Alle inzendingen over nonsens OR rijm OR nederlands

ik was nog niet vrij van de katoenen luier en mijn moeder zaliger, ons ma, wist te vertellen dat mijn eerste rijm werd uitgespuugd als ta ta en dat is niet verzonnen, en gepaard gegaan met een achterwaartse ontluchting als: blah blah dat blah blah blah, ja, is in zekere kringen zeer voornaam niemand hoeft zich te schamen als men…

het weer is vandaag in een dichterlijke bui er ligt rijm op de daken de zon zal aan die dichterlijke aspiraties wel snel een einde maken…

Toen voelde ik rijm bij rijm mijn mond ontglippen... Waar ik het haalde, zal ik niet verklappen! Nu rolde een heel rispetto van mijn lippen. Sindsdien, mijn lief, o wonder boven wonder!…

verstrengelende benen omklemmen mijn ziel innig gelijkgestemd in een klampende reflectie in het vruchtbare dal waar kometen vergaderen de aarde in een grijs gevaar slachtoffer van dit tijdssyndroom de kansen van slagen zijn nihil onrechtvaardig eigen schuld toch kwaliteitsbeheersing is onheilig volken veranderen en groene zeep helpt…

Zwartgallige reclame-rariteit: een handig traanbuisstimulerend schenken van tijd om dode oma te herdenken, een zwart minuutje treurgelegenheid. Dat men voor dit soort rouwverwerking kiest stemt op de valreep van dit jaar diep triest !…

Ik zou van je kunnen houden Als je stem wat zachter klonk Je werkelijk serieus nemen Als je niet zo heel veel dronk Ik zou van je kunnen houden Als je niet zo tenger was en klein Ik houd meer van een ietsje langer Maar ach dat zal jij dus nooit zijn Ik zou van je kunnen houden Maar je haren zijn mij te lang Ik houd meer van kort en snel…

Zowaar ten hedendage iets ontdekt Geen quatsch, tv-gezwam voor 't lekewezen Neen, iets rebels dat ieder dient te lezen Een ieglijk, zeg ik u, voor 't verder lekt Voorwaar, heft nu uw glas op Reymerswael Propagandist van nieuwe nonsenstael!…

het mag zoet, het mag zacht het mag alles of niets het mag neigen naar nonsens en stuwen en stotteren het mag lopen naar nergens als een gedicht dat sluit op vederlichte voetjes, zo aldus, zo mag het.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Toen onze mop een mopje was, Was 't aardig om te zien; Nu bromt hij alle dagen En bijt nog buitendien. 'Je bent een recht bedorven dier! Eerst at je, wat ik bood; Nu wil je lekkre beetjes En lust niet eens meer brood.' De mop zei hierop tot de knaap: 'Hoe dwaas praat gij daar toch! Had gij mij niet bedorven, 'k Was een lief…

De oude man zat voor zijn avondraam in stille mijmering zijn laatste pijp te roken ’t was bijna Kerstmis, dik gesneeuwd En zijn huisje lag van de dorpskern afgesloten… Zijn verpleegster bracht hem dagelijks ‘n bezoek anders leek hij door mens en tijd vergeten. Voor kerst brachten buurtkinderen hem iets zoets en zij zouden een toneeltje voor…

Beprijst En wanhopig weggezet De prijskaartjes zijn geschud Maar verkeerd verdeeld Onder het mom van Op hoop van zegen Als beste getest Niet tevreden Liever geen geld terug Dagenlang zwom ik in die nonsense Dit draagt niemand meer Dit kledingstuk Mijn leven in de opruiming En toen ik wegliep voelde ik Vanuit mijn achterhoofd Haar…

ze is in woorden niet te vangen laat staan in rijm ik laat r maar zo zijn…

wij keren terug in stilte naar het niets ontwaken is het lot dat ons bind de reis is prachtig mooi ik fiets verder weg tot je de waarheid vindt zolang alles draait om alles heen blijven de koren spreken in `t veld alles verdwijnt zelfs in `t veen houdt daar geen rekening met de tijd die blijft wel doorgaan tot ieders spijt in de ruimte…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c.…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Rijm lustig uit de losse hand en voel me als een delirant van alle dwang bevrijd. Maar heb ik dan zo’n versje klaar vergaat me steeds de pret: Het lijkt dan altijd, ja heus waar -al wijkt het af zo hier en daar- wel haast weer een sonnet.…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn.…

Helaas, ik kan alleen in vormvast rijmen functioneren en zal derhalve nooit met vrije verzen gloriëren.…

Er waren twee motten Één van hen dacht, die zotte complotten, ‘k wil niet worden bedot ‘t vloog hem zelfs naar de strot Hoe hun vriendschap toen vlotte? Want zij had van hem een verbod op ‘t andere nieuws Maar hij was niet van de botte En zij wou niet dat ‘t ging rotte Ze badderden, fladderden en zij dacht aan gaten in truien en sokken…

Een dichter die niet rijmen kan, Dat noem je toch geen dichter, man! Dat is gewoon een zwijmelaar, Die breit wat woorden aan elkaar. Als ‘k al die zinnen zo es zie, Vind ‘k dat beslist geen poëzie.…

Wanneer ik mijn rijm niet vinden kan, voelt de dichter in mij zich eenzaam. Wanneer mensen elkaar begrijpen gaan, wordt er onverwacht op mijn deur geklopt. Hallo rijm! Wees welkom! Woorden vinden elkaar ineens spontaan, in gedachten die vanzelf gaan rijmen. Gedichten brengen mensen rijm, binnen een ongerijmd bestaan.…

Sjieke rij chicorei Nog een grapje erbij. Langsheen de landerij Verscholen tussen ’t gras Tierde ’n ander gewas Die ‘k wel in ’n slaatje pas.…

(Het is vast niet voor niets dat men spreekt van RIJK rijm...)…

Rijmen onder, rijmen naast elkaar. Grijze schitter. Dichter, schrijf het maar.…

(versje van balorigheid) vallen doe je nooit naar boven dan heet 't vliegen naar de maan doch je moet je staande houden en op de benen blijven staan met een glimlach op de lippen schrijf ik alle nonsens op en om uit de band te springen kies ik voor het ruime sop teneinde langzaam op te drogen koester ik de warme zon met het simpele…

(vraagje van kleinkind, 9 jaar, na school) - och, het mag geen naam hebben (ik) - en moeten gedichten dan niet rijmen? - nee hoor, gedichten die rijmen worden gemaakt met het hoofd, gedichten die niet rijmen worden gemaakt met het hart - bij jou rijmt het niet... dus je maakt ze met het hart?…