Alle inzendingen over muurvast

tussen de oren zaten zijn twijfels muurvast en een schroefje los…

Muurvast, in m'n gevoel, als een boom met een bast, leven zonder doel. Alleen zuurstof produceren, en zorgen voor nageslacht, dat kan me alleen niet deren, ik had heel wat anders van het leven verwacht...…

Heel Nederland stond plotseling muurvast De snelweg vol met talloze tractoren Op weg vanaf het vroege ochtendgloren Zo’n actie vond men blijkbaar wel gepast En om de stemming verder te doen stijgen Ging men ministers met de dood bedreigen…

Lichaam dat krom voorover Gebogen loopt, stramheid van Pezen en spieren door medicijnen Muurvast aan elkaar gebonden, Geest die nog wel in de Woning van het lome lijf Verblijft maar zich in staat Van ontbinding bevindt En tevergeefs probeert Mee te komen in het tempo Van de tijd…

Muurvast, opgesloten in de tijd. Gehuld in witte kussentjes, van het zachtste materiaal. Bang dat ik mij verwonden zal, bang voor dat wat mij breken gaat. Maar ik wil er uit, ik wil rennen springen. Ik wil vooruit, ik wil nieuwe zinnen. Bonkend, zachtjes met mijn hoofd.…

Vrijwel alle dagen sindsdien stroopt het verleden langzaam zeker mijn huid het zout bijt zich muurvast onwrikbaar op haar naakt vel contact dat van mij dansend op weg naar coïtus terwijl haar tijd geen verlangen meer op haar groot menu heeft staan geen begeerte althans voor een man als deze voor het geven van OPRECHT liefdesenergie…

Ze doen het zélf…Ik kan er niet meer tegen! Ik hoor 't gepruttel van het Motorblok en ieder noemt de ander zondebok Bewogen ego’s die maar niet bewegen Ik roep, gekleed in stemmig hermelijn: 'Kom schielijk langs, ik woon op Drakensteyn'…

jij hebt het lang in gedachten gehouden de keuze uitgesteld ingekapseld tussen ja en nee die tijdbom brengt geen vrede mee de voors en tegens zorgvuldig onderzocht argumenten afgewogen onbeslist is niet te tolereren waarheid kent geen mededogen jij bent ervoor weggelopen laat ons alle knopen het dilemma zit muurvast…

tussen het mistpoeder en woekert weg niemandsland in gelijk de plek waar klanken verdampen voorbij het laatste bereik het ochtendlicht snijdt langs gordijnen onweerbaar de kamer binnen het trekt mijn ogen in zuigt mij de slaap uit een wederkeer in dag en lichaam mijn naam mijn oog mijn zinnen ze waren er vannacht dichtgesloten muurvast…

het harde deel van zijn geest zag lang geleden het licht een tragisch intermezzo slechts het werd een fossiel in gesteente geconserveerd muurvast weet het geen raad met bewegen kan het niet over zichzelf struikelen komt het niet voorbij de grenspalen van het ongelijk in de jaszak van de dode vindt iemand een recept voor…

Of zit u nog gevangen in een dip Met beide handen muurvast op de knip. ---- AMSTERDAM - De Nederlandse economie is in het derde kwartaal met 0,4 procent gegroeid ten opzichte van het vorige kwartaal. Daarmee is ze uit de recessie geraakt.…

geluiddicht zijn de wanden de ruimtes gevuld met steenwol niks kun je daar horen alleen in jezelf gekeerd alsof de tijd stil staat wanneer de kier geen zonlicht meer doorlaat weet je ga en leef niet snel niet langzaam maar deins daar ergens tussen in voorlopig staat alles nog stil muurvast geplakt aan regels die nu eenmaal gelden wij…

Die hof lijkt uitgediend; de boom die in het midden staat, kraakt onder vrucht en blad, muurvast dringt het seizoen rond het verleden. Blijf ervan af. Schaf schoenen aan, ga stevig stap voor stap. ------------------------------------------------------------- uit: 'De geur van kruizenmunt slaat over', 1998.…

is bereikt ook de grens van het tolereren, incasseren, moraliseren, beheren en archiveren ik houd het echt langer niet meer vol de donkere nachten zijn lang en leeg en de gedachten zijn kil, koel, koud zelfs soms ijskoud tot min twintig ik kan het niet neer, ik wil het niet meer kan het, iets of wat niet meer hanteren ik voel, ik zit muurvast…

Rotsen schenken muurvast vertrouwen Water stroomt door het ravijn Vogels fluiten het concert van de dag Vrede voelt als een associatieverdrag Vogels zingen melancholiek Een ballade van romantiek, na tragiek Waterspreeuwen vertonen bad-rituelen Vredig gevoel met ieders hart delen Stilzwijgende diepgang uit het ravijn Waar je intens verbonden…

alle automatismen zaten muurvast als een muts met zeven keelbanden ze waren niet vooruit te branden werden op inzet en conditie overklast met klassebakken die los van elkaar van alle kanten werden overlopen telde de haan betraand zijn knopen voor doelman vermeer waren de rapen gaar hij stond een partij te boksen en springen om het met kleinste…

ik heb hem gezien de man met de hamer vormloos van gedaante onherkenbaar gezicht ik heb hem gehoord de man met de hamer zijn sluipende treden voortdurend aanwezig ik heb hem gevoeld de man met de hamer blauwgeplekt beursgeslagen mijn hoofd muurvast klem ik heb hem geproefd de man met de hamer de smaak van lauw water zoute drop…

van mijn eigenste koningin die mij altijd nog mooier is dan in mei de vele bloemen ons kleurrijkst bloeiend zijn geen diamant in de wereld is kostbaarder nog dan jij als het allermooiste cadeau dat het leven mij vinden laat ik vier jouw passie en bezieling in dat wat jij voor anderen doet jij bent de sleutel voor het slot dat ons muurvast…

mooiste wat ik in mij draag Ik wil mijzelf overtreffen verheffen Het geluid van mijn ziel Verschijnt daar waar er gebrek aan harmonie In het leven Van alledag is In isolatie Voel ik de vibratie Tonen Geluiden Opgeschreven Genoteerd Ik voel mij vereerd Dat ik dit ambacht tot in mijn diepste vezels voelen mag Het is zwaar Soms zit ik muurvast…

Als ze op de rijksweg rijdt staat in één keer het héle verkeer muurvast, politie regelt de boel, er moet een spoedtransport door en tja, dat gaat nu eenmaal vòòr. Bijna te laat op de afspraak, bemachtigt ze een parkeerplek, duwt haar chipkaart in de gleuf en ja hoor 't plakje is leeg tot en met!…