Alle inzendingen over nacht OR horizon OR donkere sfeer

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

in een fel licht-donker contrast van ondergaande zon leveren de wolken aan de horizon een veldslag zo reusachtig dat het verrast het land ligt rustig het wassende graan zwaluwen scheren lustig af en aan ik was nog druk reed over de wegen maar de sfeer, het land houdt me tegen maakt die overweldigende indruk lang kijk ik en stil dit…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

In een eindeloze sfeer komt de maan op en omarmt de wachtende nacht in een uitgestrekt zicht boven de horizon. In het absolute niets van deze gouden avond, walsen mijn ogen met de sterren en vlecht ik deze pure schoonheid in het ochtendblozen van een dromer.…

Donkere vogels krassen geluidloos jouw naam in donkere wolkenlucht er valt in mij een droeve stilte die ik moeilijk kan duiden mijn ratio wil niet verder zonder gevoelens achter de horizon, een eindeloos landschap ik hoor ook geen geluiden in de nacht, een machteloze droom dat je terugkomt met een boodschap een bos bloemen en een bonzend…

die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat wie zijn horizon…

Als een zilveren parel gloeit de zon nog even na met haar roodgouden licht dat glanst over een kalme zee Nog even en haar taak is volbracht dan verdwijnt ze en neemt haar glans mee achter de horizon in het donker van de nacht…

De nachten dwalen in een donker paradijs, als dan het zwart zijn gloed verliest, is daar het onbestemde grijs, treurend aan de horizon. De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

De nacht draalt nog wat buiten, donker en grijs, maar ginds aan de horizon begint de ochtend te gloren. Een strook van goud en rood, stralend en mooi. Prachtige kleuren, die je een gevoel van hoop geven.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Voor Anton Licht dat in ontelbare Kleuren uiteen barst, Dwars door het donker heen, De nacht verjaagt tot Achter de horizon En met de saaiheid van Alle dag korte Metten maakt, Vreugde die voor Het oprapen ligt Het nieuwe leven wacht…

Ik woon niet in stilte wanneer ik alleen ben in de nacht, deze donkere nacht er is weliswaar een zwijgen dat zicht toont aan de horizon maar er zijn meeslepende twijfels die zich ladderzat verschansen in de muziek onder mijn bed en ik denk vaak aan jou die niet zwijgen kan met altijd een mening over alles en niets waar ik mijn onmacht…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Twee kaarsjes Een donkere nacht Ze walmen Innig close voelt teder zacht Liefde en romantiek Kaarsjes branden bij liefdesmuziek Vreugde zal liefde baren De nacht in elkaars ogen staren Vlammetjes voelbaar in elkaars vacht Tederheid in het leven gebracht Zacht fluwelen sferen in een glimlach Romantiek vertedert het gevoel zo zacht Kaarsjes…

ze houdt niet van het daglicht zo onbarmhartig zo meedogenloos fel ze hunkert naar de avondschemering die geheimzinnige sfeer tussen licht en donker als de dag langzaam afscheid neemt begroet ze verheugd de naderende nacht ze houdt van de nacht het troostvolle donker verzacht de pijn haar nachtlichtjes zijn aan een schemerlampje…

DIE DREIGEND DONKERE NACHT Het was een donkere maanloze nacht we liepen in de dreigend stille duinen We deelden het eenzaam fluisterzacht; als klonk ’t ruisen van dennenkruinen We voelden het gevaar dat er dreigde klemmend naderde die angstige sfeer Waardoor ieder naar vluchten neigde; ’t latent onheil voerde ons naar afkeer Geen…

wij spreken alsof geluk opnieuw geboren wordt terwijl de zon achter horizon is verzonken.…

toen ik liefdeswoordjes in luchten hing vielen deuren dicht groeiden muren en de horizon zuchtte nu zie ik ijsbloemen hangend aan jouw mond en in dode ogen donkere nacht de bitterheid druppelt van je lippen je laat me drinken en rond jouw schaduw slingert het vergeten.…

volg mij naar de goudomrande horizon volg mij naar de diepblauwe zee en donkere nachten volg mij in de wereld vol wonderen volg mij en ik laat het licht weer stralen in je ogen volg mij laat mij je gids zijn pak m'n hand en we zullen samen vertrekken…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Nemen dan hun vlucht Naar de horizon Laten zich verleiden Door de rode avondzon De dag schemert De nacht ontwaakt Het is donker en duister De wereld slaapt Gefluister, ik luister Zie het weerlicht van de maan En fonkelende sterren Ver van mij vandaan De lucht wordt duister, prachtig De nacht donker, bijna raadselachtig Tot…

Nemen dan hun vlucht Naar de horizon Laten zich verleiden Door de rode avondzon De dag schemert De nacht ontwaakt Het is donker en duister De wereld slaapt Gefluister, ik luister Zie het weerlicht van de maan En fonkelende sterren Ver van mij vandaan De lucht wordt duister, prachtig De nacht donker, bijna raadselachtig Tot…

het was stil vannacht te samen met hem er hing een sfeer van veelzeggend niets alsof leegte verzacht wat was er nog meer dan wachten op de horizon voor hem op zijn weg naar de laatste eer starend en zwijgend in onzichtbaar vertrouwen gaat hij zijn laatste gang hoe ervaart hij zijn rouwen waarom is hij niet bang…

sfeer waarvan je houdt Berustend toevertrouwd In de nacht dat natuur haar theater bouwt…