692 resultaten.
najaar
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 164 de tuin in verval
het seizoen drukt zijn stempel
alles gaat voorbij…
Najaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 135 Het Leven is moe
De takken verdorren
De bladeren sterven
Onaangeraakt
Tot aards stof vergaan
Om weder te keren
Uit 't hemels' sterrenstof
Bij Lentemaan…
Najaar
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 208 Een avond
Om Verlaine te lezen
Onder een schilderij van Monet
In een kamer vol nostalgie
Als jij
Mijn herfsthuis
Binnenwandelt
Oktober
En de schemering
In je kielzog
En de nacht droomt ons
Voorbij vier seizoenen
Tot de dag onder het venter schuift
En jij weer gaat
Mij achter laat
In een kathedraal
Van herinnering.…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 505 De avond ademt zwoelte tot dampen
krekels smeken een melodisch gebed
dat gevat in ‘n aromatisch bouquet
verglijdt om gittering te beklampen
maanstof sprankelt mystiek in het meer
dat – wiegend in loverbedding - gesust
in de omarming van leliën rust
en mijmering drijft in de atmosfeer
de maagdelijke nacht hult zich verlegen
in bloesems van…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.378 Eenzaam besloot mijn inner wezen
de leegte trotseerde mijn staren
en mijn ziel, kon niet meer genezen
van hen die ooit mij nader waren.
Woorden galmden tegen lege muren
zo kaal en grauw en koud en rauw
enkel nog de echo die blijft maar duren
verdwaasd bleef ik achter in mijn rouw.
Stap voor stap verloor ik de gewaden
van het leven…
Melancholie
gedicht
3.0 met 39 stemmen 18.827 Denk niet
dat ik vergat hoe 't hoorde: melancholie
kom naast me zitten, praat, laat je verstaan.
Hoe opgetogen steek ik nu de kaarsen aan.
-----------------------------------------
uit: 'Omtrent het getij', 1985.…
Melancholie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 674 De oranjegele straatlantaarn fascineert mij
Hij schijnt drie kanten op een beetje vier
De straat glanst door asfalt onder regen
Ik kijk door de struiken en zie de romantiek
Daarvoor mijn tuin in duisternis wat wil je
Ik heb het lamplicht welwillend uitgedaan
Zodat het schijnsel mij in al zijn volheid
Met stralen rondom verlichtend kan beslaan…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 278 Koester
gloeiend goud
koren
huiver
zilver maanlicht
water
leef in laatste uurtjes
gedenk
die krans van margrietjes
zélf gevlochten
rond de tere kinderziel…
Melancholie
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 427 Melancholie... ze wordt groter.
Herinneringen sterker...soms!
Onzichtbaar heimwee glijdt, klimt
door mijn nachtelijk duister.
Tranen stromen als douwdruppels
naar ruimstes kil gevuld met bitterheid
tot in de kelders van mijn ziel!
Alsof tijd onbestaand is
dwaal ik in gedachten,
door de sterren-loze nacht.…
melancholie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 308 het dorp waar ik kort na de oorlog geboren ben
is niet meer wat het ooit was, verloor van jaar
tot jaar zijn vertrouwde glans
oude huizen lijken nu droefgeestig gestemd
alsof zij moeizaam leunend tegen elkaar naar
lang vervlogen tijden te hunkeren staan
naar geluiden van rinkelende flessen op de kar
van de melkboer achter zijn stapvoets…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 224 Geef mij de stemmen
van die hier waren
de lach van hen
die nu niet zijn.
Gedachten waar wij
naar konden raden
of lezen in spiegel
van hun ogenschijn.
Zachte bries die wij voelen
als nog strelende adem
die ons bemoedigend troost
verzachtend leed en pijn.
Geef mij hun beeld
alsof ze naast ons staan
zodat ik kan vertellen
hoe graag…
melancholie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 115 de straten zijn leeg
dat is een begin
van een gedachte
over lege straten
maar misschien
is het niet veel meer
dan dat er gewoon
niemand loopt nou ja
maar toch wel in melancholie
die lege altijd weer lege straten
en de lantarenpalen die schijnen
in eeuwig eeuwig vallende bladeren…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 Melancholie was ooit een ziekte.
Zwarte gal. Doodsdrift. Zwaarmoedigheid.
Soms voel ik me zwaar te moede.
Door teveel tobben.
Door teveel doen.
Door teveel eten.
Zwartgalligheid bestaat nog steeds.
Een aandoenlijke aandoening is het.
Een teken van leven.…
melancholie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 180 de duif
vermoedt de avond
in zijn roep
en rekent op de morgen
hoor je
hoe stil het is in mij
de avond valt
steeds minder
klinkt mijn roep
om jou…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Vallende vlinder
opgeslagen souvenir
op een droge plek.…
Melancholie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 130 Momenten waarop ik kan zwijmelen in verdriet
Intens verdrietig zijn en ondertussen zo ontzettend gelukkig omdat ik iets voel
Niets voelen
Leeg en verdoofd zijn, geen kant op te kunnen en vastgeroest in je hoofd
In zijn patronen
Of die van haar
Verdriet is prachtig
Verdriet is genieten
Huilen is fantastisch en pas wanneer mijn gezicht plakkerig…
Melancholie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Melancholie.…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Zover weg strandt de passie in herinnering
langs de kustlijn geschreven als teken
wat overspoelt door deining van weemoed.
