Alle inzendingen over nergens

Als ik nérgens over schrijven kan doe ik dat niet als ik nergens over praten kan ben ik stil als ik naar niemand luisteren wil doe ik mijn oren dicht want er zit geen mens te wachten op kolder, onzin en rare dingen. als ik zingen wil, dan zing ik als ik praten wil dan praat ik als ik schrijven wil, dan schrijf ik met zin.…

Ik voel me zo gevangen, Tussen alles en iedereen Voel ik dat ik nergens bij hoor, Ben ik zo alleen Balancerend op het randje Voel ik me pas echt bevrijd Hoef ik nergens aan te denken Heb ik geen besef van tijd Nergens hoef ik aan te denken Voor me staat de dood, achter me het leven Met niets dan stilte om me heen, Ben ik bevrijd voor…

Nergens aan de horizon nergens zal je zijn. Nieuwsgierig kijk ik om naar de mensen, die jij achterliet.…

Geen weg uit te zien Wijs mij dan naar het nergens Beter dan terug.…

Doet de andere dag ook Of die nergens van weet...…

zij ziet hem overal staan maar nergens ziet zij hem zitten…

Je hoeft nergens heen, er is een Weg, je wandelt -- Dat is het leven.…

Vluchten over grenzen heen Het eigen huis verlaten Op weg naar een ander, Nieuwer, thuis - Misschien volkomen leeg, Of anders veel te vol Nergens meer veilig Nergens meer thuis - Vogels vliegen in Eeuwig ritme over, De lucht is onaangedaan En kleurt hemelsblauw…

Nee, van niets, nee, ik heb nergens spijt van, niet van het goede, dat mij is overkomen, niet van het slechte, alles is voor mij nu gelijk. Nee, van niets, nee, ik heb nergens spijt van, ik heb betaald, weggeveegd en vergeten, ik heb maling aan het verleden.…

Een hulp zoekende Nog net levende Lijkwitte hand steekt Uit de modderbrij omhoog, Reikt naar redding, Geen houvast, Geen, geen, Nergens, nergens, Met een koperen ploert Die genadeloos alle Vocht verdampt - Wat blijft is De bedding van Deze rivier, Die wordt gevoed Met het bloed Dat zinloos in een Mens vergoten is…

Ik treur om schoonheid Die ik in m'n haast miste Op weg naar nergens…

mijn roep weerkaatst niet nergens sterft in oneindigheid alles zo ver weg…

Als je nergens meer van op kijkt Als alles gesneden koek lijkt Dan wordt het tijd dat je je zelf herijkt…

een zebra op zoek kan nergens oversteken maakt zijn eigen pad…

Je beklimt een berg terwijl je denkt aan de top – dus je bent nergens.…

doodlopende weg in een doolhof vol vragen nergens een antwoord…

Nooit sluit alles uit, geeft geen zicht nergens op. Gewoon een letter toegevoegd aan ooit, dat nog enigzins luwt daar in de verte. Maar met nooit (wat raar klinkt als je het blijft herhalen) kom je nergens, het gaat ook nergens heen.…

Een waas van blauwe lichten vult de wereld om mij heen zoveel geluiden, zoveel gezichten en nergens ben jij Het blauwe licht blakerd zwart het aardse is niet meer aards mijn hart brokkelt langzaam af en nergens ben jij Nog een paar seconden nog even voor ik ga ik wil je zien en ik wil je voelen maar nergens ben jij Plots voel ik…

En nergens is stilte Zo breed als hier Nergens is dood Zo levend Een graf tussen graven Zwijgend van achter glas Kijk jij me aan Alsof je nooit Bent weggegaan Alsof je zeggen wil Met schalkse ogen Blijf niet te lang Blijf niet zo staan In deze kou Straks zal je er nog dood van gaan.…

Samen reden we over het strand zagen we mensen lopen hand in hand overal hartjes getekend in het zand Overal was liefde nergens was pijn maar nu jij hier zo ligt je niet beweegt zie ik geen hartjes meer nergens mensen hand in hand maar jij in dit bed en niet op het strand…

De zee kust het strand op getijden gedragen maar vindt nergens rust…

mezelf verborgen zomaar ergens in de morgen dus geen zorgen ik ben nergens goedemorgen…

nergens glinstert licht nevel versluiert de dauw op jonge rozen…

We praten nergens over, we ruiken alleen -- naar dezelfde zeep.…

Ik haat geweld, maar ‘t is me niet ontgaan Dat wie apartheid zaait terreur zal oogsten Al treft het bijna nooit de allerhoogsten Die grijpen graag hun kans om terug te slaan Ik ben geen onderdrukte Palestijn Het is een luxe pacifist te zijn…

in het lichaam, buiten is ontkenning overal tastzin, nergens aanwezig lichtvoetig, ondanks volhardend bestaan overal kalmte, nergens perfectie keerkringen, steekhoudend glasloos venster toekomend verleden, van oever tot oerzee aan tafel gezeten, enige ogenblikken later voortschrijdend en alles in menselijke omhulling…

Zoals niemand en niets, nergens en nooit. Zoals dit. Zoals jij en ik, ergens en ooit.…

Wild en ontembaar Is mijn hart Bruisend Als een waterval Wie mij wil vangen Heeft het zwaar Want ik ben nergens En overal!…

"En God zag dat het goed was" maar nergens staat dat het niet beter kan laat staan best!!…

de storm eist de gedachte aan zachte stilte tussen hier en nergens het perspectief van een orkaan…