losgeweekt in het nachtkleed
reist ze van kust tot kust mee
tot een ommezwaai in vertrouwen.
op het keerpunt van een unieke wind
klikte de stille romance goed.
een weldadige dikke boom
keek door het donker raam heen.
op het nachtkastje scheen
warm licht van het ogenblik.…
lag,
die wens om te vliegen,
haast onzichtbaar te landen
in de belofte van
een nieuwe dag
ik probeer dat gevoel
in tijd te vangen, raak
een verloren vrijheid aan
voor een enkel moment
valt het licht uiteen
in schaduwen die ik
nooit heb gekend, vergeten
namen, één voor één,
kleuren de avondhemel rood
zij trekt een duister
nachtkleed…
Ze slaapt er vaak in en heeft
verder geen nachtkleding nodig. Ze voelt zich er
prettig in en ik kijk er met pretoogjes naar als ze
het aanheeft. Nachtkleding blijkt dan overbodig.
Ze trekt de stekker uit het stopcontact en doet het
t-shirt meteen aan waarna ze de tuin in wandelt.…
Zelfs ’s nachts liet hij jou in uw nachtkleed
de wegen bewandelen.
Hij gaf je de juiste tijd niet meer aan,
zodat je ’s nachts ons opbelde.
Hij had je in alle staten gebracht,
alle uurwerken in je huis stilgezet.
Hij zat uw brein te bewerken.
Hij liet zelfs niet meer toe dat je ging eten.…