Alle inzendingen over ogen OR zien OR vertrouwen

Toch is er nog veel onrust in mijn hart en durf ik het leven niet vertrouwen, bang dat alles toch weer anders is dan ik zo graag zou zien, maar laat mijn ogen maar geopend zijn, met wijsheid zien wat kinderen zien en dapper door de dagen gaan.…

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…

het is de wereld die jij nog niet ziet met grenzeloos vertrouwen. jouw ogen zien de treurnis niet het verdriet en het rouwen van zovelen. De mens wil niet meer delen, jaagt slechts op eigen geluk, het kan hem niets meer schelen.…

ik geloof je ogen niet als ze tot mij spreken hun schaduwkleuren leiden af en ook de pennenstreken zetten aan tot muiterij gewapend is mijn hart ik geloof je ogen niet dus sluit ze voor mijn part…

vertrouwen samenbindt…

Als ik in jouw donkere ogen kijk, dan zie ik mezelf ik verdwaal zo ver, maar ik hoef niet meer terug Daar waar ik dan ben Daar hoor ik thuis Als jij naar mij lacht Dan lachen jouw ogen mee Jij bent de zon, ik ben de maan Je verduistert me als je wilt Met jouw ogen waar ik in verdwaal Dat ene momentje als jij naar mij kijkt Dan...…

ik pak de tram om hem te zien hij kijkt mensen aan ziet ze komen lacht ze toe en laat ze na wat haltes gaan ze weten zich familie in zijn ogen omdat ze elkaar mogen ze zien zichzelf in zijn blikken en leren zo de das en sjaal te schikken hij is vader van de groep die hij mag rijden in vertrouwen laten ze zich leiden hij kijkt…

haar ogen één blik uit hen en alles is verloren alle zorgvuldig voorbereide zinnen alle kalmte en concentratie eigenlijk doet zij niks kijkt alleen maar zegt of hoort geen kwaad is zo vreselijk blij een bekend gezicht te zien zij glimlacht sereen, vol van vertrouwen en ik ben sprakeloos…

Omdat één oog méér kan zien, dan twee ogen kunnen.…

Prachtige kijkers Met een wonderschoon Palet van wel duizend Kleuren bruin, zo onnavolgbaar Op hun plaats gekomen, Ogen die vanaf je geboorte Nog nooit hebben kunnen zien - Je hebt geluk gehad, zeg je, Dat je niet op latere leeftijd Het zicht in je ogen Verloren bent, dat is veel erger; Terwijl ik je bij je hand neem En samen…

En dus zal ik ook jouw tranen niet meer zien, je snikken niet meer horen je schokkende schouders meer zien,want het vertrouwen is weg,net als jij.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

als de morgen huilt een traan laat om de wereld zijn ogen openslaat gadeslaat neerslaat op het verborgene in de dag wat zichzelf zo duidelijk laat zien als de morgen huilt om de wereld de dag vol zelf vertrouwen is om de avond die gaat vallen wetende dat de nacht zal volgen dat alles weer goed zal komen totdat…

Het risico is gewoon te groot vertrouwen is geschonden gezondheid is een heel groot goed en niemand heeft dat te vertrappen! Dus blijft de deur van mij nu dicht je bent niet welkom meer, omdat je speelde met vuur en mijn vertrouwen zie ik je liever nooit meer!…

't Heeft járen geduurd, voor ze tot 't besef kwam, dat ie een losbol was, d'r in de maling nam, een rad voor ogen draaide... Haar vertrouwen is geschonden, ze durft niet meer, zover is 't al gekomen, heeft hem de deur gewezen, wil en kán hem niet meer zien, alleen twijfelt ze nu, aan 't antwoord op de vraag....…

En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet ik je hebt weer gelogen Over wat je belooft wat je nog voelt Verdrink ik tranen in mijn groene ogen En als ik je Maandag weer zal zien Dan weet ik dat je me gaat beminnen Verstrengend in een passievolle zucht Keer op keer genot warmte diep van binnen En als ik je Maandag niet zal zien Dan weet…

Daar zit ik dan en alles is gedaan Midden in een puinhoop Op de bodem van mijn bestaan Ik sluit Mn, ogen en gedachten komen Verlangens vermengen zich met stoute dromen Mijn lijf is moe, m'n hart klopt snel Maar mijn ogen kijken nog steeds fel Ze schitteren zacht blauw groen En zien nu zoveel meer als toen Toen ik nog blind kon vertrouwen…

in de verte hangt nevel laag uit bij zichzelf en de man met de hoed loopt schaduw in duister het bankje voor twee lonkt zo zalig zo zoet naar pijnlijke ziel van de man met de hoed…

Ik ben op pad Mijn levenspad Waarin ik leer Alles in mij Onder ogen te zien Alleen dan Kan ik echt Van mezelf houden…

voor haar blijken van vertrouwen en leer mij elke dag in haar wereld te geloven…

Raak het vertrouwen en deel compassie en beleving. Durf te balanceren voor een unieke samenwerking Beweeg jouw gevoel en intuïtie tot menselijkheid. Ervaar het vertrouwen van psychosociale gezondheid. Het gaat niet om kennis voor wie je een behandeling start. Kijk met je ogen om te zien en luister naar je eigen hart.…

Met mijn ogen dicht voel ik je handen mijn lichaam strelen Met mijn ogen dicht wil ik mijn leven met je delen. Met mijn ogen dicht kan ik zielsveel van je houden Met mijn ogen dicht, een blind vertrouwen…

vragen de ogen bang Nergens antwoordt een mond lang Zachtjes spreken oudere ogen waarachtig Boekdelen waar-heden de mond niet toe komt…

ik kocht vrij handen leeg ogen mogen alles voor even gebogen op eigen benen staan huis ingericht sociaal verplicht verzekerd als een burgertrut apart kamertje design auto mijn keuken simatic waterbed klotst vrienden zit op rozen onschuld te blozen haat dat slome droom liever het ongewone mezelf verliezen overgaaf kiezen bergen…

de solitaire drijvende ijskoningin glijdt verweesd voorbij als een traag stromende haast slapende rivier in haar kielzog twee kleine wezen een uiteengevallen afgebroken famile laat oplosbare sporen na in het zwarte water de mens kwam met eigen ogen zien hoe snel het ijs smelt…

een traan nuchter van geest en vertrouwen maakt het rouwen lichter op de dag het is geen feest maar het mag een enkele lach herinnering ogen spreken van gedrag er ligt zwijgen in het groeiend zien vluchtige blikken, voorzichtige knikken een hand rust op een schouder het weten, we worden ouder…

ik zou haar ogen willen zien de trekken kunnen onderscheiden in het vallend blad haar stem weer mogen horen in het lied van opgetogen koren als de wind iets harder bidt mijn wolken zijn weer grijs bevolken anoniem de hemel ze maken niemand meer iets wijs de wereld strakt zich in een kouder onbehouwen alleen mezelf kan ik nog vertrouwen…

zij was er altijd maar jou zag ze niet je las bevelen in haar ogen en je aanwezig zijn kon ze maar net gedogen sloofde om haar te plezieren je werkte voor een blik een kus die je nooit kreeg was een voetveeg voor haar nukken en vertieren je mopperde geen ogenblik omdat de straf geen aandacht is je nam haar in vertrouwen opdat ze ooit…