Alle inzendingen over ochtendgloren OR ontwaken OR schuilen

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Ochtendgloren Een dag nieuw geboren Het ontwaken van de natuur Alles is nog fris en puur Eerste zonneschijn kust het land Het riet aan de waterkant Ontwaken in verwachting Het hebben van achting Voor het wonder, iedere keer Dat de natuur telkens weer Zich niet laat dwingen Doet haar eigen dingen Laat elke dag een wonder zijn Waarvan…

Ontwaken in weer een nieuwe dag kijkend door mijn raam waar ik zoals in een spiegel mezelf zie staan. Als een stille schaduw met vragende ogen ademloos kijkend naar het ochtendgloren bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

de nacht in rust harten bedaren verstrengeld al één verlangen zo zacht tot het ochtendgloren maanlicht omhelst sterren verdwijnen een liefde ontwaakt die nooit wou slapen sluimerde zacht om ooit te ontwaken als de mooiste dag…

Voel bij het ochtendgloren de gloed van het ontwaken. Als de jongste dag is geboren, ga dan geen moment verzaken en je door blindheid verstoren. Luister met de ogen dicht hoe de stilte fluistert. Bevrijd het gevangen licht, met het raam verduisterd daagt geen enkel zicht.…

zie hoe het zonlicht dralend de wereld opkruipt en ons langzaam doet ontwaken terwijl de dampen van de koude grond opstijgen kringelend naar omhoog ruikt het naar ochtendgloren de gouden zon hangt laag 't belooft 'n prachtige dag…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Ik wens je de vreugde liefde te vinden in de gewone dingen Bij het ochtendgloren te ontwaken met een gevleugeld hart vol dank voor de klanken van een heldere dag En ik wens je het geluk van het samenzijn met de geliefde die achter je ogen woont en de schoonheid van een leven in de geborgenheid de weemoed en de warmte van je uitverkoren…

Pril in het ontwaken van het ochtendgloren dacht hij nog na over de droomcyclus die hem zo had weten te ontroeren in het duister een ontluikende dagdroom viel hem ten deel op het bord, met zijn ontbijt naast een spiegelei ontwaarde hij zich een innerlijke bespiegeling zuinig in huisvlijt nijverig in eenvoud in dat bijzondere…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

ochtendgloren zacht en mild dat 't duister uit de stilte tilt waarbij de vogels in de bomen dan ontwaken uit hun dromen en bij het prille ontwaken zal 't duister het daglicht raken dat geleidelijk op zal doemen en 't gloren wil benoemen met het tjilpen van de dieren die het gloren komen vieren wordt de sfeer ermee verweven en het duister…

de ochtendnevel sluimert in stilte staat de wind op de kim ontwaakt de zon baadt in zee. ------------------------- Uit: 'Henk Lassche, het eigen landschap', biografie van Ed Wingen, 2001.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Zachte lichtbundels Tekenen zich in het ochtendgloren Op de muren De dag is weer ontwaakt Uit een donkere droom Zachte lichtbundels Schijnen over onze lichamen Het zout van zweetdruppels Glinstert in het licht De nacht laat zich raden Zachte lichtbundels Glijden de morgen in Om ons te ontwaken Uit warme dromen De ochtend kust ons wakker…

Geen herfststorm waait ze weg ze breken niet in vrieskou met de seizoenen kleuren ze mee raken akkers en velden wegen en watergangen Alleen voor de nacht vluchten ze dan schuilen ze onzichtbaar draven ze door dromen wachten op het ontwaken om als snaren te vibreren.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De stemmen fluisterden en vonden haar gemaakt en klaar voor hun droom waarin ze niet bestond en niet hoefde te ontwaken. Slechts klein en in het donker mocht ze schuilen tot een volgende droom…

Ik zie de mannen van tachtig Stoer willen ze nog zijn Zo verdringen zij hun pijn Wanen zich toch machtig Zij schuilen bij elkaar Bij het bankje op de hoek Eentje slaakt een vloek De ander rookt sigaar Daar loopt een jonge meid De blikken buigen mee Vol vergane viriliteit Zo verglijdt hier de tijd Tot in de eeuwige zee Van de eenzaamheid…

In elke cel van mijn lijf Schuilen levens van miljarden jaren. Bevroren in de tijd. Naar verre vreemde oorden, voeren mijn dromen mij. Naar lang vervlogen levens. En bij 't blaffen van de maan. Ontwaken zij uit hun eeuwigheid…

lief je in de morgen lief je tot midden in de nacht (on)geduldig wachtend tot dageraad tot bij het ontwaken, jij tegen mij lacht ontmoeten wij elkaar in zonnestralen als 't regent op ons gezicht middels de wind strelend door onze haren in het vroege ochtendlicht lief je mij in het ochtendgloren lief je mij tot de maan en terug genietend…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

was ik maar een traan op jouw wangen stil gewenst verlangen jouw droom in de nacht de hunkering waar jij naar smacht een streling om te troosten gefluister in jouw hart het mooiste ochtendgloren zachtheid in jouw ogen dan kon ik schuilen in verdriet met jouw droom in verlangen waar de stilte van jouw hart heel zacht ontwaakt en…

De nacht draalt nog wat buiten, donker en grijs, maar ginds aan de horizon begint de ochtend te gloren. Een strook van goud en rood, stralend en mooi. Prachtige kleuren, die je een gevoel van hoop geven. Het is alsof er een pad loopt langs de horizon en terwijl mijn voeten automatisch over dat pad gaan, het pad van hoop, dat naar het volle licht…

Eens liep ik filosoferend vooruit te kijken in de hoop op een schatkist van achter de regenboog; de proliferatie na het ochtendgloren zou waarde verrijken, toen de regen boog voor zon het hamerstuk voor een betoog.…

gebukt onder ’t verleden Sinds jij er bent Bestaat het opnieuw , het heden Ik ging gebukt onder de pijn Nu jij er bent Leer ik tevreden zijn Wat ik mezelf zolang heb verweten Nu jij er bent Kan ik het eindelijk vergeten Ik kan nu leven in het heden Nu jij er bent Kijk ik niet meer naar ’t verleden Kijk vol verwachting naar ’t ochtendgloren…