Alle inzendingen over muziek OR dichten OR goed voelen

Ik ben geen groot dichter Voel mij niet verplicht tot het dichten van een dicht Veel eerder gezwicht Ik ben geen aanstichter van nieuw literair licht Vondel en Bloem hebben mij pootje gelicht Nee, ik ben geen zwaargewicht Niet als poet, noch als dichter Maar, na het dichten van een dicht voel ik gauw drie kilo lichter…

Ik voel Een sterk Verlangen Jij maakt Veel los In mij Ik voel Een sterk Verlangen Naar jou Hier heel Dichtbij Mij Ik voel een Sterk verlangen Het laat Me niet Meer los Ik voel Een sterk Verlangen Wil jij Ook dicht Bij mij…

Er is geen zin Meer in dit Dichten Ik ben gelukkig Nu Er is geen pijn Om nog te uiten Het gaat dicht De poorten sluiten Het gaat je goed Veel goeds veel moed…

Hij geniet van de zonnestralen, zijn ogen dicht, een grasspriet in zijn mond. Net beland in luilekkerland. De zachte bries, doet hem alles vergeten. Zijn oren zijn verstopt, met de zachte muziek, van zijn cd speler. Zijn examentas ligt, mijlenver weggeschopt, tussen het gras goed verstopt.…

Met mijn ogen dicht voel ik je handen mijn lichaam strelen Met mijn ogen dicht wil ik mijn leven met je delen. Met mijn ogen dicht kan ik zielsveel van je houden Met mijn ogen dicht, een blind vertrouwen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

Ik kijk naar een boom En ik zie god God is leven Leven is genot Als naar de kerk ga Voel ik mij goed Elke zondag morgen Priester aan mijn voet Soms zie ik het licht als ik de lamp aandoe Maar meestal blijft het donker Gordijnen zijn dicht Maar bomen zijn bedrog Dat is gewoon zo Dat zei mijn oma En daar de buurjongen van Niets…

En als ik even héél dicht bij je kon zijn, zo dicht, dat ik je ziel mocht zien, verzamelde ik ál jouw zorgen en nam ze met me mee... Geen man, geen macht kan jou van mij scheiden, mijn hart, mijn ziel, ze zijn van jou, ik voel me goed, o zo geborgen, ben gelukkig en meer dan tevree...…

Met mijn ogen gesloten ben ik op jou gericht Het beste kan ik jou horen met mijn oren dicht Met mijn handen op mijn oren hoor ik je stem pas goed Lief je moest eens weten wat jouw stilte met me doet Verdoofd en nog, ik voel je, onthoofd en nog, ik kroel je Gekromd en nog, ik richt je, verstomd en nog, ik dicht je Dwars door alle stormen…

de roman uit het gedicht geschreven en de muziek afgetikt wat er nog rest is de stilte die hoe paradoxaal zich zó goed leent voor het lezen van een roman het schrijven van een gedicht of het luisteren naar een mooi stukje muziek…

Verzonken in een zee van tonen legt muziek woordenloos een vinger op een wonde. Het kust mijn beminnend hart langsheen de weg van het gepeins. Muziek tovert stilte over een melodie die de diepste snaren van mijn voelen raakt. Dansend op mijn golven zwevend over mijn gemoedsrust. Muziek zet mijn hart en ziel wagenwijd open.…

Een plekje om te schuilen Dat je niet meer rennen hoeft Nooit meer stille tranen huilen moet Die van blijdschap dan weer wel Jezelf te kunnen zijn Nooit meer hoeft te twijfelen Aan wie of wat je bent Want van binnenuit is het zo goed Handen die je vast kunt houden Om te delen, warm en zacht Heel veel zonlicht dat zal schijnen Geen kou…

Een ieder kent vele gezichten Vrolijk, hard, of zacht Misschien ook donker, of wel open Of juist één die altijd lacht Al leerden wij te kijken Niet alleen naar het gezicht misschien Maar in die verschillende ogen Die toch wat meer weerspiegelen misschien Dan zagen wij elkaar in het wandelen De route van het hart Verdween een stukje van…

