Alle inzendingen over oevers OR liefde OR universum

We zijn verbonden door de liefde. Die is voor eeuwig, reken maar.…

Nu nog ben jij boterzacht en smeltend in mijn handen de geur van vroege poldertochten draag jij in het haar En toch zoals de lotus ademt, stremt de tijd jouw jeugd en betaalt herinneringen met momenten die voor altijd verloren blijken te zijn Maar mijn lief, ons sterven zal gepaard gaan met een lach en de wetenschap dat de dood ons niet…

Maar we hebben elkaar niet gekend Ik zou je moeten loslaten Maar hoe laat je iemand los Die je niet in je leven hebt Ik zou je in mijn armen willen nemen Maar ik weet niet hoe Ik weet niet hoe Je te ontmoeten Ik weet niet hoe Mezelf te bevrijden Van een oneindige verliefdheid Op een man Die ik niet ken Die ergens in dit universum…

Er bestaat een universum, dat ons allen samenbracht. Er bestaan universele gevoelens, die mensen willen samenbinden. Velen voelen alleen maar liefde. Onbaatzuchtige liefde is het, die onze angst doet zwijgen. Onbegrijpelijke liefde is het, die op ons antwoord wacht.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Of zullen we uit de modder, in de meander van ons samenzijn, onze nieuwe oevers bouwen?…

Een klein paradijs. Gezien vanuit het heelal. Dat zouden wij zijn.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

er is een witte engel voor mijn raam geland om mij te leren vliegen haar vleugels wijd gespreid houdt zij mij bij de hand In oogverblindend vurig licht groeit zij door mij naar buiten als universum strekt zij zich uit waar van wortel tot oneindig liefde het enige is dat telt…

Zon en aarde zwerven door de stelsels van de sterren, wie dicht die leeft in een eindeloze baan van z’n legenden, er valt nog zoveel te erven voor we sterven, In dit universum of in een andere huid.…

de vrouw in mij wil voor je dansen totdat de zon opkomt in een nacht zonder einde onder een volle maan die mijn liefde weerspiegelt in een zilveren hart met goud omrand nachtvlinders weerkaatsen het licht van de sterren dansen om mij heen ik dans om jou mijn zon in mijn universum…

Aan de oever van de beek lig ik in het zachte gras In het ruisen van het water proef ik mijn gedachten Woorden van een zoete smaak fluisteren liefdesakkoorden Het ritme streelt mijn gedachten en laat de woorden leven Langzaam vaar ik mee naar het land van liefde Zweef in oneindigheid op mijn zoete gedachten Aan de oever van de beek…

mijn hemel kust bewogen wolkjes wanneer ik droevig naar de regen staar mijn hemel verzacht de dwaze wind wanneer ik kwijnend in de stormen rondwaar mijn hemel verbergt donkere schimmen wanneer ik stervend door de schaduwen glijd mijn hemel weerkaatst het rustige blauw wanneer ik bleek langs de oevers verdwijn…

dwaalkreet aan de horizon van schaduw en van dauwdrop in een droom die ooit begon is het jouw stem die klinkt als een wandkleed over zee het klankbeeld van prelude het dansen van de schimmen gezapigheid van vee hoor ik ze nu echt die emotieloze stemmen in de dwaalzee om te zwemmen is het dat oevergeluid van overleven ga je mij al jouw liefde…

zelfgemaakte kartonnen dozen om aan de mensen van hun overvloed een offer te vragen voor het arme volk van die dagen De menselijke aard zwak en ziek als die van Simson toen hij zijn geheim had prijs gegeven zijn levenskracht verloor bij het afsnijden van zijn lange lokken door de listige daad van Delila blind voor zijn liefde…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

liefde overal…

Vraag mij af waarheen mijn wegen leiden in een wereld door woorden gebouwd in luchtledig gehoor van universum zijn het stenen of meteorieten die woorden verstommen tot klankloze echo’s als waardeloze golven de kosmos vullen zijn het misschien gevoelens die vasthoudend in waarde van liefde de dampkring ver overschrijden.…

Alle angsten voorbij bij de waterkant in een vreemde stad waar narcissen groeien zonlicht de dag breekt eeuwig zwijgend in het universum van verlangen liefde heeft nieuwe woorden nodig waar wolken in gekte zweven zonneklaar nieuwe gedachten het leven samen zingen.…

aan gindse oever waar ze wil zijn wacht haar geliefde met een tuiltje jasmijn liefde is zoet zoveel sterker dan pijn wreed het gemoed als een gedicht van Verlaine…

ergens in de bodem kwelt een stroom met wrede wending niet altijd beheersbaar, de kolkende golven slaan bressen in oevers met zachte kanten, welke er niet op bedacht zijn ze worden weggevaagd blijven beschadigd ergens in de bedding welt een bron van liefde zij zoekt haar weg in rust, met stille kracht omarmt zij de oevers die vruchtbaar…

van rood vervulde golven en geen oever om me aan vast te klampen…

Je liefde bekennen als vroeger. Je namen in de schors van een boom kerven. Jaarringen overleven verlovingsringen makkelijker dan bruggen, die oevers moeten verzoenen. De liefde… Ze komt in vele vormen en wordt op rare manieren bejubeld en verzegeld. Maar wat is er nu mis met een gedicht?…

De voorpost Aarde is slechts een vermoeden van de werkelijke beschaving in dit universum……

Deze dag is als een rivier zonder oevers. En ik laat mij gaan op de stroming. Telkens een andere stad, een verrassing, een beloning. De wereld is een bron van zaligheid die naar de zon en liefde leidt, ons verwarmt van binnen. Deze dag is eigenlijk als iedere dag, een om opnieuw te beginnen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…