Alle inzendingen over naakte waarheid

De Harense kak is zéér bescheten ze blafte over honden met lange slagtanden zonder tuigen aan te brengen viel het mij op hoe zeer zij terug beet een kleine aangelijnde gedachte zo stond zij voor mij goed op haar strepen haar schapenvacht gleed vals beschamend van de schouders een naakte waarheid restte haar ware gedaante het wufte…

honderd duizend leugens regenen zonder waarschuwing over paraplu loze hoofden hun vervuilde vergiftigde water slaat stinkend de naakte waarheid in bodemloze putten en nooit genoeg hebbend luisteren lichamen naar loze beloften over zielloze gouden kalveren honderd duizend lege leugens kunnen putten niet dempen zelfs niet als het levenloze…

de naakte waarheid in onberispelijke vorm verglijdt onder mijn voeten en draagt de leegte die ijlings de ruimte vult op het pulserend veld van komen en gaan een vinding die rijkelijk had gebunkerd tot schuilplaats morst nu vloeibare alinea’s op het voorwoord dat herrezen uit een atoom nu blind in braille wordt gelezen vingervlug kraken de…

Bodemloze put te verdrinken in je ogen, wel zo makkelijk Overtollig woord ingepakt en uitgekleed tot naakte waarheid. Winterzon tekent mist op een bladloze tak, schildert zonder kwast Mijzelf verloren, kwam de dood tegemoet, ook hij scheen de weg kwijt.…

waarheid en ergens onderaan kerf ik een wentelwoord tot bloedkoraal…

Naakte vrouw, je bent alles wat ik als man verlang, maar je hult je angstig in kleren en leugens, zelfs naakt ben je gekleed in de rokken van valse waarzegsters en cruiseschepen gevuld met naakte waarheden zoals tijdbommen en tikkende spechten in de romp.…

Geen dag meer hetzelfde als toen, als naakte waarheid het hele gebeuren. Terug bij af, thans weer kind, maar toch met liefde en warmte omringd.…

waarheid die hij zag, alleen op straat.…

Bodemloze put te verdrinken in je ogen, niet vanzelfsprekend Overtollig woord ingepakt, weer uitgekleed tot naakte waarheid. Zomerzon blakert kruin tot een blad-loze tak, schildering in okerbruin Gaf haar twee rozen, slechts gaf zij mij maar één zoen houd nog wat tegoed.…

op spijkers met koppen staan schepen voor je ogen ten onder zien gaan het einde overzien van je eigen bestaan de laatste bladzijden van een boek omslaan je afvragen wat toch de clou mag wezen en uitstellen door het gedeeltelijk te herlezen tegenover de naakte waarheid komen te staan de hoop niet laten varen ontkennen met sussende…

waarheid verstopt in verleiding verhult in materie vertelt in stilte vergeten in woorden verlegen in liefde 1969.…

Tot het uiteindelijk accepteren dat niets te weten, de naakte waarheid is.…

Ben ik mijn eigen ik reeds voorbij is het geloven een zeker weten geworden brengt de twijfel mij in vervoering wil ik niet af van mijn zwakte Ik schoon mij in het regulerend water der tijden en zie nu de naakte waarheid in spiegelbeeld al mijn bewegingen sla ik gade ik ben mijzelf in die ander bespeur nu aandacht en doortastendheid mijn vragen…

daar ligt ze, naakt onder de dekens, ik pak sigaretten, en steek de hare op, al wetend, dat dit moment stopt, hoe dan ook het is er nog...…

Een curve in een boog een streep, precies op de juiste hoogte in de open lucht en op het einde een buigende kromme Blote ogen kijken gespannen op, een moment van stilte, onhoudbaar voor de keeper de naakte waarheid, exponentieel nog wat vingertoppen, een streling: “GOAL” Het wuivende net, eenzijdig uitbundig, Een verstillende tegenstander…

Naakte waarheid in een zachte adem longen proeven zilte lucht langs oude lanen en wegen in de mystiek van mijn eenvoud witte meeuwen in hun vlucht zoekend naar de juiste winden ontdaan van alle oude kwalen vragend aan mijn lieve vrienden waar alle sterren zijn gebleven in de verre weidse luchten wat is er waar van de geruchten het…

waarheid die zij zagen in Gods poelen van verderf Maar toch - het deerde niet - ik hield van je het water dreef ons sterk en het kende er geen naam dan slechts de naam die wij het gaven…

Ik wist mij geborgen en bemind door de naakte waarheid van dat kribbekind. Bij het fluisteren van de nacht zag ik zijn onschuldige glimlach zo onverwacht die mij leek te zeggen: 'ik ben gekomen om te troosten'. Zo vond ik wijzer dan voorheen de echte wijsheid in het oosten.…

De naakte waarheid is wat ik van jou mis. Deze waarheid zweeft als een nevel om jou heen. Jouw verdediging rond jouw ziel lijkt wel van steen. Als ik het einde van jouw labyrint heb weten te vinden, dan blijkt dat jij jezelf aan niemand durft te binden. Toch denk ik dat dit ook een leugen is.…

Escar go, draai en keer het om De reactie is soms krom Als een spiraal Op elke slak zout leggend verhaal Gaat hij chambreren Schuimbekkend paraderen Een spoor laat hij zeker achter Zijn huis wis en waarachter Draai en keer het om De slak zonder huis, Stom Is de spiraal met naakte waarheid Kokend gezouten ingepeperd Met boter kruidig op…

waarheid omsluierd je eenzame destinatie je ogengloed in pigmenten fluweel geven een matte glans van gebonden kleur het doek blijft je muze als was het in letters geschreven zo duidelijk zonder woorden je streken van verf zijn schilderijen als akkoorden…

waarheid doet me nog het meeste zeer.…

waarheid ...…

Waarom elke keer weer die pijn door ons hart Het leven gaat door, da’s de naakte waarheid Wij ook, al is het dan misschien apart Het leven is geen onbewoond eiland Of Mallorca in de Middellandse zee Herinneringen drijven boven Gedachten mooi en warm nemen mij mee Keuzes, wegen, beslissingen, verantwoordelijkheden Een relatie is vechten voor…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…

De spelregels zijn alleen ietwat gewijzigd, bij Martin was het een spel dit is de naakte waarheid.…

de vrouw die mij negen maanden binnenin droeg, zij die mij zo gewenst had mij heeft leren lopen, doen vallen en weer opstaan raakt meer en meer verstrikt in een onontkoombaar web vol leugens wast haar dagen in tranen verdoezelt staar de naakte waarheid gaat ze voort op de tast houdt ze zich vast aan geschreven patronen die ze iedere minuut…

waarheid niet door de stoffige ramen in het gefilterde licht is de liefde...de oneindige liefde nog lang niet in zicht...…

Ik overzag de naakte waarheid te mooi om waar te zijn Haar oneindige begrensdheid gaf me hoop en verzachtte mijn pijn…

Jouw handen zijn als liedjes Muzikale poëzie En ik zie jouw vingers dansen Met de mijne minnekozen Zie ze zingen van de liefde Vingervlug tot ik zal blozen Tot een liedje dat blijft hangen Zoals ik de wereld zie Want jij streelt mijn naakte waarheid In perfecte harmonie En jij speelt met mijn verlangen Zoals Morpheus met mijn dromen In…