Alle inzendingen over nu overal hetzelfde

ik hoorde de hoge ijle roep van een strandleeuwerik ik zag de weerkaatsing van het licht op zijn veren ik ademde helderheid in een zee van licht voor even was niets meer hetzelfde…

we je bange kleine hoofd sussen we met zachte woorden je ontroostbare hartje waarin duistere angsten spoken die dieper gaan dan je zeggen kan op een dag boven ons plots een vliegtuig de bal die uit je handen rolt een kleine jongen valt hij luistert roerloos naar bovenaards gevaar de wereld valt stil niets is meer hetzelfde…

Het is zo vreemd te zien dat de maan schijnt niet alleen hier misschien maar van Groningen tot Limburg van links naar rechts ziet iedereen die buiten kijkt: de maan, aan de hemel staan! Toch bijzonder.…

een gefiguurzaagde kerststal schaapjes Maria de kribbe zeven sterren het Kindeke Jesus de herders drie Wijzen van ’t Oosten allemaal in triplex Joseph zat los bovenop met twijgjes mijn pappie gemaakt laatste jaar voor ik geboren werd het stro op de grond echt - kwam uit de varkensschuur toen kwam de moderne verbeelding van fabrieksklei…

Wat is geluk, dat zal ongeluk zijn in afwachting van betere, mooiere tijden. Hier ligt mijn bed vol van veren. Hier staat het bed van duizend en één dromen... duizend en één wensen die ik jou, en mezelf zou toewensen. Hier is dit bed vanuit duisternis herboren tot vervolmaking van ons lot: geliefden uit de liefde van god, die wij voelen.…

Hoe vaak heb ik de nachten beschreven hoeveel van mijn angsten verteld, het donker dat mij omsloot met geheimen als ik door angstdromen werd geveld. Hoe vaak ben ik het donker ontvlucht en heb ik alles wat licht is gezocht, hoe vaak hield ik mijzelf wakker omdat ik door angsten niet slapen mocht. Niet elke nacht is zo donker het zijn van…

Hier en nu, niets veranderd Toen ik voor het eerst kwam, De bomen waaien nog steeds dezelfde kant op De stenen pleinen klinken nog steeds hetzelfde, Als ik er op loop, schaduwen overvallen Me nog steeds op dezelfde plek, Niets is veranderd, nog steeds echoot Mijn liefde door de straten, het hangt in vlaggen Aan de gebouwen, geluk voel ik als…

uit een gedachte pluk ik een stem het is zo stil dat ik het niet kan verstaan heimwee overvalt het eelt op mijn ziel een kind ademt onderhuids…

Mijn ziel voelt aan als nooit tevoren herkent nu eindelijk compleet te zijn gered door verstrengeling zonder pijn of angst voor `t levenslang bekoren In dit was ik al snel verloren je liefde zwervend door dingen klein die veelvuldig herkenbaar als rechte lijn zijn getrokken tussen mijn slingersporen tot zelfs het kaf zich van mijn koren…

Het leven vind je in jezelf zei ooit een oude man maar klopt dat wel kijk eens om je heen…

twee stukjes blauw verlangen waar nu die schaapjes hangen hoog in de lucht wiegende korenaren blond als je gouden haren de wind die zucht koriander en dragon een warm straaltje zon de stoere eik tegen mijn rug in alle dingen die mij omringen vind ik je telkens terug…

Dat er niet een deel zo klein is, Dat hij niet bezitten zal; Al wat mijn is, dat het zijn is Eeuwig, overal...'…

zij was op zoek naar het zijn der dingen ze keek links niks rechts nada naar boven maar voor je daar mee mag praten dat duurt een eeuwigheid dus dan naar onder de bron van alle waarheid helemaal voor haarzelf alleen…

verward door stralend bruine stoere blikken oneindig verlangend onvermijdelijk binnendringend vallen in haar bodemloze hart zacht dwingende lust kust haar lijf onrust blijft…

Jij bent nu overal voor mij.…

Schoon Lief, ik voel u overal: In dorrer vlakten zengend branden, In stille koelte zilter stranden, Op hoge alp of diep in 't dal; Ik hoor u in des bergstrooms val, Die klatert langs de rotsge wanden, In 't ruisen door de lage landen Van brede vliet of beken smal.…

