4495 resultaten.
Een schrijfster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 de tas zat er tussenin
welke zij opende
met een nieuw roman.…
Leesgenot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 88 Dus lees
ik gerustgesteld verder en doe ik voor de zekerheid
een kaft van een Dostojevski-roman erom heen.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
De koers
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 Langzaam trekt de nevel op, en komt de kade in zicht.
Het zicht van het einde, het einde van het begin.
Een begin van een nieuwe reis.
Een reis naar een onbekende bestemming.
onbekend maar wel herkend als de mijne, met mij zelf weer aan het roer.
I.H., B.J. ,K.B bedankt hvj !…
Jij keerde in
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 ik zag je ogen gaan
wegdrijven naar een verte
zonder mijn bestaan
jij keerde in
ging naar het begin
van rust en stilte
vroeger ben ik
met je meegegaan
jou volgend in verstaan
maar jij loste op
ik verdwaalde in nevels
die niet de mijne waren
altijd ben jij terug gekeerd
maar ik ben voorbereid
ooit raak jij jezelf ook kwijt…
Op Jan Siebelink
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 576 Schrijver Jan Siebelink
Knielt op violenbed
(Zie zijn roman)
Dat is nu iets waar het
Instrumentarium
Van een salonorkest
Niet tegen kan…
Vlinderlicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 44 vlinderlichte
wervelende klanken
vullen de leegte
een melodieuze melodie
laat de snaren trillen
van het universum
majestueuze muziek zorgt
voor het wijken van de nevelen
stormen liggen rustig
in de armen van de wind
bomen begroeten
hun bloesem
op de lieflijke tonen
van hemelse muziek
een nieuw begin
voor natuur en mens…
bladwijzer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 506 gisteren lag het nog
verloren op de grond
het iets te vroege blad
nu sluimert het in de roman
die ik aan het lezen ben
en dwarrelt ruisloos mee
van boek naar boek…
Existentie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 Toen ik verdween, was jij gegaan
Jij begroette de hemel en ik
maakte kennis met verdoemenis
terwijl in tijd de jaren vierden, maar
onze toekomst dit niet wilde zien
Inmiddels verstreken jaren
onze liefde onvermijdelijk
onontkoombaar door verspilde tijd
nooit en te nimmer echt terug, doordat
niets zeker is, behalve de dood
Engelbewaarder…
Toba
gedicht
2.0 met 27 stemmen 4.792 Ik maak de reis die ik nooit
maakte, plan blijf liggen, ik begin
hier waar ik ben en nu meteen, wees stil.…
Harry's Bar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Een Bellini
Geen mysterie
Inspiratie
Motivatie
voor aaneenge-
regen woorden
geresulteerd
in veel romans
Literaire
geheugens die
Mulisch altijd
conserveren
verduurzamen
in eeuwigheid…
HET STILLE LATER (1)
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.214 Het stille later;
op 20 oktober 2007 werd aan hem/deze roman de Nieuwe
Schrijversprijs 2007 toegekend)…
Stof wacht geduldig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 ik had je zo graag
in in mijn armen
willen drukken
om te kunnen
zwemmen in tranen
die jij op het raam schilderde
zoals beschreven
in de ongeschreven roman
die roerloos op tafel ligt…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 686 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
nevel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 451 in kille winterrust
nevelt de hemel
begrenzend over de wereld
stil en statig staan
daar sparren
hun toppen zijn uitgeveegd
door kille grijsheid
tussen de rijzende stammen
is het mistige niets
van de winter…
Als nevel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 319 Zij heeft haar vleugels afgeworpen
vliegensvlug en bezweek in zijn gelaat
Het licht dat zout uit haar ogen spoelde
kraakt vanmorgen hem uit slaap
Lang is geboren ademloos gebleven
in volle hevigheid kwam zij thuis
Hoe kan vrijheid zo bevangend zijn
als nevel op ruiten eens liefde las?…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 510 Geruiloos zweeft de nevel
Over het koele meer
In de koude ochtend
Gehuld in mystiek
De kleur is niet te lezen
In de eerste zonlichtstralen
Lost de nevel langzaam op
Schaduwen worden zichtbaar
Geruisloos zweeft de nevel
Terug naar het onaantastbare
De avond maakt zich op
Om de aarde te laten slapen
Geruisloos sluit de nevel
De avond…
Nevelen...
