Alle inzendingen over mysterie van tijd

onze tijd…

ik ken je niet ik weet niet wie je bent ik weet niet waar je woont ik ken je gevoel niet maar ik weet dat je bestaat ik weet niet hoe oud je bent of je goed of slecht bent ik ken je niet ik weet niet wie je bent en waar je woont en als ik je dan ooit eens tegen kom zal ik zeggen in mezelf ik ken je, maar jij mij niet.…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij 'Venetiaan' gedenk ik jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan,…

Wat uit mijn herinnering blijft me steeds volgen? De details van je hand uit ‘t gedicht van Cummings je hitte tegen mijn gezicht en je schuchterheid die als een tafellaken viel? Nee. Zelfs je woorden met stukken werkelijkheid kan ik hier achterlaten maar dat doe ik niet want dan zal ik nog steeds je voetstappen horen en als ik me dan…

We zullen het pas weten op het moment als de poort wordt geopend naar dat andere bestaan Soms is het niet te bevatten want het blijft een mysterie of er leven is na de dood...…

door de sneeuwstorm draaiend in cirkels zoekend naar houvast reikt ze haar hand welke door het obscure wordt aangeklampt opgeslokt walend door de zee van tijd gaat ze op in het onbekende ~*~…

naarmate het perkament voller geschreven wordt raakt de inktpot leeg onheilspellend zijn de donkere wolken die zich rond de maan scharen sierlijk kringelt rook gedoofd de kaars niets meer dan de naakte waarheid…

Het mysterie van de nacht samen met de maan verschijnt. Je flonkerende sterren ziet staan waar achter schaduwen dwalen. In een niemandsland hier ver vandaan waar geen leven is of dood. Waar ze steeds zoekende zijn naar “De bron” waar alles eens begon.…

* onder de oude middeleeuwse toren sta ik even stil als de bejaarde slag het Angelus laat horen * zij is een roepende over winterse velden met statige galm zonder dat men haar nog ziet als hemelse bruid * gedragen door een stenen verleden en echoënde psalmen, naar verluidt * maar…

Als druppel van een regenbui wist ik mij te herpakken voordat wij allen op een geduldig tegelbed te pletter sloegen. Had ik dat niet gekund, dan had ik nooit kunnen verhalen van hoe te pletter slaan voelt. Was ik te licht bevonden voor de zwaartekracht, dan was ik verdampt of verwaaid, nog voordat de aarde ooit mijn deel zou zijn.…

De lucht kleurt rood boven de stad en de huizen in het mysterie van schemer gehuld Mysterie - roerloze aanwezigheid waarin elk in alles versmelt Maar eenzaam gaan de mensen want in hun afgescheiden zelfbeeld gestold in een aldoor hunkeren naar een zon die hen van hun onbehagen verlost De lucht kleurt roder vurige schoonheid vlam…

De man met de rode hoofddoek zwijgend gezeten bij het flakkerende vuur in de nacht stemmen chanten de wind gleed door de bladeren Het gelaat gelukzalig in het ademen van het Mysterie van verschijnen en verdwijnen En plots zwegen de stemmen…

De zachte wind Op je wangen doet je Liefdevol Naar de wereld kijken Hoe je opgroeide En hoe je later Een man werd Hoe je in isoleer Jezelf tegenkwam Onduidelijke beleving Van een schok Een beving In je gestel Zittend in die ene cel Mysterie komt naar boven Wenen Om de weg Hartzeer Keer op keer…

Het mysterieuze ontastbare totdat het de tijd acht Strelende oogopslag, een blik van herkenning Ogenblikken waarop men elkander wilt leren kennen Zovele vragen, wentelend in onwetendheid Doch wetende dat de tijd antwoorden zal op vragen Doelgericht, tastbaarheid maakt zich meester Gevangen in het mysterie Gevoel mist nimmer zijn doel…

is het de angstige drenkeling die net op tijd blijft ademen? is het een ademvleug van liefde die ons in het voorgijgaan raakt? is het mysterie, ik weet het niet woorden warrelen om mijn hoofd ik heb geluk als zij verdichten…

‘Wanneer ik in Uw ogen staar, Geliefde, Dan wordt mij het Mysterie klaar Der Liefde.’…

mysterie nabij.…

een woord dat hartstocht en lijden verbindt het verhaal van lijden van een mens de zin van zijn lijden eeuwenlang onderwerp van discussie met een hartstocht soms zo groot groter dan voor het leven zelf meer dan de mysterie van dit leven willen we weten over het mysterie van de dood de onvermijdelijke dood waar…

Het ijs wil maar niet dooien De sneeuw valt steeds maar weer De winter duurt nog even Dus geniet ik nog een keer Van het mooie witte landschap Dat zo sprookjesachtig is Bestrooid met een laagje mysterie Zo zacht, zo wit en fris Het roodborstje kijkt naar binnen De winter is haar tijd Moeder Natuur heeft het goed gedaan Dit seizoen wil…

en later geboren in het mysterie van het leven met elkaar…

De mystieke roos Symbool voor 't mysterie Gods een troost voor velen.…

Het mysterie van het leven laat tekenen aan de enkeling onuitwisbaar voortleven; op die momenten die van geest en werkelijkheid vreemd; nimmer kunnen worden beschreven; die aan de enkeling geeft een kans te leven, die beter leeft. Het mysterie sluit de duisternis voor het licht. Het ziet op ogen en kent elk gezicht.…

Het mysterie van het leven laat tekenen aan de enkeling onuitwisbaar voortleven, op die momenten die van geest en werkelijkheid vreemd, nimmer kunnen worden beschreven; die aan de enkeling een kans geeft te leven, die beter leeft. Het mysterie sluit de duisternis voor het licht. Het ziet op ogen en kent elk gezicht.…

buiten kijk je meer dan levensgroot naar binnenhof en ridderzaal denk je in de verte misschien wel delft waar je kleuren en mysterie zacht gloeien tegen de duistere achtergrond van je tijd waar de onschuld van je jeugd vecht tegen ontluikende gevoelens een eeuwige parel schittert in den haag springlevend in stille tijdloze schemer…

De onvoorspelbare aarde lonkt dit gevoel van mysterie knaagt jouw nieuwsgierigheid valt te delen. Te delen nu je oog en blik in en uit het moederwerk en jouw leven alle regenboogkleuren op tijd trakteert.…

Het mysterie dat liefde is. Dat is wat het leven ons geeft. Daar zijn geen woorden voor. Hoe meer ik me verwonder, hoe minder ik nog iets mis.…

De komst van kennis brengt het mysterie om laat mij onnozel aan geheimen pluizen om de rek te testen van lenige geheimen.…

Ik haat het, ik verafschuw het wat ik na al die tijd in je zie voor iemand zoals jij je bent een en al mysterie Ik wou dat ik je kon lezen heb bijna te vaak aan je gedacht ik zou je zo graag willen zeggen; je bent mooi als je lacht Diep in mijn hart weet ik wel dat ik je moet laten gaan want wat heb ik aan iemand die mij toch niet ziet…

Bij tijd en wijle kijk ik naar de Sterren, omringd door duisternis, die Mij al is het maar voor even Een beetje inzicht geven in het Onkenbare.. Zij die zorgen voor mysterie in het Leven en mij ook moed geven verder Te gaan.…

Mona Lisa, grote diva uit het verleden maar ook van de toekomstige tijd. Jouw glimlach is een mysterie. Is als een verrassing tot in de eeuwigheid. Mona Lisa, grote diva een schilderachtige Maria zal je altijd zijn. Jouw glimlach koestert het verlangen bij al die mannen die virtueel in jou gevangen zijn.…