Alle inzendingen over nergens

eens vloog ik door een huiver van herkenning van levensmoed gespreid en hemels wijd synchroon aan de hartslag van de adelaar naar het land van nergens en er was geen bestemming noch was er voor de vlucht een doel om na te streven zo blind te vliegen in de hoge lucht de adelaar gelijk zo hemelsbreed en rijk maakt tomeloze dingen klein…

gedachten sijpelen door het toetsenbord en zouden eenvoudig kunnen worden weggevaagd zodat een smetteloos wit vlak zich voor mij uitstrekt. En ik zou dwalen in een witte woestijn waarin de zon nooit ondergaat en blanco een oneindigheid mij zou beroven van oriëntatie en denkvermogen ik dorstig zou zoeken naar letters die net zichtbaar…

Ik loop op een weg Die leidt naar nergens Te komen Waar ik niet wil zijn Te zoeken Wat ik niet kwijt ben Te zien Wat ik niet wil zien Te horen Wat ik niet wil horen Te weten Wat ik niet wil weten Ik wil mij omdraaien Maar dat gaat niet De weg leidt naar nergens…

Toch gegrepen die kans genomen die ruimte gezien die tijd als vriend als verkenner rond getuurd en gestuurd over wegen van belang hoofd- of zijstraat pad of laan ik zal hem gaan ben niet bang en aangekomen waar ik nu ben geloof dat ik herken nergens beter dan waar ik nu ben mijn eigen licht en donker ken nergens mooier…

Hoe kan iets niet bestaan waarvan we een vermoeden hebben? Het zijn zulke vragen die ons gaande houden, die ons ijl als een reiger peinzend aan gindse waterkan doen staan, veinzend, jagend, het heldere water een verschrikkelijke spiegel - vind zo verdomme maar eens vis, we zien alleen onszelf, vermoeden onszelf in het betoverend rimpelen…

Ik ben vandaag weg met de trein, zomaar ergens heen, ik zie wel wat het zal zijn, misschien Tilburg, misschien Geleen, het kan ook zomaar Nuenen worden, even kijken waar Van Gogh vertoefde, zonder overdreven veel verkeersborden, toen alles kon en weinig hoefde. Of ik stap in Utrecht al uit en ga flaneren langs de Oude Gracht, even flirten…

en in het donkere bos keek zij haar ogen uit haar rok en uit haar hoofd op haar rug en uit haar blote voetjes er was heel veel overal boven overal beneden en dan ook nog om haar heen zoveel dat het woord slapen zoekgeraakt was en zonder dat woord geen rust nergens...…

Nergens ben ik zekerder van dan dat ik niets weet, slechts kan afgaan op wat ik voel en wat zich als sneeuw met de wind gedaald heeft gehecht aan hersencellen, van daaruit als ervaren meegaat in gedachtestromen. Maar ooit gaan alle vlokken oneindig samenkomen, zich ballen tot een kern, weet ik waar ik nu ben.…

Mager, handen ruwe huid een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn, geef me schoenen: zolang ik loop leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

onder de kast van vergetelheid schuilen bedrukte flarden van een onbegrensd gemis in het verlaten landschap scheurt de storm de gekwelde schreeuw aan stukken één voor één zetten we de spiegels van het verleden neer één voor één draaien we ze om we zijn nergens gebleven…

het zo houden ik gaf je bloemen beelden erotiek die je diep raakte je nam mijn gulle hand die je ego liet ontwaken ik gaf je terug waar je niet meer in geloofde liet je zien waar je jarenlang op hoopt je wilde mij zoals ik in jou geboren was je schrik was groot toen je me heel anders las verwijten zijn gemeen ik heb je nergens…

Met de aarde in beroering vluchten mens en dier uit louter lijfsbehoud. Maar zij die veilig bemiddeld zijn, buigen zich stram over hun renten, steken hun bekrompenheid getrouw snel nog wat centen in verzekering. Alsof een document je drijvend houdt wanneer je omslaat in een boot, je redden kan bij ademnood door giftige gassen, of als…

Ik ben nergens echt alleen als mijzelf: altijd – wacht hij weer op mij.…

Nergens meer veilig, want kijk: ook volwassenen -- kunnen erg huilen!…

Hij is nergens bang voor Hij draait nergens zijn hand voor om Hij doet alles Hij ziet nergens tegenop.…

Oud en nieuw herenigd Toeristen, junks en jordanesen De grachtengordel en Carré Oh, nergens anders wil ik wezen Een homo op de Amstel Lichtjes op ’t Leidscheplein Winkeldieven, Joegoslaven, Maar nergens anders wil ik zijn Albert Cuyp en Johannes Vondel P.C.…

Hoe zo, jong? Alsof jong Alleen met Leeftijd Te maken heeft - In jaren ben ik Inderdaad jonger Dan jij - maar Mijngod je moest Eens weten Dat ik in Die paar jaar Tien keer meer Heb meegemaakt Dan jij in je Bezadigde leventje Ooit mee zal maken…

We maken er geen punt van We zetten er een streep door Je moet er maar 'op' komen Bewijzen kun je het toch niet Alleen nog maar van dromen We laten het voor wat het is Doen net of onze neus bloedt Gelazer noch gedonder Vergeten wat gezegd is Een dikke streep eronder…

beste bos, vertel mij wat dit is, uw bomen zuigen mij aan stilte neemt plaats, uw licht voorouderlijk, nergens dood ik ben hout, hars en honing met vrienden die nergens gaan dankbaar voor het verlengd verlangen dat u mij bood…

Nergens is de mens nog veilig Nergens is er nog begrip Niemand die zich nu nog afvraagt Wat de mens dan toch bezielt Of je zwart of geel of blank bent Gelovig of juist dat weer niet Mishandeling van bepaalde rassen Is iets wat je elke dag weer ziet Mensen die bepaalde keuzes maken Man zoekt man of vrouw zoekt vrouw De gasten die dit niet…

hogerhand mist, zeg nu niets veel is opzij gelegd in spaarzaam veel nauwelijks beweegt het woord zo goed als in de wind die nergens is zeg nu niets borstel niets uit in het teruggetrokken vlak van de avond waartegen nauwelijks en nergens het bestaan van hogerhand uitbreekt.…

Een cirkelredenering vindt nergens grond. Lijkt vanaf het begin zijn zinloze omgang te maken.…

Amper beweegt het woord amper in de wind die nergens is. Zeg nu niets. Veeg niets uit. In hetzelfde vlak van de avond. Waartegen nauwelijks en nergens. ------------------------------------------------------------ Uit 'het museum van de zomer' (1974) van R. Jooris (1937)…

Vleugels vliegen, dansen zacht, Nergens naartoe, nergens vandaan, 't Ritme van leven, Leven en zijn. Alles zou ik geven, Al wat ik niet ben. Alles, om heel even, Zonder na te denken, Een eendagsvlieg te zijn.…

Ik kon nergens een lamp vinden, dus toen heb ik maar een sidderaal aangeschaft.…

hij zoekt zijn bril maar ziet hem nergens zonder zijn bril…

je hoeft nergens heen je doel is jezelf te zijn alles is er al…

Ik kreeg wat ik wou; nu heb ik nergens zin in – ik rommel maar wat.…

van nergens naar ergens weer bij te horen zonder die angst die twijfel zaait van niemand naar iemand die opnieuw is geboren…

En nergens woont de mens: De ontaarde stilte Die genadig spreekt. En nergens draag ik onze liefde - Tussen groeiend puin - Onsterfelijk als de dood. ---------------------------------------- Uit: 'Winterrunen', 1967.…