Wanneer je hartenwens verdrinkt En het lijkt of je er langzaamaan in stikt De adem je soms ineens ontnomen wordt En de boeien nog zo ver weg Wanneer het zwemmen niet meer gaat Geen enkele slag lijkt ongeslagen Wetend ook; zó denken heeft geen zin En toch het brein díe hartenwens niet loslaat En, het hart al evenmin Dan dáár ineens een sprankje…

Liefde, niet alleen als in geliefden Maar in die andere dingen juist Als in vriendschap, als in leven Een arm, een kaartje of een kus Het ongewone zichtbaar En voor ieder binnen handbereik Betaalbaar zonder muntjes En genoeg van op de markt Het ongewone lijkt gewoon Wanneer de ogen niet goed zien En we ook niet kunnen voelen Dat er…

Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt Er is niets wat het ontstemt Muziek die hoorbaar voor je is In welke vorm dan ook Ik wens je meer... Vrienden die je niet verliezen zult Voor altijd is altijd Mensen die je familie zijn Of worden in het hart Ik wens je meer...…

Ik ken een heel lief meisje Met vaders, ja eigenlijk twee Eentje woont heel ver van hier Zij kent hem ook niet echt Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter Ook al is hij ver van hier Híer heeft zij dus nog een vader Maar ook hij is nu ver weg Niet omdat hij ver weg wóónt Maar koos voor een ander leven hier Het meisje kan toch niet…

Als het niet meer is als ooit En alles telkens anders wordt Nooit meer zoals het was Het betrekkelijk lijkt wat er nog is Er is vooral nog het moment Want in kleine stapjes gaan gewoonweg kwijt, herinnering en lijf Alleen nog hier en nu Meer en nog meer hulpeloze vragen Waarop ik het antwoord schuldig blijf Wanneer in jou verloren gaat…

in de werkplaats loopt een taalmeester te zweten door woorden die hem bespringen het rek met grammatica puilt uit door regels zijn muze jaagt hem op daagt hem uit te dichten muziek murmelt in woorden hij beheerst zijn ambacht…

ik draag je als een bloem in mijn hart in ‘t licht dicht bij U waar schaduwen van bomen zinken U die zon bloemen en de merel geschapen heeft en mij om troost te brengen met mijn verzen Uw muziek in mijn verzen…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ik zie je met mijn ogen dicht ik voel je alsof je naast me ligt ik mis je steeds zo dicht bij mij je bent er maar bent er zelf niet bij…

Mezelf warmen in je armen is alles wat ik wil Gewoon samen zijn het is goed wees maar stil Alleen het horen van je adem en het kloppen van je hart Dan kan ik eindelijk slapen ik ben zo moe en vol smart Ik voel liefde pure liefde mijn buik doet zoveel pijn Ik wil enkel en alleen heel dicht bij je zijn…

Zo divers als een mens kan zijn verschillen ook de smaken wat jij graag eten mag vindt de ander juist weer smerig bij het een lik je je vingers af van het ander moet je kotsen soms teistert stank je neus of sta je je oren dicht te proppen voor het lawaai van muziek die je niet kan waarderen waarvan ieder ander lyrisch wordt maar jij…

Ik wacht op je al wacht ik voor niks; dan weet ik, dat ik niet voor niks op je heb gewacht!…

je zet je koptelefoon op in gedachten verzonken de muziek weet je te vangen in de trance van je emoties je hebt moeilijke tijden gehad en je weet het komt goed de muziek op zijn hardst je proeft een vleugje van ontspanning je weet alles veranderd per seconde, elke dag net als de ritme van de muziek…

Jij bent bij háar, maar met mijn ogen dicht voel ik jouw warmte in de stoel naast mij en niet de pijn voor jou niet goed genoeg te zijn zachter valt het licht op onze jaren, uitvloeiend naar de toekomst Ik ga eten bij een vriendin zij kan erover meepraten en zegt dat ik geweldig ben lief en mooi en te goed voor mannen, ze zijn niet…

Wanneer een hartenkreet ter ziele gaat en net niet als NETgedicht wordt aanvaard is de ziel een tikje aangetast, net als het hoofd, alwaar de roerselen zich volbrengen. Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet soms hard, vaak licht aangebrand, hoeft niet net- netjes te zijn, want: zolang mijn kreten zowel als mijn netten, begrijpelijk te lezen…