Alle inzendingen over nog alles

Vandaag stel ik een derde kerstdag in Reflectie schrijf ik erboven. Dit initiatief is een nieuw begin van hoop op vrede waar we in geloven Alles wat niet goed was op 1e en 2e kerstdag bezien in mijn spiegel met een glimlach…

't zit op mijn mobiel, eveneens op iPad, kan er niks aan doen maar het heeft wat! Ik MOET het spelen. Op de kermis staat een zelfde apparaat, met dien verstande, daar moet geld in. En EEN keer per jaar, kun je me vinden daar, winnen doe 'k er niks, maar dat apparaat, trekt als een magneet. Maar 't zit op mijn mobiel en ook op de…

je bent gegaan zonder mij als een bloem die het gevecht van wind en regen verloor mijn geliefde, Ik herinner me hoe je me in de ochtend je warme mond bood oh, ik mis je zo dat zal nooit veranderen woorden van eeuwige liefde waren van ons op toepassing meisje toch… je hebt me verlaten en ik weet weet niet wat te doen dus…

Parel van de Vlaamse Ardennen Met je landelijk schoon. In de lente kom je ons verwennen En spreidt je mooiste kleed ten toon. Je bruist van moed en nieuw leven, Een lachende zon, een teerblauwe lucht komen terug vrolijkheid geven In de Vlaamse Ardennen, in mijn gehucht. Ontluikende bloemen Vlinders zo schattig gaan elkaar zoenen De lente…

Jouw pijn is de mijne niet, zij is onbegrensd je adem stokt en slaat het verweer in je vel op deze dreun dansen je engelen sluiten zich tot een cirkel zonder bodem in de damp van die krater tekent zich een bloem wel tien wel duizend elk blad streelt je wonden je hebt ze zelf geschilderd je kon niet anders je bloesems zijn de schreeuw…

Jouw heilige pensioen gaat nu omlaag. Dat werd verdikkie wel een keertje tijd. Je gaat weer terug naar de gezelligheid. Naar kaarslicht en naar bed met lege maag. Ach klaag toch niet zo want je bent er nog. En vroeger joh, was alles beter toch?…

Heb ik een gaatje kunnen maken in de dikke donkere kabel van mijn leven. Mijn levensdraad werd verzuurd. Opgelost in bijtende tranen De ogen lieten hun water als watervallen over mijn wangen stromen. De dekens waarin ik ze opgevangen heb zijn nu droog. Het kleine lichtpuntje in de verte komt naderbij. Zou het toch eindelijk waar zijn,…

De reis naar Antwerpen menig jaren terug. Achter de rug Van engelen Huist geen wetenschappelijke Verstrengeling Van oud zeer Noch wederkeer Alles gaat sneller dan Ooit Berooid Nooit De kat blijft prakken Nagels diep Het blijft wel plakken Werelds diep…

tevergeefs gebeuld jarenlang gesleurd gegeven en genomen schandelijk bedrogen juwelen en kleinood de liefde overboord gevoelens die wegkwijnen het waren...parels voor de zwijnen!…

Een spin knoopte een reuze web tussen drie takken en een stam. Hij knoopte op en neer, van links naar rechts, met zijde dat uit zijn buikje kwam. Toen het af was, deed hij zijn oogjes toe, kroop hij in een hoekje stil. Was bekaf van al dat spinnen moe, dacht nog: als de prooi nu maar komen wil. Daar kwam hij aan, had het vangnet niet gezien…

Ik ben een haft en ik leef bij de dag Als eendagsvlieg is er veel te beleven Ik zou u graag een voorbeeld willen geven Maar ik moet paren, ik moet aan de slag De zon ging eenmaal voor mij op en onder Heerlijk die dag...en verder geen gedonder…

Brussel, waar ik mijn brood verdien elke dag veel andere mensen zie waar je makkelijk nog kan napraten met wat vrienden over zus en zo. Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine…

Voordat men sterft is men vaak terminaal. Alvorens dan voor eeuwig af te haken Wil men het nog gezellig voor je maken, Verwennen doen ze jou dan optimaal. Heel stiekempjes lijkt het mij wel eens fijn Eén piepklein dagje terminaal te zijn.…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

het zijn slechts de meeuwen aan een stille waterkant geen mens, geen voetstap in het zand we zijn gestrand in een onbekend land…

