Alle inzendingen over nagalm OR extreem OR heftig

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

filosoferend over extremen in het goochelen vatte hij het konijn in de hoge hoed bij de horens en wist terstond dat er iets was misgegaan…

Uit een ver verschiet, ...Uit een ver verschiet, Klinkt mij een toon: ’t Is een vrolijk lied, ...’t Is een vrolijk lied, Vrolijk en schoon. ’t Is het lied der vreugd, ...’t Is het lied der vreugd (Ken ik niet ’t wel?) Van mijn eerste jeugd, ...Van mijn eerste jeugd: Lachjes en…

Mag ons ‘zomer tijdloos' verleden de klokken verder terugdraaien, haar vergeten tijd in beleving een stille nagalm laten krijgen..…

De levensader van ons natte land, Die dreigt nu langzaam zo maar droog te vallen, We zien in veel voorkomende gevallen, Veel fietsen liggen op de droge kant. De Duitsers doen geen water in de Rijn, Zodat wij zien waar onze fietsen zijn.…

losgemaakt, claimen vale schaduwen achter tralieramen, soms ligt de balans in het extreme.…

en zij zit eerste rang de tweede klap vangt scherven little pony's zijn niet bang ze galoppeert langs het behang van twintig jaren kerven hoort alleen het suizen nagalm van de klap want onderaan de trap stopte het geluid van verwarmingsbuizen…

Vandaag ontstond leven, een nieuw lied uit de nagalm van een oud verdriet.…

Stuiterend baal ik vanuit onheil geboren geef de moed op verkramping blijft uit duizelingwekkend gulzig plant het zich voort in vrijgevigheid voortgestuwd ten prooi aan de tijd bevooroordeeld vernederd nagalm is te horen kom terug uit je spelonk schud de schuld van je af.…

Het wachten laat van zich genieten een nagalm van lange zomerse dagen zo licht aangekleed, dat men ze kan laten vallen, opnieuw tegemoet kan treden met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid, ik spot sproeten rond de zomer haren los in de wind, een warm beeld dat zijn weerslag vindt.…

Napalm met nagalm, Hier groeit niets meer. Politiek verziekt staat een minister Plots aan de andere kant, Zijn neus groeit en groeit.…

in jezelf gonst het van gedachten bij elke naam die je vergeten bent en ieders gezicht dat je ermee verwart elke maan is een glazen bol in de nacht de nagalm van diepte, de rek in reikwijdte of de houdbaarheid van een moment en je neemt afscheid van het kind kort nadat de ochtend is neergedaald…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

zij deden het hevig stevig in passie gekeken onderwijl naar Lassie of die nog niet gerezen was…

ik zag in het donker van je blik angst en pijn vooral heftige schrik voor het onverwacht stilstaan na gestaag vooruitgaan ook volumineus geluid na iel hoge tonen contrast in alles of niets een draai zonder gepaai met geluk dat maakt je kleine kans nog eerder stuk…

Overal zag ik liefde schreeuwen herbeleefde al te heftige momenten even.…

je smeult maar lichtgeraakt ontvlam je heftig tegendraads je schrijft in rood smoort met as wat vroeger was ontbloter dan verwacht laat jij je stelen door mijn zinnen strelen weerloos laat je zien wat jaren hebben toegedekt ik heb je weer gewekt…

we bladeren de bomen kaal jij geel en bruin en ik rood nog een laatste blad in groen de storm is heftig na een vol seizoen nog winteren we geen kou en vlagen in een speels begroeten hagelen soms af en toe in eerste wit ontmoeten strakken nog geen blauw in de noordooster zoeken maar sneeuwen al in dromen op sloten zal de ijsvloer…

Heer Bommel begroet de zonneglansen in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel. Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel bij het zuchtje licht heen en weer dansen. Olivier vat de wenk der torentransen: "Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel. Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel; mag iets ervan de salontafel kransen?"…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

Als de stilte koel mijn ziel beroert En de leegte door mijn lijf voert Zwelt jouw kielzog op van oud zeer En slaat helle lucht mijn blik neer Diep begraven, reeds vergeten Onder 't puin en half vergaan Bedek ik, mijn wil verbeten, Het pad dat wij zijn gegaan Echo's van een stil verleden Nagalm van een liefdeslied Deze weg, eens platgetreden…

De taartengooier wierp zeer doelgericht Rara, een taart, extreem rechts, in zijn gezicht. --------------------------------------------------- …Voormalig Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak heeft bij zijn boekpresentatie een taart in zijn gezicht gekregen……

, gevoegd in voorbewerkte stenen, ingelegd met specie van het zwoegen,waar geen bloed meer uit kan treden, zelfs geen tierend mos, zelfs geen onkruid welt op gave bodem, niets dan dode licht erboven, niets wat ons verplicht raakt evenwicht, van aarde losgemaakt, claimen vale schaduwen achter tralieramen, soms ligt de balans in het extreme…

Je bent nog brak en ietwat van de leg En moet, waar je ook komt, diverse mensen Steeds Van Hetzelfde In Het Elfde wensen Zo ebt de nieuwjaarsecho langzaam weg Een nieuwe start van pogen naar vermogen Bij iets, dat, voor je 't weet, weer is vervlogen…

Vaak heeft hij onze Hollanders bezongen Die jongens uit ons landje aan de Rijn Die altijd zo stijfkoppig konden zijn Waarmee ze heel wat op de knieën dwongen Dat lied mag dan van jaren her geweest zijn Maar laat ons morgen iets meer in die geest zijn…

"Ik heb extreem geluk gehad", zei de gewonde ambassadeur in Pakistan De Vink, wiens toestel in een spin raakte. Met opgevouwen houding en dichte ogen haalde hij de krant.…