Alle inzendingen over omslag/inspiratie

Kaarsrechte polderdijk Naamloos fietspad Ernaast voor hen Die het duel Met de eenzaamheid Durven aan te gaan - Juist hier de Eenzaamheid die Ik voel om wie Ik verloren heb De boomkruinen Wijzen mij loom De windrichting Aan waarin ik Mijn troost mag Zoeken, ze wuiven Met zachte beweging Mij de troost toe Die ik zo…

De kleurschakeringen nemen steeds meer de vormen van de herfst aan. Je kunt het nauwelijks geloven, maar het is echt zo. De zomer is bijna op zijn retour, heel jammer natuurlijk. Maar herfst is ook een prachtig seizoen met al zijn kleurrijke, vallende bladeren. Geniet nog maar even van die mooie nazomerdagen.…

De zon belichtte vandaag de schreden die ik wandelde toen jij er nog was. Ik beleefde het dolgraag de trots die in me welde ja, we liepen gelijk in pas. Waardoor ik ben gebroken: een overmoed die is opgestoken, wond werd weer die oude kras. Een splijting die me verwrong me vervreemdde en verdrong de man die ik feitelijk was.…

Vergeelde woorden boeken een terugblik kleurt het verleden flets naar het heden glans vervaagde gestaag de aftocht schittert nog de pijn van samen zijn twee boeken lazen elkaar uit verkreukelde omslag van die éne dag..…

nu er na een warme periode een omslag heeft plaatsgevonden is het klagen niet van de lucht na een lange droogte is het thans weer veel te nat met lede ogen moet ik toezien hoe men zich ternauwernood het vege lijf weet te redden van een zekere verdrinkingsdood in het afvoerputje van het gemoed…

voor Tjitske Voet de wereld binnen handbereik in je eigen achtertuin met de perkament gevleugelden als doorgaande reizigers zoals vlinders die met chronische hang naar nectar even zijn neergestreken op een bloeiende struik... zo tracht jij met nooit aflatende ijver telkens het onaantastbare tastbaar te maken in geschreven woord…

blauw beent ze door het natte gras opgezette voeten verbloemen de gekleurde was hier en daar raapt ze wat leugens op en hangt ze aan de lijn te drogen ze nam het hecht in handen sloeg haar kruis tegen de grond de hamer lag onbewogen vuile vuisten slaan niet meer op tafel de afdruk van zijn mond…

Ik moest laatst bijna huilen toen ik het laatste stuk zag, het laatste stuk van je bericht Toch werd ik toen plotsklaps weer vrolijk want met mijn ogen gesloten, zag ik je lieve gezicht Ach, het komt gewoon door jou... http://www.youtube.com/watch?v= Qxm1RoYFTFA&feature=related…

gaf vaak gehoor aan wat men van mij vroeg al was dat soms lastig genoeg... ik had de habitude dat ik ieder moest behagen en zo u weet is dat ten lange leste nog maar moeilijk te verdragen…

voor ieder openbarend droeg het witte licht de zuiverheden mee van de neerslag van leven zoals wij dat onszelf en anderen geven de omslag was enorm geweest door de snel veranderende ionisatiegraad waarmee licht info gaf over de geestelijke gesteldheid met wie je sprak in samen bouwden we contact op dat alle kleuren van de…

zij gaat aan land zonder hartstocht zonder omslag de zee vandaag…

op de omslag van de bloemlezing 'het kind is de vader van de man' prijkt een foto van de dichter Wilmink ooit geschoten door Hans Vermeulen Wilmink in een kek suede jack in de bloei van zijn leven zo ook de kracht van de bundel liedjes gedichten en vertalingen persoonlijk lees ik de bundel nog altijd met veel genoegen maar tóch kan…

Met ezelsoren en potlood gemaltraiteerd tot singulier maagdelijk witte pagina's Met het laatste restje plakband trots gerestaureerde omslag tot de met plastic omwonden en korting-sticker prijkende omslag De geur van oude inkt en lagen stof tot de gekunstelde geur van een met lijm doordrenkt cellofaantje…

Bron van inspiratie is alles om je heen, het haartje op de tafel, je rechter grote teen. Bron van inspiratie is alles wat je ooit verzon die ene flauwe grap, de inspiratie uit een bron. Een bron van inspiratie is er zelfs als hij ontbreekt, de verloren liefde, de foto die is verbleekt.…

nu zal er iets komen doe niets en wacht op inspiratie en je wacht en je wacht tot eindelijk de inspiratie komt maar dan rollen er een paar tranen uit je ogen langs je wangen dus misschien is inspiratie niet echt wat je wilt omdat het niet mooi is maar verdrietig…

