijk te kennen, maar soms, tezamen in het huis en in één bed tezamen, met het behoedzame geruis van regen langs de ramen, heb ik wel eens een kort moment gedacht dat ik doorgrondde hoe ondoorgrondelijk je bent, en dat al veel gevonden. ---…

Het gietijzer van stations, het glas, je handen. Deze schoonheid is breekbaar, is te ontkennen, maar overtreft ons. Ik ben klein in je nabijheid als een tor in het hoge gras, dapper ploeterend - in de verte ben ik groter, spookhuis, het vervormde beeld in de gekromde spiegel. Spinnenweb, skelet, gehuil van witte geesten, onecht als alle…

aarde is het plafond, vol bleke tastende ranken. We waren ten slotte onder het gras beland, om van hartstocht te verteren. Hoor, hoe in den hogen grote koren blij opeens kwelen! Stop met ijle vingers me de oren toe: wie kan er boodschap hebben aan ons, die heimelijk en traag in humus opgaan, zinnen strelend van de diepste stof? Wij zullen…

hoe kan ik je kloven uit steen als de beitel slechts de jaarringen kent die hij deelt met de jaren die in hem verloren zijn gegaan ik zie nog steeds geen markant gelaat of een geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren…

we moeten onze regen nog verschuilen onze wegen nog banen, in wederkeer begaan de maaltijd verteren, vragen om vergeten voor de wolken uit in hun vlucht vooruit ter elfder uur, voor het later is dan morgen…