Troosteloos is de omgeving De zon zie ik niet Somber is de dag Terwijl het niet eens giet. Ik wil bij je zijn Heb geen bloemen bij me Afgesproken tussen ons Geen bloemen bij leven Dan zeker niet bij dood Ik glimlach als ik aan die woorden denk Maar dat wordt een grijns als ik je plek zie Die eenzame plaats tussen soortgenoten Geen…

Panta rhei alles stroomt alles is vluchtig alles is luchtig vooral in de zomer. Panta rhei alles stroomt alles beweegt niets overleeft ook niet de zomer.…

Ze had haar boze oog gericht op een prachtig eiland in de Atlantische oceaan hoe kan het toch bestaan dat een orkaan zo tekeer kan gaan het eiland heeft haar schoonheid verruild als je de verwoestende beelden ziet zo veel chaos, wanhoop en verdriet bevolking totaal verdwaasd want nog is zij niet uitgeraasd de natuur heeft weer haar…

het eerste scheepje een uitgeholde boomstam bracht lang geleden een vederlichte lading mee het was alles wat we wilden tot het zeilschip met één zeil ons ietsje uit de wind hield dat was alles wat we wilden een schip met méér zeilen hield ons nog meer uit de wind alles wat we wilden onder het wegstervend licht vaart…

Is het tij te keren door ons te vaccineren door de intimiteit te weren? Of moeten we leren minder te consumeren minder te begeren de bio industrie af te zweren minder winsten uit te keren aan wellustiger heren Gelijkwaardigheid te waarderen en de natuur te eren. Laten we daarvoor demonstreren…

Wanneer het levenspad ten einde loopt, er geen licht meer is dat begeleid, zelfs de stilte in duisternis verdwijnt, dan is het leven bijna uitgedoofd. Dan blijven er hooguit herinneringen, die al naar gelang het leven, en met een paar uitzonderingen, een last zijn om te dragen en diep met je zijn verweven. Onherroepelijk komt de vraag, wat…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…

De rijder en z’n paard, ze zullen zeker komen daarom oefen ik m’n vleugels in ’t ruisen daarom is m’n bed zo zacht we zullen luisteren naar ’t geluid van de regen op ’t golfplaten dak maar misschien is z’n bus wel blijven steken in de modder zoals laatst hoe vind je eigenlijk m’n lippenstift?…

Oh, dat onvolmaakte verlangen, zo met enig lot verbonden, zacht ontaarde onrust, spiegel in de tweedeling van geaarde geslachten. woeste drift van het ongewisse in een warme golfstroom, avontuur gebonden…

Ik liet telkens alles los in mijn leven, om het daarna weer te hervinden, maar aan jou bleef ik me binden, poëtisch als spiritueel, en vooral ook hartelijk emotioneel.…

Kringloop van de vragen, het gras waarop we lagen heeft zich allang weer opgericht. buigen sterren en de maan naar dat kleine stukje grond om de wereld even aan te raken, het juiste woord te vinden in het malse gras waaronder je ligt, waaruit jij korrels vrolijkheid blaast uit de toekomst in beide monden, zorgen, zoet en bitterheid…

K on ‘k maar drie meter in de hoogte springen S pring ’s in the air: zo’n vogelvrij gevoel! T raag, niet te snel, de zwaartekracht bedwingen A mper ten prooi aan Gravitatie ‘s Pull O mhoog, omhoog, en even blijven hangen P al naast een eekhoorn die ik een nootje geef S traks zorgt de pure kracht van mijn verlangen P op-pop dat ik als een kurk…

1 Voorlopig blijf ik alle dagen thuis 2 en nies vakkundig in mijn elleboog 3 Maar wel bezoek ik oma op driehoog 4 en klus naar hartenlust in moeders huis 5 Een fors bedrag naar ieder rampgebied 6 en deze vijf... die doe ik lekker niet!…

Laat woorden Nooit een stilte kraken die de liefde breken…