Alle inzendingen over naderend onheil OR voorbereiding OR afscheid

De Iron Dome daar kunnen wij van dromen Wij zitten toch gezellig bij de haard En noemen ´t liefst geen man laat staan een paard We zien wel wat er op ons pad gaat komen Zo sukkelen we totally tevree In slaap zelfs bij bad news op de TV…

Onrustig aanwezig In het benauwde klam De gevlogen mus wist Een verbrande vlinderpop Een kromgetrokken rups Krijgt geen vleugels Geen kleur geen leven Pijn geweld angst Marcheren meedogenloos door Onrustig voelbaar Scherpe ongemakkelijke vibraties Een mens kent zijn machtslust niet.…

Op een maandagavond in mei leek er niets aan de hand. Er is storm aan zee maar ook hoge golven bij de haven van Scheveningen. Het schuim is bizar veel, dat is er lange tijd niet in die mate gezien. Surfers en kitesurfers bedwingen de prachtige hoge golven. Het is altijd een mooi schouwspel, als je ze ziet manoeuvreren op de enorm…

De stilte heeft bezit genomen een bron van nieuwe krachten deed woorden binnenstromen in tijd en mijn gedachten Woorden werden zinnen ‘t spreekt tot mijn geweten ‘t drong mijn hart toen binnen de Geest heeft het bezeten Door Liefde toen verlicht ‘k werd erdoor gevoed ‘t wezen wordt zo onderricht hoe het daarin wandelen moet ‘k Mag…

wolken schuiven samen waardoor contouren langzaam duidelijker worden staan ze oppermachtig hoog aan de blauwe hemel licht grijze randen kleuren donkerder verraad eveneens de wind het naderend onheil die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen speelt de zon haar laatste troef uit keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…

onheil voor de Titanic?…

men zij te allen tijde voorbereid op het ergste de kans is dan het grootst dat het allemaal wel mee zal vallen…

De steward op de rails, de blauwe vader Die checkt of je de treinreis hebt betaald Vertelt of je je aansluiting nog haalt Voor hem (of haar) is straks het afscheid nader Knip de trajecten waar ze aan het snijden zijn Af langs de onrendabel aangestipte lijn…

Waar angst en vrees Als wurgend koord Haar bijna de keel afsnijdt Kleurt heldhaftigheid En moed het bloed Dat door haar aderen stroomt Ze richt zich op En kijkt fier Het naderende onheil In den ogen Sterker ben ik Zegt ze met de toon Van liefde en dapperheid In haar stem De toorn is woest Maar zal bedaren Omdat de liefde Immer…

Een passant in ons leven te willen wezen; die op haar afscheid reeds bij voorbaat was voorbereid.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Tussen bezwete lijven, de smaak van ranzig bier en dronkenmansgelal Als een gekooid dier met inklemmingsverschijnselen wordt ik bewogen naar voren, zij of achterover. Langzaam begint het te deinen en ik onderdeel zonder zelf en met velen, verstrikt in het woud van woeste woorden.…

Wij waren dreigend onheil samen Te krom geschopt om recht te doen Bij afscheid droeg ze kamerjassen Eerst zat ze in haar ondergoed Nooit wetend of we vrienden waren Verfoeilijk was het rechte pad Ons levensdoel, elkaar verlaten Zat dieper dan de splinter zat Voortdurend bracht haar blik teweeg de vraag of zij belager was Dat afgunst zat…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

nemen dat de nieuwe lente al is voorbereid…

Jouw ogen vertelden mij over het naderende, scheurende afscheid. Onze woorden waren reeds gestorven in stille eenzaamheid. Toch was er rust in mij, ik stamelde mijn Amen. Ik kuste jouw stille lippen.…

Spinnen weven ongestoord vliegjes worden ingepakt nu de zon een klok rond eerder zakt en mijn boomgaard aan de mist behoort Kou zal hier de macht weer grijpen aanvankelijk om het blad te kleuren alvorens alles kaal te sleuren zodat ook hij mijn gaard kan rijpen…

het zat heel duidelijk in mijn hoofd maar toen ik het papier vond, en de pen om mee te schrijven, kwam er niets meer uit mijn vingers althans, niet wat ik ooit voelde de warme woorden waar ik mee wilde strelen waar u en bloc zou voor vallen en begrijpen wat ik bedoelde gelijk een potje biljart ik stoot af in de hoop de mooiste caramboles…

het passen en meten van kleren en voedsel vereist veel denkwerk die extra warme trui drie ontbijtkoeken een windvaste paraplu reizen gaat altijd anders de helft is niet nodig laat die maar thuis begin daarom nooit een week van te voren neem wel je paspoort mee…

De Maya datum komt steeds dichterbij Dan eindigt hier op aarde al het leven Ik heb vandaag dus alles weggegeven En met ons huis was iemand reuze blij Mijn baas en de familie ook gebeld En wat ik van ze vind gewoon verteld. Op 21 december eindigt de Maya kalender.…

Wilt ge een welig land bezaaien, Zuiver 't eerst van 't wilde kruid; Ruk de heesterwortels uit, Om de korenoogst te maaien. Zoeter is des bietjens zweet, Als men eerst in alsem beet. 't Starrenlicht heeft schoner luister, Na het bulderend geluid Van het regenbrengend Zuid. Lucifer verjaagt het duister, Eer de schone Dageraad…

Hun harten voelden zij als boeken in Gods geduchte hand gelegd, en wisten dat Hij al hun slecht gedrag gerecht zou onderzoeken. Zij lazen bang en hunkrend mee, en zagen wat zijn vingers wezen. Was er niets goeds? Hun schaamte en vrezen groeiden tot een verschroeiend wee. God had de boeken dichtgedaan, en zou het grote vonnis spreken. Toen…

Zichzelf goed voorbereiden is een must. Sven Kramer won altijd met groot verschil. Ik vroeg hem laatst hoe hij steeds onbetwist geen schaatstoernooi kon rijden zonder prijs. Hij zei: “Eerst blaas ik stevig in mijn bril totdat ik niks meer zie door al die mist: zo kom ik goed beslagen op het ijs.”…

Ik was voorbereid, maar toen jij eindelijk kwam -- smolt dat in geluk.…

voeten in aarde kunnen niet baten vastgelopen door vadsig hoogveen de gedachte die verbeelding tart vreet zich een weg door de geest hoorbaar in het kloppend hart van het lijf dat mijn onheil vreest…

De hele dag bleef het bij me, de geur van naderend gevaar, om wat ik droomde dat ik je zei. Kwam dreigend onheil dichtertbij [van welke omvang en van waar?] door wat ik droomde dat je zei? Achter elke meubel dacht ik dat mijn duistere belager zat.…

Vannacht zal ik dansen tussen muren van muziek waar noten dwarrelen, vooreerst een vertraagde prelude Mijn lijf bewegen op de maat van stijgende klanken die in een bindend duet aanzwellen tot fortissimo De nacht zal ik eindigen met een langzame wals zacht omarmend zweven bij het naderende afscheid…

Ik koester Jouw laatst gestuurde brief Een brief Waarin je afscheid neemt Niet lang En zonder sentimenteel te zijn Wijs jij Op een naderend einde Een einde Tussen jou en mij Natuurlijk vloeide er een traan Ontstond er een orgasme van pijn Maar ik begrijp waarom je moest gaan Waarom je niet meer bij mij kon zijn…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…