Alle inzendingen over naald OR stierf

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Noordenwind oud en bleek je ruikt naar hars je prikt met naalden. Noordenwind de bomen kraken maar je bent te laat, te laat! De winter ligt begraven onder kersenbloesem.…

‘Oké’, loeit een koe uit Hurwenen, ‘wel leuk dat die mensen dat menen, maar waar zit de naald?’ Ik snap dat ze baalt. Het blijft toch een gok, met vier spenen……

Ik zal je beschrijven oorlog mijn oorlog ik zal je schrijven je tekenen je mummificeren ik zal je vertalen met jou de oorlogswinstmakers verleiden de psychoten de psychopaten opdat je totaal wordt ik wil dat je mijn taal verlaat om een tekst te schrijven die vrij is van gruweldaden ------------------------------------------------- uit…

De deur die midden in het lied violen liet spreken met ontstellend gemak. De scherpte van de punt, de lans die in haar ogen brak. De onaanraakbare liefde van een oogopslag, de bevrijdende diepte van het wak. De zielsmuziek, de trillende snaar die van bewondering sprak.…

Trek me even terug Adempauze, recht mijn rug Ik wil bewust Een beetje rust Geen onbekwaamheid Geen eigengereidheid. Ik zeg u gedag Minder kan ik niet zeggen Gelag, gelach (?) Het is aan u, Grens verleggen.…

Spelden draad garen en een gefronste kop zo zie je er volgens mij tegen op om bomen alweer knoppen aan te naaien. Uitgeblust vraag je of ik de rollen om kan draaien. Natuurlijk is dat geen probleem in een vingerknip bevrijd ik je. Heen en weer schud je je hoofd tot ik verklaar dat alles wat met de natuur te maken heeft waar is en dat die…

Een tatoeage kost een lieve duit Je hoort de tatoeëerders daarom vragen Om snel de btw te gaan verlagen Ze zitten Kees de Jager op de huid Dus wil je indruk maken op je chicky Een tatoeage kost straks maar een prikkie…

Kruipend door het oog van een naald, vallen de schellen van onze ogen, en leren wij zien wat puur geluk bepaalt. Dan pas weten we, hoe ongewoon gelukkig, gelukkig zijn is.…

Dit jaar wint Overijssel dus de cup Voor vrouwen met de allergrootste borsten Bh's waarin zij deze joekels torsten Gaan zelfs van D tot F en 'running up' Dit hete nieuws heeft menigeen verrast Verkeer op weg naar Zwolle loopt al vast!…

Verstrikt geraakt in ‘t vangnet van hun steken van averecht over het recht breit ze slechts aan een grijze vrede Een naald vol roest laat moeilijk steken glijden een vangnet is niet recht te breien door ribbels langs een muizentandpatroon Zolang de kluwens blijven zwijgen tikken de naalden grijzig voort Wanneer de strakgetrokken…

gevallen naald zoeken afgehaakt garen niet gesponnen schoorvoetend wachten op de rups gerijpt moment is nu de geest naait oude stukken aan elkaar en ontrafelt wel of niet…

haar gekromde vingers borduren een woord steek na steek voortborduren tot de naald zich vastzet in haar gebalde hand het monotone neuriën stokt hoe lang zal het duren voordat iemand je mist?…

even stil bij dit gemis Vanmiddag stierf mijn kat Zes levens resten haar…

Toen ik besloot niet meer na te denken Werd ik overladen door mijn gedachten Alleen zijnde braakte ik jouw venijn Leeggelopen rolde ik mij op En mijn liefde stierf…

het breiwerk verloopt van donker antraciet naar lichtgevend wit op stammen staan opengewerkte knotten wol van zwart naalden tikken tegen de ruiten van de trein maar daar is ook de zon! en Utrecht, mijn station…

Zodat ik uitzie door het oog van mijn naald en sneeuwblind herken de zwerfsteen, sterfsteen onder mijn tong: splinter voor splinter slaagt hij erin niets te wegen, niets voor te stellen. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1990', 2010.…

Ik vond het een verschrikkelijke naald, het leek erop dat ik het niet zou durven. Zo’n GGD-mens greep me bij mijn lurven, dus ja, ik heb de covidprik gehaald. De nazorg vond ik overigens slecht. Mijn vaccinatiewond werd niet gehecht.…

Het moment waarop jij stierf, Toen brak mijn hart in twee, Een helft gevuld met pijn, De andere helft stierf mee. Ik lig vaak wakker 's nachts En denk dan vol verlangen Aan toen jij er nog was Met tranen nat op mijn wangen.…

het heden is verleden nieuwe woorden bleken slotakkoorden ik stierf in schoonheid het verbleekte toen de pijn zich losweekte ik werd wakker en zag dat het vandaag was…

Opnieuw is er een dichter doodgegaan zo rauw zo grof, zo ongesensureerd, zijn werk zal tenminste blijven bestaan hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…

Vol naalden vliegt de lucht, vol priemend ijsgekertel, dat glinstert in de zon, en, met de asemtocht gezwolgen, kilt en kerft de kele en ‘t haargespertel, dat in de neuze temt de toevoer van de locht. ‘t Is bijtend koud.…

Een jonge kleermaker uit het Friese Hindeloopen moest een weddenschap bijna met z'n leven bekopen, hij ligt nu op de afdeling Spoed en hij verloor tamelijk veel bloed, nadat hij door het oog van een naald was gekropen ...…

jong en oud, zwart en wit, man en vrouw, één gek die van één van de weinig typisch hollandse rituelen, van deze dag niks overlaat dan een wrange na- smaak, één man die uiteindelijk wordt gestopt door een monument en dat beeld in ons geheugen grift omdat één man zichzelf was kwijt- geraakt en de hele wereld even laat stoppen bij de Naald…

’t Wordt nooit meer morgen op publieke netten Dus zet mijn arm maar stevig in een klem Want zonder elke dag mijn ONM Kun je meteen de naald er wel in zetten Een aderlating voor elk huisgezin Dus duw die botte spuit er nu maar in…

Vol naalden vliegt de lucht, vol priemend ijsgekertel, dat glinstert in de zon, en, met de asemtocht gezwolgen, kilt en kerft de kele en ‘t haargespertel, dat in de neuze temt de toevoer van de lucht. ‘t Is bijtend koud.…

Wanneer besef je dat een uitroepteken je moederschap bepaalt, de punt verandert in een oog en jij vraagtekenend de nieuwe draad. Vliegend word ik verder voortgetrokken langs kiezelstenen, lettergrepen, handgebaren, namenreeksen, twee ongelijke schoenen in de hand. Mijn leven naast de stilte van jouw lichaam levenloos vliegt…

Als de broodjesberging op het noorden was Dan waren het de naalden uit ’t kompas…

afscheid nemen van de oude pijnboom doet zijn bast rillen naalden op het klinkerpad steken hem, weg moet hij, ver weg van de opgefokte straten in een zieke stad waar dood normaal schijnt bloed en blauw door aders razen, laaiende lichten de nacht versjteren weg moet hij, ver weg, op zoek naar die plek waar witte windveren wedijveren met…