66 resultaten.
fossiel van een paard
gedicht
3.0 met 45 stemmen 16.951 .
---------------------------------
uit: 'Nomade nabij oase', 2001.…
rode rozen in woestijnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 606 ze strijkt
met pen
teer teder
zwijgend
precies concies
op perkament
fragiele streepjes
trillen
van zonder
woestijnen eeuwige
stilte
verlaten verlangens
zanden verstuiven
bloem en palm
zij tooit zich
in roos in jurk
eeuwig haar zand
nomaden
zwerven
zwijgend
langs haar
haar rode rozen
ogen geloken
versluiering
zware gewaden…
Rood zand
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 35 er wordt zand
gestrooid in
ogen die
willen kijken
rood zand
dat het intense
lijden uit de
woestijnen kleurt
waar botten
slechts tijdelijk
de plaats markeren
als dood passeert
het duint
stormachtig in de
wandelgangen van
megatheater natuur
schrikbarend schrijven
statistieken de tijd die
nog door kamelen en
nomaden wordt…
Vertrouwde piepers
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 979 Zomer belooft vakantie
nomaden herrijzen
eenieder vertrekt
wilde trekvogels volgend
gaan we met tent of caravan reizen
in een luchtkasteel met garantie
avontuur opeisen.…
VAN TUINJONGEN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 221 TOT SPIEGELAAR
De wolken zijn nomaden
Gaand boven land en zee
Ik reis nu met ze mee
Begrijp waarom ze baden
En hielden hun tiraden
Mijn ouders, dominee
Zo boven, zo benee
Geen wraak, enkel genade
Ik kan Karina zien
Ze tuurt over het water
Leeft tussen toen en later
Ik zie de kleinste kever
Ik ben de grootste wever
Van voorgedrukt…
Een Ziel een Land
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 een land zonder dichters
heeft geen eenheid is geen land
heeft geen eigen ziel
is nergens tegen bestand
zelfs woeste Noormannen
en rusteloze nomaden
legden vast wat hun al of niet beviel
verbeeldden dit met hun handen
dichters leggen vast wat
ze voelen zien en zagen
wat ze denken en dachten
ook al in lang verstreken dagen
waar ze…
Louis Couperus
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 Wie schrijft die blijft geldt zeker voor Couperus
Hij was een visionair, qua plaats en tijd
Zijn leven was primair schrijven gewijd
Soms voordrachtskunstenaar, zoals Homerus
Een rusteloze geest, een pen-nomade
Die metamorfoseerde in
figuren
Die hij bedacht, zijn eigen creaturen
Een eindloze portrettenpromenade
Theater van de geest in…
de klaagzang der expats
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 485 ze zwoegen voor de Koninklijke Shell
voor Europol of op een ambassade
als onbegrensd verdienende nomaden
hun carrière slaagde wonderwel
de voorspoed lijkt hun vaste metgezel
doch de vermeende welvaart is façade
de tranen zorgen hier voor waterschade
hun leven is een voorschot op de hel
ze klagen over alles in Den Haag
een slecht klimaat…
Thuis zonder ziel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 78 sluit hij zich
af van haar thuis
voelt zich dit weekend
een dakloze zwerver
Ziel zonder huis
onder zijn arm
redeloos radeloos
twenty four seven
Kan een bohemien
zijn hart verlichten
beter, dan schuilen
in zijn gedichten
Ziel zonder soulmate
lichaam en geest
waren te lang van
haar weg geweest
Is hij een schim
een donkre nomade…
Achter gesloten ogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 aarde
miniem contact
het ego voorbij
vingertoppen leiden
een eigen leven
in een dans
zonder hoofd
groene heuvels
tekenen zich af
achter gesloten ogen
op een onbekende wijs
een plotse reis
dient zich aan
het grote genieten
van de steppe
mannen en vrouwen
in vertrouwde
felle kleuren
trekken langzaam voorbij
te midden van nomaden…
Sparrencolonnade
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Solitaire nomaden
nu honkvast geworteld
klimmen hoog zonder gêne
en voorbehoud
Hoogvliegers tussen
de planken van wambuis
en heide van 't Hoog
Veluwse Deelerwoud
Aangevreten door
zwermen muskieten
waaiend met winden
in de stratosfeer
Door jachtige wolken
verjaagd door de hitte
van bosbrandenvuren
van mediterraan hout…
herfst
gedicht
3.0 met 114 stemmen 27.162 bladeren vallen uit als haar
verven zich rood de herfst in
doen aan bungee jumping
aan een elastiek
dat terugspringt
in de lente
er loopt een muts sjaal handschoen
door het bos
prikt zich aan kastanjes
maar raapt
bouwt beesten en mensen
zet ze met lucifers
in leven en vlam
paddestoelen trekken als nomaden
komen gaan komen gaan
laten…
TENTOONSTELLING
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Nooit met natuur in het reine gekomen
bluf ik mij telkens haar wildernis in,
om er als hedendaagse nomade
rechtschapen te dwalen,
ontvankelijk, maar ver van de gratuite
lariekoek in het kaartenhuis.…
Onze boom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 199 Jij vond een oase terwijl ik,
arme nomaad met schaapjes wandel.…
Zondeval (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 719 vermeld
Is hoe de kribbe
Op een onbewaakt moment
Door een hoeftrap van de os kantelt
En het omzwachteld Kind
Over hooi en drek en haver rolt
Het moet geheim blijven
Streng bewaakt door een kobold met brokkeltanden
Het rookgordijn dat over de schandvlek schoof
Voedt het raadsel
Misschien was het maar een luchtspiegeling
Van een verhitte nomade…
Geketend hart
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 799 De balalaika vloeit haar tonen
trillend door de zwoele nacht
de donk’re stem van ‘n nomade
zingt vol ontroering een ballade