Uit een omslag, die het jonge paar op hun trouwreceptie kregen, haalde de bruid volgende bon: ‘Gratis bon, ter waarde van € 10,00, voor bezoek aan ‘echtscheidingsbeurs’…

Inspiratie geïnspireerd, door zijn volledige overgave in de klanken van zijn gevoelsvolle tonenwisseling Inspiratie geïnspireerd, door de liefde hartstocht in het verlangen naar de juiste klanken Inspiratie geïnspireerd, als muziek liefde in onze harten voor altijd samen als de klanken in dat lied…

ze stropt het zeewier tot een strik, verzwelgt en opnieuw verguld in een zilte omslag rustig kabbelend in de schoot van haar moeder verdrijft ze de zoete wind en hervindt zich steeds…

Ik zoek de inspiratie Niet om dit gedicht te schrijven Maar om in jouw hart te blijven En met mijn ziel in jou te leven Ik zoek de inspiratie In de schoonheid, de natuur In elk moment en elk uur Om het jou te kunnen geven Ik zoek de inspiratie In mijzelf, in heel mijn zijn In mijn dromen en mijn pijn In alles wat ik heb geleerd…

‘n Dichter had géén inspiratie en raakte al snel uit de gratie hij hield zich wel groot maar schaamde zich dood een ieder was bij zijn crematie…

Er welt een zin op, mooi en dicht En regels rijgen zich aaneen De zinnen geven helder licht Een vers geboren als geen een Het tweede vers volgt kort erop De inhoud komt tot atmosfeer De clou verblijft nog in de dop De laatste regels als een speer En nu, het onderwerp ligt vast Het derde vers kost veel meer tijd En heel veel woorden zijn…

En het rijmen even bewaren, Tot de inspiratie weer komt kijken En mijn gedichten weer poëtisch lijken…

de stilte evenaarbaar de liefde evenmin het leven is haalbaar veranderen heeft geen zin werken is genaakbaar het doel haalt zich in eenzaam en verzaakbaar de hersenen in hun pin een hoofd zonder leven het gevoel laat zich doen ideeën staan te beven we geven van katoen…

Het huis heeft gekalkte kamers breekt in splinters altijd zelfs zomers woont er bij tijd en wijle een dichter hij belt nooit en zingt nog minder in de geheimzinnige afstand openen zich blauwe luiken als een muze ontlokt zij zijn gedachten buiten ver van waar bestendigheid de dag kan bevlekken…

Een poëtisch proces borrelt in grijze cellen verhoogt de frequentie in snel stijgende pieken zinnen en woorden strijden om voorrang taalkundige chaos die structuur behoeft bedachtzaam open ik de creatieve uitlaatklep en ontrafel de inhoud op het maagdelijke scherm…

Wanneer mijn muzen tot mij fluisteren Gebeurt dat weleens wanneer juist er een Gesprek rondom mij gaande is Waarnaar ik echter niet kan luisteren Omdat ik dan mijn muzen mis En hun geprevel is gewis Het meer dan waard mijn oor te kluisteren Aan hun poëtisch opgedis Dus als ik mij van kout onthoud En in de verte zit te staren Kom dan niet…

'k Zat even zonder inspiratie, want m'n hoofd was een beetje leeg kwam misschien door de operatie dat m'n pen eventjes zweeg. Zat heel even zonder ideetjes kwam door de narcose, zeker en vast Ben ontwaakt uit m'n kunstmatig slaapje dus weer op papier te gast.…

oud beelden ideeën bruin flesje lijnolie verlicht met scheutje terpentijn ruikt zo fijn oude pencelen kwasten gebarsten droog verbrokkeld olieverf kleurbesmeurde voddig doek -inspiratie houten vriend ! ‘alles wat ik zoek’…

Ook jij daar krijgt zo je zinnen uiteindelijk op papier en weet je, die inspiratie die zit hier.…

als ochtendmens floreer ik al als dagmensen nog half slapen; staat de zon hoog aan de hemel dwalen mijn gedachten al traag en inefficiënt over vage paden creatief denken is 't combineren oude kennis tot ‘n nieuwe creatie; onbedwingbare zin creatief te zijn is met mystiek omgeven inspiratie informatie wordt gearchiveerd achter coulissen…