Overal mankeert wel wat, overal gaat het er wel eens ruig aan toe, nergens is het pais en vree, ook al wordt ze wel eens moe van alle strubbelingen. Maar om erover te discussiëren, praten dan, anders gezegd, dat is de allerbeste remedie en ik zeg je, die is om de Duvel niet slecht!…

Nergens ben ik veilig Overal achtervolg je mij Ik probeer te vluchten Toch ik raak je niet kwijt Ik zie je voor me Ik hoor je stem Ik voel je adem Waar ik ook ben Elke avond als ik in bed lig Durf ik niet in slaap te vallen Want ik weet dat jij mij In mijn dromen aan zal vallen Je neemt mij dan gevangen In een kooi voor ons bestemd…

tranen werden een rivier waarover ons kloppend hart bewoog, langs de streken van de wind en in holste vaten waarvoor we kozen, misschien dichterbij het gezichtsveld van ons oog, jouw toekomt en mijn verleden schuiven in elkaar geloof en ongeloof op één kussen als deze ontmoeting zich dient,ongeachts de naam te roemen, want we zijn hier en overal…

Wie hinder brengt op straat in park of wie weet waar krijgt dikwijls te horen doe je dit thuis ook? deze berisping treffend _ wellicht afgezaagd omvat een Bijbelse boodschap voor alle geslachten kind ouder en grijsaard Jezus' eeuwige woorden hebt u naaste lief als u zelf.…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

en wimpel Springlevend, levensmoe, Overleggend, Compromisloos, Schaamteloos een taboe, Altijd overal en Spoorloos…

schatje weet je wat ik wat ik appen wou ik wou je appen dat ik dat ik iets niet zeggen kan en dan wou ik liefje dat je nou dat jij nou natuurlijk dat je hetzelfde appen zou en dan wou ik als je het ook niet zeggen kan met je zoenen als je dat ook zou willen en dan nou dan kuste ik je kuste jij me overal en dan zou ik nee dan zouden…

Zelfs als ik mijn ogen dicht doe, dan zie ik jou, want jij bent gewoon overal. En als ik de schoonheid zie van de mooiste bloem op aarde, dan denk ik aan de schoonheid van onze vriendschap, en aan de woorden die soms blijven steken op mijn lippen.…

lang hebben wij nagedacht stille nacht verdwenen is de kracht waarom rennen? wil je de waarheid? herkennen in mij doorlopen in straten is een gave die ik vervloek op zoek naar jou kan niet meer loop weg loop weg van het verlangen het verlangen van jou en mij help me schrijven dat boek over ons twee geluk is lijden…

Geluk zoeken is als het kijken door een vergrootglas We zoeken ernaar We bekijken het Onderzoeken het Vragen ons af Terwijl je het gewoon in je handen hebt En het overal is…

vind je het die foto als een draaikolk onder de evenaar richting de andere kant daar zijn wij ooit geweest een riviermonding die uitvloeit in de zee de zee eindeloos zoals dit hart jong maar oud tegelijkertijd alles gaat voorbij hout tafel genoten besloten de duivel speelt en ik blijf nog even…

Warm en teder ontwaakt het zonlicht achter de wolken, ik zit aan de waterkant mijn schaduw is in het water Overal mensen, wat niet ziel tot ziel kon spreken waait in het bedauwde gras Kinderen spelen hun spel rondom een groet van kleuren hoor ik het gebons der harten van God in elk van ons…

het zal nooit wennen poppen met mondkapjes in de metro de supermarkt waar je gaat op anderhalve meter afstand van elkaar op straat in huis voor de buis overal poppen gesluierde poppen bloedeloos op straat waar je gaat of staat wie zal ooit kunnen wennen aan de geur van een vergiftigde eenheidsworst die snel veel sneller…

Ik lees onze wereld als een spannend boek nieuwsgiering en vol verlangen zoek ik steeds naar een ander hoofdstuk nooit zou ik op één bladzijde blijven hangen als opgesloten in een kluis steeds sla ik op goed geluk een nieuwe route in immers de reis en de bestemming ze zijn mijn thuis…