over wat ‘t leven met zich bracht
De aangelegde ketens knellen
en beperken een tijdloos dwalen
dat kriebelt in het zigeunerbloed
hen drijft naar verre zonnegloed
in wens de einder te bepalen
Het vuur laait likkend…
Neem mij
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 634 jij, die de harten van mensen
sneller en sneller laat kloppen
mannen kinderen vrouwen
oude mannen nog meer vrouwen
geef je een winter van asfalt
Welk gif van redenaties
gebruik je tegen het weten
over alle levens waaruit
je adem wegneemt
wie brengt jou de slaap
nu je onze geschiedenis
vergalt met deze tucht
over verdwaalde nomaden…
laat mij proberen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 laat mij proberen van een voorjaar te schrijven
dat langzaam ontwaakt en je wijst mij
de kleuren die de ochtend brengt
de geuren mengt van herboren tijd
laat mij proberen van een zomer te schrijven
die ons leidt ver voorbij
de bemodderde paden van het gevlei
waar verdwaalde nomaden van de nacht verblijven
laat mij proberen van een herfst…
VERRE BERGSTEM
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 vluchtelingen
de bodem verlangt als altijd
voedzame gewassen
te mogen baren
maar voelt klamme angst
bij het krijgsgebulder
oostenwinden uit de bergen
van de woeste Kaukasus
blazen bemoedigend
over de vlakke akkers
brengen de boodschap:
"tussen onze hoge toppen
en ruige hellingen
fluistert nog het verleden
van de onkreukbare
Kozakken en nomaden…
Dictators sterven in het harnas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Geef de mens macht en hij die opgroeit
als nomade in een tent, bouwt paleizen
van marmer, leeft in een luxe die hij eens
verafschuwde -
delegeert bestuurlijke taken aan vazallen
die macht misbruiken om zich te verrijken,
hun lusten te bevredigen; aard van een
dictator maakt dat waar hij niet bij is –
gevoelsmatig niet bestaat,…
Botsing met een vlinder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 151 haar volle lippen rood
'ik ga je strelen', zegt ze, 'lief beschadigd kind'
ze tekent met haar vingers figuren op mijn huid:
zon, bloemen, wolken, sterren, sikkelmaan
en in mijn hoofd verzinkt haar ijle stemgeluid:
'wees een vrij en open veld van wuivend graan'
hoor de wind door al mijn gewassen ruisen
ik ben weer het land waar de nomaden…
Verborgen schatten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 554 onder mijn voeten
de eeuwen
verborgen onder
dikke lagen
leem
ze bergen
bewogen tijden
de
laatste ijstijd
in
uitgestrekte
steppe
maakt plaats
voor zachte regen
in het landschap
groeien bomen
en
ijzertijd nog ver
graaf
in bar verleden
waar nomade
jager is
en de boer
zijn toekomst
gaat verbouwen
de maalsteen is nog…
de andere slaap
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.703 Grijs licht, late zwanen in strakke vlucht
langs ijle belijning van wijkende bergen
op het hemelse paard uit fergana gekomen
en nu aan de rand van verstijfde moerassen
zuidelijk de weg die zich splitst op het herfstig plateau:
denkbeeld van damp om bereden nomaden,
flits van een trein roodbestoft uit de bergflanken brekend -…
Mastermind
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 169 aarde
houdt hij haar in zijn greep
als alter eega
Ik zie het meer als
wondermetgezel
met zelfgekozen en
geheime codes
het magic touchscreen
als een wonderlamp
van Alladin, Alice in
Wonderland
een jonkvrouw met haar polychrome grillen
kaleidoscopisch, wat ze maar
zou willen
In een woestijnlandschap
als een nomade…
Complainte
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.406 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.…
Uniform
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 59 twijfel,
voor verloren zonen,
voor strijd of strijden,
als fictieve levenslessen,
als existentiële bekommernissen,
als ontzettende consternaties,
ik verschuil mij,
in kille retoriek,
zijn of mijn wezen dragende,
het bestaan of mijn wezen omvattende,
de les of mijn wezen lezende,
aan te vangen,
te verblijven,
in gestalte,
in nomaden…
Go with the Flow
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 47 Daar loop je dan,
als digitale nomade
langs de zelfscankassa
met je rolkoffer.
Door de jetlag lijkt
je timemanagement
meer op frequency-hopping.…
Soeps
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 118 't Ging over een vrouw die in een busje leefde, als nomade,
een heel volkje dat zo leefde
niet meer gebaande wegen wou,
en velen hadden rouw om iets
Ook bij mij voelde 'k verlies
van ' t verleden
dat ik altijd heb vermeden.
We praatten na in 't café,
waar toch nog soep
Alsof je méér en serieus
en je gunde mij een goede keus…
Eén berg te ver
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 Gebroken en geknakt tot
in mijn ziel
Zocht ik wat lotgenoten uit Rockanje,
Les Compagnons de la Chanson d'Espagne,
Een club nomaden waar mijn hart voor viel
Als Bremer Muzikanten zonder leger
Vertrokken wij uit hartje Amsterdam
Op zoek naar de Verlosser, ja, Gods Lam
Het hoofd verlicht, de hersenen
steeds leger
In Rouen, op 't Place…
Vijf-Luik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 71 werd er niet
voor mij gecollecteerd
Ruïne
Dwalend door het puin
van mijn herinneringen
waar het licht
de strijd genadeloos beschijnt
Is daar plots
de troost van schaduw
als de ondergaande zon
verdwijnt
Er is een huis in mij gevallen
krakend stortte het in één
maar ik zal een ander bouwen
en dat doe ik steen voor steen
Nomade…