Elk woord dat op cadans de poëzie erkent
door de melodie van onze favoriete band
dat tijdens het dagdromen mij aanmoedigt.
Door schittering van sterren benoemen
kan ik alleen de verlichting verwoorden
door de…
Melancholie
poëzie
4.0 met 3 stemmen 420 Melancholie van scheiden en hervinden,
Stadig verliezen en verloren gaan,
Van binden en gebonden zijn; beminden
Aan dood en leven eeuwig af te staan,
Hoe komt ge mij, waar bitse winterwinden
Hun ijzige gesels op de woning slaan,
Door leed geboog'ne en door liefde verblinde,
U weer te melden met Uw oud vermaan!…
Melancholie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 189 Het leven van een vrouw bestaat uit wachten
Om nu en dan waar nodig in te grijpen
Verlangend naar de tijd van vóór het rijpen
De kindertijd, zwemmend in droomgedachten
En in een zee van tijd en fantasieën
Verkaveld niet, compleet nog, androgyn
Nog niet geplaagd door hoe zij wordt gezien
Door mannen en hun ideologieën
Vasalis voelde al haar…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 222 Weemoedig staart ze naar haar handen,
handen die troosten,
handen die zorgden,
handen die kookten,
handen die streken.
Waar waren ze ook weer voor?
ze friemelt met een zakdoen,
strijkt haar rok glad,
kijkt schichtig om zich heen,
om vervolgens weer te blikken
op die doelloze handen!
Handen die ooit nooit stillagen
maar nu alleen nog:
rusteloze…
Melancholie?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 31 Steeds sneller gevangen in
de jaren, nestelt melancholie
in de versleten kaders van de
ziel, raakt zwanger van een
ongeëvenaarde zachtheid
Gouden tonen vloeien weg als
de oude troubadour wedijvert
met z’n melodieën, die z'n tijd
en tonen verzwijgt, verrukt was
van het fluwelen tokkelen op
de snaren van het beminnen.…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 verzuilt in melancholie
emoties die me de grond in trekken
gevoelens die bedwelmd worden
meegesleurd door de zware stroming van de zee
totdat ik opgeslokt word door de fouten
die we door de vingers zagen
En nu als een anker om mijn enkel de dood zegeviert…
[ De melancholie ]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 29 De melancholie
dat de aarde wel klein is --
maar onze ziel niet.…
De trein rijdt voort
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 Stemmen horen
Die nergens klinken
Dan in de diepte
Van dit brein
Beelden zien
Die niemand ziet
Maar er wel degelijk zijn
Tussen de lijnen van
Het beeldend werk,
Ik zie een trein
Die zich langzaam
In beweging zet
Hij rijdt voort,
Levert beelden aan
Die ervoor zorgen
Dat ik er toch
Durf te zijn…
in de warme nagloed van de zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 515 een dansend vliegje
bezoek voor het buurmeisje
bessen in de zon…
ik drink het najaar
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 239 wolken verwaaid in vlagen
de zon waterverft eindeloze kleuren
immer korter nu de dagen
steeds grondiger de geuren
de wind waait mij
in scherven uiteen
storm staat mij bij
ik ben alleen
ad fundum drink ik mijn glas
wachtend op warm wit winterdek
niemand maakt mij gek
ik weet wat er eens was…
Najaarslaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.465 Ik keek in de gouden heerlijkheid
Van een najaarslaan,
Het was of ik de goudene deuren wijd
Zag openstaan,
Het werd mij, toen ik binnen ging,
Of ik door gouden gewelven liep:
Ik aarzelde even, ik ademde diep,
Diep van verwondering.
Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout
Doet wat verboden is;
Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…
duizendmaal duizendblad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 167 elk gevouwen bloempje draagt een zomerdag
de blaadjes torsen reeds de koelte van het najaar
mijmerend rond september
frisser zelfs,
nu vogels kelen smeren met zongerijpte bessen
een delirium vol zoet geluk, dronken vreugde
en zot
door dwarrelwind
in waaibomenhout, heen en weer
geworpen door een nawee die nog voorjaar weet
de bermen…
Luisteren ( 2)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 opmerkelijk gescharrel
rommelig en driftig ritselen
geschoffel en geschuif
het komt als onverwacht
maar ik mag het zo graag horen
het moddert dan nog even door
met stilte en opnieuw geluid
het lijkt gesnuffel, maar hij heeft
toch werkelijk zijn buit
mijn mooie zwarte vogel
het klinkt als door een herfstig bos
je stappen laten horen
najaarsmuziek…