78 resultaten.
bevers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 297 nieuwsoortige sportcomplexen
ongerijmd een beetje als een bever
in een lingeriezaak wat een zever
ze staken er gekscherend de sneer in
de krul caprioolde in de snorren
ze roerden nog even door het water
Ze bouwden zich een comfortabel paradijs
lepelden lustig verder met hun grote slof
dreven op boomstammen
takken en twijgen onder de oksel…
STRAND
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 204 zee
Toen wij het strand bereikten
Was het reeds gezellig druk
En al struikelend over losse
Maar ook vaste ledematen
Kreeg ik eindelijk een rustig plekje in de gaten
Kijk, er is nog ruimte op de zesde laag, Sophie
Daar, tussen die sint-bernard, die bochel en die knie
Mijn hoofd lag comfortabel
Op een dubbele onderkin
Mijn neus stak in een oksel…
ach, Parnasbloem!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 161 spijtig hijgend stond ik daar tot
ik plots in een oksel van het pad,
dat ik tot dan bestegen had,
een nederige plaatsvervangster ontwaarde,
zedig gebogen stond ze vast in de aarde,
niet van zins zich te laten plukken,
zodat ik haar aan de berg moest ontrukken.…
Nachtmerrie.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 188 Ze zijn verstopt achter min-tien
en je oksels stinken als de gracht.
Je haar is steil en piekt aan alle kanten.
Je hebt een snor en zelfs een baard.
Je voeten zijn zo groot als planken
en in je manieren ben je grof besnaard.…
Tepelstreeltje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.362 Haar zwanehals
Haar trots gezoem
Haar pirouette in de cel
Tot zover het sprookje
Zo staat ze doofstom te staren
Gewenteld in verveling
Gehecht aan haar gril
Gewend te wachten op barbaren
Zo oefent ze zich in vergeten
Haar eigen tepels strelend
Op pantoffels van wol
Teennagels die naar binnen groeien
Zweetkringen rond de oksels…
Bulls Eye
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Ik snuffel aan elk kroonblaadje, zoek
verborgen geuren op intieme plekjes,
maak een rozeknopje in z’n oksel
van lieve zuigzoenvlekjes.
Ik drink de nectar uit zijn kelk,
laat zoet vocht m’n zinnen verdoven;
streel z’n stijl, stempel en stamper,
bestuif en word bestoven.…
hert vindt hinde
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 397 staart en rent en staat hij
tussen veen en kleimoeras
tussen bos en gras
het log gewei als een kroon
die zijn jaren verraadt
zich plechtstatig vertakt
zwellend in een basthuid
hij schraapt de schilfers weg
het kriebelt als oud zweet
de lente plukt zijn borst en kop kaler
de vacht vervliegt in vlokken
2
hij spaart zijn adem
in de oksel…
vakantie is voor thuisblijvers
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.439 de radio staat knalhard aan
gore wc’s als eindeloze rijen desolaat verder gaan
zuchtend zieken schelden bidden ze om koele regen
aangekomen storten ze ter aarde staan ze in de zee
zwemmen kan niet vervuild water drukte muggen prikken
ze slapen hangend kijken bij de buren terwijl ze likken
stomme slome pikken hangen slap van hitte heimwee
oksels…
herfst en zomer
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.013 languit ligt ze
ontspannen op haar zij
vingertoppen bevallig
op haar hoofd
waardoor ze uitdagend
haar schemerharige oksel toont
met een lichte spot
kijkt ze hem aan, beloftenvol,
dronken wordt hij
als zij hem tergend traag
ontdoet van kleren
en ze wegwerpt
langs haar schouder
een voor een
zelfs met barenssporen
oogt zij…
in lief en pijn kom je voorbij
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.050 groots in klein
en er is woordeloos gebaar van diep verstaan
herkennen in verwachtingsogen
in 't zelfde diep verlangen en dezelfde pijn
mis ik jouw kroelen door mijn haar
het beest in jou en ook het weerloos kind, de harlekijn
jouw ode aan de liefde in stamppotjes bezongen
je veel te grote grenzeloze dromen
mijn plekje in de holte van jouw oksel…
Inundatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 Daar in die hoek ligt onze dodenakker
in de oksel van de nacht
waar allen vrij zijn van gejakker;
het omhulsel van ons voorgeslacht.
Een parasolmier in zijn laatste epos
stort van de schouder van een soortgenoot
in de diepte van de chaos
van de schimmelkamer van de dood.
Het neerzetten van schotten
helpt de infiltranten mee.…
Zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 De merel op het nest
In de oksel van een berkenboom.
ik zie nog zijn angstig oog.
Maar hij vloog niet weg,
hij bleef bij zijn eitjes.
Door jou kon ik het zien,
anders was ik voorbijgelopen
misschien.
Maar jij genoot,
en ik met jou.
Al had ik hinder van de muggen.
Die hadden het
op mijn blote benen voorzien.…
Co & Rona
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 193 't Zijn hallu tijden, raar en cinatoir,
A zo los van part en bi van zar
En sur heel ver van vreemd en realistisch
Hoe ab is eigenlijk 't nieuwe normaal?
Kijk, Af staat in z'n kamer nu gezonderd
En Qua weet zich geen raad met vriend Rantaine
Het Île de la Cité ligt in de Seine
En Pa boekt uit balorigheid een Rijs
Voor zoonlief Co…
Babel
gedicht
2.0 met 9 stemmen 2.598 Sandalwood, olijven en geitenkaas omarmen
vriendschappelijk verse wafels van Goudse stroop
Schreeuwende bakbananen tussen bloedende mango's
Het alledaagse stadsrumoer kust geuren van plantages
en moerassen zonder muggen en malaria
Pruiken worden gepast, stoffen afgemeten
Er is alles om wat krult snel steil te straighten
Ter hoogte van zwetende oksels…
Zweeten!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 235 M'n oksels zonder knoflooktuin,
Apotheeker! Heb je nog aluin?
Zweeten, zweeten, zweeten!
Al gutsend aan 't ontbijt,
Hij die hier lekker wilt geuren,
Ontmoet hier slechts vriend geit.
Arabieren, muzelmannen en Chinezen,
Stinken in een week,
Net zo hard als jij zeilt,
Heen en weer naar Sneek.…
De tango
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.689 even heel diep ademhalen
Die rose kousen en dan ook nog die sandalen
De gele bloemenjurk hing loodrecht langs haar lijf
"Oh jee", riep Greet
"Guttegut daar gaan we dan"
En ze kroop bij deze woorden
Lekker dicht tegen me an
Een lucht van mottenballen hing er om haar heen
Dit was nou niet de wildste frisheid van limoenen
En rond haar oksels…
kom maar- zei je - kom maar
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.228 weet je
en jij mij - al meer dan duizend jaren
alleen de slangenkuil die wist ik niet
tot na die nacht waarin wij
spiegelend en naakt
elkaar zo tederdicht beminden
dat slaap ons niet kon vinden
en wij dreigden te verdrinken
in onze spiegels van de ziel
kom maar - zei je - kom maar
kruip maar heel dicht - toe nou maar
in de holte van mijn oksel…
geen lief, geen hoop, geen eiland meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 met jou heb ik een eilandje geschapen
de golven flirten in extase met het zand
de dagen zijn zo groots - te groots om te verhalen
en in de verte uit de blauwe lucht daar klinkt de pastorale
jij vlecht jezelf in mij en ik poëtisch jou arcadisch in mijn sferen
zo dichten wij elkanders ogen en drinken nectar uit het hart
in jouw oksel lig ik naakt…