Alle inzendingen over ochtend OR doezel OR zweven

Dit zweven Tussen dood en leven en deze pijn – O dat het nu genoeg mocht zijn.…

ik fantaseer gezichten in duizenden gedichten en nooit gedachte dromen ik kerf mijn gedachten in zwoele zomernachten en onbeschreven bomen ik kleur mijn witte wangen in rozerood verlangen en net gemiste kansen ik wens mijn lieve leven in hemelsblauw te zweven en eindeloos te dansen…

Knokige vingers worden mollige handjes, Ingevallen wangen blozen als appeltjes plukrijp, ze zweeft als een veer gedragen door de wind, voor altijd kind…

vlinder zo kleurrijk en broos zijn vleugels voor de eerste maal gespreidt ze laat drogen in de zon, bovenop een donkerrode roos genietend van het nieuwe leven dat hij nu leidt lichtjes strelend langs een kinderwang van een klein onschuldig meisje dat met haar engelengezang een ode brengt aan een eenzaam sijsje steeds maar verder en verder zweven…

Je zweeft rond in mijn hart Je zweeft rond in gedachten Je zweeft rond in dromen.... Je zweeft rond elke nieuwe dag Je zweeft rond in herinneringen Je zweeft rond stil onzichtbaar Je zweeft rond om mijn aura Je zweeft rond steeds weer.... Je zweeft rond onuitwisbaar Je zweeft rond dicht bij mij....…

Raar eigenlijk, dat zweven. Ik kan vanuit de hoogte alles overzien, toch loop ik over de aarde als een klein wezen. Het voelt of niemand zich van mij bewust is. Tussen de mensen voel ik me nog steeds alleen. Toch kan ik wel genieten van het leven en van iedereen.…

het is midden in de nacht en vertel wat ik hoor zo lijkt de stilte zacht ervaar enkel gebrom van de toren links voor het klinkt als de snelweg A50 overdag het dient misschien zo te zijn de wereld draait immers door toch is het zo dat ik even niets moet het is zweven tussen aarde en de slaap waarop men wacht ik ben alleen het voelt…

Soms wil ik opgaan en door lucht bewegen zoals opstijgen en vliegen, nee zweven.…

Je tilde me op ‘k was van de grond het duurde maar even ik was echt helemaal los je zette me neer terug op de grond weer op beide benen ik sta weer op de aard En als je me vraagt hoe was het te zweven hoe vond je je tochtje nou, ’t was het best wel waard!…

zweven onder een parapente boven de zeereep is voor even maar zweven oefening in dalen al…

. ------------------------------------------------ Ik weet nog goed de tijd dat ik nog stond, Want tegenwoordig ben ik aan het zweven: Aan wie kan ik mijn stem het beste geven, Maar donderdag kom ik weer op de grond. Waar woensdag nog politici voor staan, Wordt donderdag bij het grof vuil gedaan.…

jij neemt me mee tilt me op geeft me vleugels en als ik dan door de thermiek hoger zweef dan kijk ik naar jou til je op neem je mee voor altijd.…

verliefde gedachten laten me zweven, zoeken een weg in woelige dromen enkele doornen versperren de paden, steken vervaarlijk belemmeren het komen maar mijn hart volgt vertrouwde signalen, alle obstakels worden verlangend genomen!…

Doe mijn ogen dicht en zweef hier vandaan, naar het licht met jou. Voel zuchtjes wind op mijn wangen, maar heb geen last van kou. Neem voorzichtig je in mijn armen, met een lach op mijn gezicht. Hoor je OO zo bekende stem, die zich liefdevol tot mij richt. Draai me nog één keertje om, van waar wij zijn gekomen. Ik laat het los, en…

In het donker Lig ik naast je Geen geluiden Soms een zucht Mijn arm om Jouw lichaam Niets hoeft meer Intens gevoel Doezelend Draai jij om Op mijn voorhoofd Een zachte zoen De aanraking Vervult mij Een glimlach Op mijn gezicht Nooit gedacht Door jou zo Geliefd te zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het ademt zo anders in ’t telkens nieuwe dag- ontwaken met jou als lichte zucht over verblekende littekens zweven herinneringen weg in helder wordende ochtend leeft het zich anders in ’t ontwaken met jou één huid slechts tot ons en avond legt liefdevolle rust met stille woorden in nacht.…

Toen jij daar stond alsof de zon op kwam vast op de grond ja daar stond je dan... Mijn hart ging tekeer alsof de aarde werd omgegooid en nu steeds weer word mijn buik met vlinders bestrooid Zwevend in de zevende hemel roze rood paars en blauw ben een ander persoon - ik zwijmel oh, ik hou zo intens van jou…

Door jouw lippen op mijn mond en mijn lichaam Voelt het alsof ik zweef. Even volmaakt gelukkig. Jouw Lichaam tegen het mijne. Ik geef me over om je bij me te kunnen houden. We zoenen, strelen, vrijen erop los. Heerlijk voelt het, weer even in de wolken. Ik denk hoe het zou voelen als ik de enige zou zijn. Niemand anders alleen ik! Maar…

Geef mij een zweefstand waar ik met behagen kan vertoeven op de rand van grond onder de voeten en het eeuwig zijn daarboven. Laat me op mijn uiterste gemak beide beelden vredig bestuderen. Laat me eindeloos overwegen waar ik me wil bevinden. Geef mij een zweefstand die mijn veilig huis wil zijn.…

een witte vogel die het rif verlaat het kind dat met zilveren voetjes baadt de man met stok die water uit de rotsen slaat de valk die de verten ziet de hoge pluimen van het riet de landwind die naar de zee vliedt het landschap in slingerlijn de houtbrug over het ravijn zal daar mijn grijze vader zijn de nacht en najaarsvlagen het hart…

Doezelend in de avondzon De kruinen warm beschenen Reikend naar de hemelboog Reikend.....hemelhoog Bruin oranje Zonder franje Ritselend groen en geel Statig.....in gareel Zachtjes wuivend Zachtjes wiegend Luierend in de zwoele lucht Zalig niksend....zucht.…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, in hen ligt de waarheid zo schielijk verborgen verweerde grond bedekt de stroom die in het sterven was uitgemond…

soms wanneer de wolven zingen schuilen uilen diep in steen papavervelden doezelen als voorheen toen niemand nog haar doden telde kinderen van de nacht, zij erven het kruis van eeuwige rouw waar schrale grond de stroom bedekt die mondt in sterven…

Stil teruggetrokken, doezelend, mijmerend, dromerig voelend de vredigheid van het nachtelijke stilzwijgen.…

de dag sliep geen licht kwam binnen ik rookte wel en toetsen bewogen even maar de ogen en het denken lieten mij in een baarmoeder zweven de viervoeter bewaakte op mijn borst ingeslopen hazenslaapjes die aan elkander waren geregen toen teneinde het wakkere zich aandiende scheen het zwart door mijn raam was het nog een late ochtend…

Zacht zitten zweten warme billen doezel zus foezel zo Hier niet gillen wees beleefd boven tafel met die handen vuig en vunzig Macht geeft kracht Wij zijn de goden De Meesters van het Universum Ik heb de wereld in mijn hand -dit tere vogeltje dat beeft Zal ik knijpen als ik durf? Zal ik knijpen als het moet?…

Ik houd van mijn vaste vrije dag, de dag dat de wekker zijn mond houden mag Het rustig doezelen na het ontwaken kan mijn dag al niet meer stukmaken Koffie drinken, een lekker ontbijt, niet in haastig tempo maar in zeeën van tijd Een goed begin van mijn geliefde vrijdag, de dag dat de wekker zijn mond houden mag…