19782 resultaten.
ontwaken
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.566 't was een doodgewoon ontwaken
voor de wekker
ik stap uit bed
ik kijk om
en verdomd
daar lig ik nog
lijkbleek, open ogen en mond
dit is het dus, denk ik
ik ben dood…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
ontwaken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.040 Ontwaken
uit toevallige
omarming die verlangen deed
naar steeds weer opnieuw
die glimp van jou
je warme zachte flanken
verdronken
in bloedstollend mooie ogen
verloren
dit ongeboren kind en
jij
die jeugdig onverschillig
in mij dit craquele
veroorzaakte…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 794 Langzaam ontwaak ik uit
de diepte van een slaap.
Ik kijk en bevat
de ruimte die me omsluit.
Zachte pastelkleuren
dringen zich naar binnen.
Ik kan ze niet weren,
ze worden steeds sterker.
Kleuren ordenen zich en ik
ontdek de vormen waartoe ze behoren.…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Tortel.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 484 Mijn raam wijd open
naar de vroege stilte luisterend
bedenk ik dat jij nog wel zult slapen
Ik hoop dat ik in je droom zit
Het water in de vijver rinkelt zacht
een tortel trekt met klokkende geluiden
de aandacht van poes
Zijn onwetendheid zal hem beschermen
Dunne witte flarden in het blauw
en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Gevangen in een eenrichtings
gang van de kringloop aller
dingen, in de herfst van mijn
bestaan; verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg…
Herstmorgen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Ontwaken in weer een nieuwe dag
kijkend door mijn raam waar ik
zoals in een spiegel mezelf zie staan.
Als een stille schaduw met vragende ogen
ademloos kijkend naar het ochtendgloren
bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
Van tijdelijke aard
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Langzaam ontwaken uit niks.
Wat een wonder dat ik het ben.
En ook al sluit ik mijn ogen,
als ik wakker word ben ik het nog steeds.
Er gaan geen dagen voorbij
dat ik iemand anders ben.
Duizenden keren opgestaan,
ik blijf degene die ik ben.
Zijn dromen de waan van de dag
of een echo van een oude stem.
De stem van iemand zoals ik was.…
Droombeeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Ben nog even
langs m'n levenstuin gelopen
meewarig licht ontdaan
het hoofd geschud
en voel me minder treurig
als toen ik er nog woonde
was dat de droom
of verschoon ik nu
een dubbel leven
waak over mij
ga met me slapen
totdat er bossen blijheid fleuren
en je wintertuin
groeizaam wakkert
zonder deze droom te storen.…
Op weg naar eindeloos
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 300 ik verpoos nimmer meer
in een diepe gedachte
dat gaat allengs aan mij voorbij
een vierend touw slingert thans
met eeuwige bewegende beelden
of draagt een haast uitgerekte veer
mij nu doorheen het verleden,
de mij toegevallen wonden en weelde,
doorzakkend naar een verlengde diepte
en traag terug langs gestapelde ramen
van verlangens en tranen…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ik strijk de zorgen uit de morgen
laaf me aan wat hemelse thee
snij dikke plakken zonlicht
in mijn haar neem ik wolkenbrood mee
Ik verf de noen secuur zacht groen
klop daarna mijn dromen uit
hang verlangen aan de waslijn
schrijf verzen in 't fluitenkruid…
baaldag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 386 de ochtend kwam te vroeg
ik droomde juist
een geile droom
die voortijdig
afbrak
op onvervulde verwachting:
de nachtmerrie bleef onbereden
onbevredigd
en met tegenzin
begin ik
mijn dag…
Narpetus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 298 nu schuilt de storm
in rouwjurken, eindelijk
na lange dagen van
verborgen woorden
met de daver op het lijf,
gespleten haren in de nek
over wankele treeplanken
langs gedrogeerde lijnen
niettemin, meeuwen op wacht
boven vuilnis op het plein
in bekommering over
ingedaalde hersenschimmen
of mijn morgenlicht, nakende als
wezen van…
Dan wordt het weer stil
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.223 hij streelt en hij speelt haar
heel zacht onder lakens
hij daalt en hij klimt
en hij kneedt haar en smeedt
hij opent zijn ogen
hij kijkt en bereikt haar
hij wandelt zijn vingers
langs bergen en dalen
naar mossige diepten
en vochtige dwalen
zij kreunt en ze steunt
en ze kronkelt en draait
en ze rekt en ze strekt
en ze spint in zijn…
Deze morgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).
Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.
Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren…
Bij het ontwaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 35 Bij het ontwaken, wat kan de wereld
schitterend zijn! Een symfonie fluistert
aan mijn oren. Een vogelconcert voelt
als opnieuw herboren. Ik zal vandaag
de winnaar zijn. Ik zal vandaag behoren.
Van dat stukje geluk dat ik niet wil verstoren.…
Eindeloos moe
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 206 Als het moment komt dat ik ga slapen
en mijn ogen ga sluiten,
Dan ben ik levend en sprankelend.
Zo snel als de wind.
Heerlijk dansend en zingend,
Blij als een kind.
De zon schijnt en ik zing je liedjes toe.
Maar als ik weer ontwaak, ben ik weer moe.
Moe moet ik zijn als ik ga slapen.
En niet zoals elke dag bij het ontwaken.…
een pijnlijk ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 muziek uit vele kanalen mengen
zich tot een band die vol
overtuiging mij in banale
dromen vind
geshockeerd door wonderen
verlaat de slaap mijn verfijnd
geweten dat door alle mazen
van een normaal bestaan mij
als een enkeling plaatst
in het kader van een vreemd individu
vaak prijs ik me dat ik geen
standaard belofte van mijn ouders…
Sluimerend
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 556 Sluimerend nog 's ochtendsvroeg
kom jij zachtjes mijn gedachten binnenwandelen
heel teder kus je me wakker
en zegt nog even niets
Mijn ogen houd ik nog even gesloten
in de tijd tussen slapen en ontwaken
droom ik van jou naast me
en zeg nog even niets
Tot het ontwaken dan echt begint
weet ik jou in mijn gedachten
denk ik aan jou en kruip…
het ontwaken
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 613 het nog niet eens gemist
Maar toen ik het wist
Moest ik er aan geloven
Je haalt de mens in mij naar boven
In alles wat jij hebt verteld
Heb jij je kwetsbaar opgesteld
Ik durf weer in mijzelf geloven
Je haalt de vrouw in mij naar boven
Ik had haar al in slaap gesust
Maar wat als jij haar wakker kust
Wat moet ik dan geloven
In mijn ogen…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.302 voeten
onwennig
ik volgde je lach
en de ronding
van mijn verlangens
jij draait je om
en vraagt waarom ik hier ben
of ik je ken
de aarde zuigt
mijn woorden zacht naar binnen
verlies mijn zinnen
en mijn eigenwaarde
doch zonder een geluid
beroer je zacht mijn huid
kust mijn koude lippen
terwijl de ochtend gloort
komt mijn hart tot leven
ontwaak…
ontwaken...
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 3.121 ogen
nog gesloten
gedachten
bij jou
nog even dromen.....
weten
ik ben 100%
vrouw
...
flitsen
op mijn netvlies
van beelden
die ik zag...
en dingen denkend,
voelend,
die ik eigenlijk
niet mag..
..
jij maakt iets
in me wakker
wat heel lang
slapen kon
ik voel me
een nomade
die terugkwam
bij de bron.
...…
ontwaking
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 294 pure ochtenddauw
de eerste zonnestralen
de aarde ontwaakt…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 671 bruid te zijn
van het leven
zwanger van verlangen
naar
recht en gerechtigheid
klein en kwetsbaar
wordt het geboren
in een ogenblik
van mededogen
gemeenschap
-------------------------------------------------
uit "tot leven geroepen"
gedichtenbundel uitgegeven in eigen beheer
www.aukjewijmagedichten.nl…