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 819 De ochtendgloed laat zijn nevel strelen
langs het gebladerte van de bomen
In het prille zonnelicht ontwaakt de dag
Vogels zingen hun lied gehuld in dromen
Zacht streept het gouden ochtendlicht
in wazige verten over het koele meer
De aarde laat zich kussen door de zon
en de warmte streelt het land telkens weer
De ochtendgloed laat zich gloeien…
nevel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 521 in een woordeloos verdriet
zijn de tranen opgedroogd
tot een woordeloos geheim
de jaren vervagen
alsof ze niet waren
in de nevel
van een mistig niets
slechts de moeite
verwoordt
het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Niet als met nevelen...
poëzie
2.0 met 69 stemmen 18.400 Niet als met nevelen
De morgenzonne,
Schoon baan zich brekend,
Nog felle kamp voert,
Ook niet, als blindend
Van hoge hemel
Des middags glansen
Op de aarde stralen;
Maar, als aan d'avond
De moegestredene,
Niet strijdendsmoede,
Ter gulden kim daalt,
Dan viert de schepping
Haar schoonste zege,
En bloemengeuren
En vogelkoren
En dankbre…
nevelig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 147 de wereld bekijkend
door soepogen
loop ik met m’n
chagrijnige hond
klam kleumend
langs ’t natte water
waar treurende wilgen
troosteloos tranen
over lange droeve wimpers…
nevelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 199 terugblikkend
vanzelfsprekend
en herkenbaar
het voorbije pad
vooruitkijkend
blijkt de route in
nevelen gehuld…
Nevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Nevel hangt tussen de heuvels
vaag zie je sterren in de nacht.
Met ogen die aan duisternis wennen
omdat ze geen zonlicht willen kennen.
Je ziel is net zo donker als de nacht
de schaduw heeft je in zijn macht.
In je binnenste mag niemand kijken
je eenzaamheid zal niemand merken.…
IN NEVELEN
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 140 Het mist, ik kan de kleine kerk niet zien
De kleine, witte kerk van Simonshaven
Waaraan mijn ziel en ik ons altijd laven
Het is een prachtig ijkpunt bovendien
Er liggen oorlogsslachtoffers begraven
Dat kun je bij ’t gesloten hekwerk zien
De sleutel maar eens ophalen misschien
Tweehonderd jaar geschiedenis meemaken
Het kleine godshuis binnenin…
In nevelen ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 Wie bij daglicht de
gordijnen van de
wereld sluit en de
kaars zal doven,
verhult de toekomst
zich in nevelen, een
vermetel gebaar om de
tijd te willen ophouden.
Verwijzing naar vroeger
eeuwen, zo de mythe wil
geloven om in elkaars
armen en gedachten te
verstenen als lot, dat het
geluk niet zal benijden.…
Nevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Ik zoek mijn huis in dit vreemde bos
Mijn eigen stuur weet de weg niet meer
De nevel laat zijn spoken los…
Nevel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 537 Drinken
slobber
slok
slik
Spoelen
slobber
slik
hik
Vergeten
jezelf
je ziel
Slik door
spoel weg
Je eigen ik…
nevel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 De oever van het denken lost alles in het niet
Een nevel van gevoelens in het hart
De sluier om de ogen een donker zwart
Wat het leven heeft te schenken is alles wat het ziet
De diepte van verlangen slaat op het hart als angst
Bewust zijn van komen en gaan
Voor altijd de reden van bestaan
Maar wat vrij wordt ontvangen bezit gevoel het langst…