18112 resultaten.
Zonder waarschuwing
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Zomaar, vanuit het niets,
hoorde ik een klap,
‘k keek vanaf ‘t balkon
daar lag een jongen, naast z’n fiets.
‘k Bleef even kijken,
of ie op zou staan
want als ie zou blijven liggen,
zou ‘k erheen moeten gaan,
want een smak was het!
Gelukkig stond ie na een minuutje op
wat wankel, fiets kapot,
ging ie terug vanwaar ie kwam
z’n broek ook…
Der vrouwen moed.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.045 Soms werd een hoop klein als een zeil geboren,
ver aan de kimmen, zwol en leek nabij
en dreef weg en liet hen wereldverloren
als te voren, worstlen tegen 't getij.
Dan voelden zij of de watren zich sloten
boven hun moegetobde hoofd dat zonk,
en zij zwolgen de zekerheid der grote
duistre ellende in een bittre dronk.…
De wegen naar Rome?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 Er leiden,
vele wegen naar Rome,
maar:
er leiden ook vele-
omwegen naar Rome……
WE GROEIDEN UIT ELKAAR
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 48 Jij: broeder zuster
je hebt een god
van rituelen en regelmaat
en die van mij is zo lekker vrij
en laat het gaan zoals het gaat
die van jouw is door de kerk
een harnas aangebonden
die van mij is een beetje goddeloos
en kent maar weinig zonden
en toch zijn ze allebei
een en dezelfde god
jij bent een pruimenboom
en ik een van de kers…
Het onbekende land
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Dit is een land mij onbekend
ik weet niet alle wegen
de paden die ik op moet gaan
en of ik zon zie of de regen.
Dit huis is mij onbekend
ik weet niet wie er leven
en of de deur zal open gaan
en of er antwoord wordt gegeven.
De mensen zijn mij onbekend
ik ken ze geen van allen..…
mijn poëzie zwemt in het abnormale
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 mijn poëzie zwemt in het abnormale
gegrift in vernieuwende drift
in een wereld van louter plezier
schuurt het zelfs de teerste huid
ik spel woorden in dagen met lange passen
routineus ontdekkend in onrust
woordstrelingen in het nog onbekende
die geuren vormen in het onverklaarbare
met al mijn vermogen en bescheiden talent
maar in onverdroten…
Onbemind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 889 u kent mij niet
toch wentelt u zichzelf
in beklag, weemoed
daar maakt u
u niet geliefd mee
Kampusch-schreeuw,
ongehoord.....…
wie het leven mint
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 560 wie het leven mint,moet ook beminnen
in het hart van gevoel,in een dwaze roes
waartoe,waarom
ik laat me alleen maar drijven
en wat ik zoek,is mij onbekend
de vogelroep lokt teder
in de kindsheid van verleden
in het geluk van verloren jaren
zie daar gaan geliefden
hun bestaan blijkt
alleen uit oude kinderboeken
er was een tijd.. ook ik…
Onbekend
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 762 het stormt het raast
het is anders dan vandaag
het is weer anders
dan leven alleen
ik kies liever alleen
ik leef niet graag
met het idee
dat ik vandaag of morgen
verloren ben…
Mémoire 2
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 455 rust maar zacht
jij, naamloze ik
op velden met
eindeloze lanen
geëerd met marmer
of zomaar onder zoden
zonder tranen
stille held
ooit in bange dagen
uitgezonden
ook al dreigen
beelden te verbleken
je leeft nog
altijd voort
in verre wonden…
Art. 461 WvS
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 bord verzoekt niet te betreden
in het broekland van zompige grond
met roestbruine aderen doorsneden
pluizige pluimen deinen op de maat
wuiven zinloze gedachten voorbij
een lepelaar die op stelten staat
wakend in vlagen van dagdromerij
hier eindigt het land, is wat ik je zeg
nu kan niemand nog ergens heen
zonder te berusten in een eindige weg…
Dood gewoon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 126 langzaam sijpelt
dagelijkse sleur
uit zinnen zonder punt
oren in het boek kleuren dieper
ondanks zonlicht dat door
vale gordijnen naar binnen wil gluren
ongeopende vraagstukken
liggen her en der
in vergeten stapels
zij verbloemen inzicht, dat ooit
daar was, maar nu verloren
is gewaaid
vertwijfeling kreeg ruim baan
zo koos je…
Laatste eer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 dag mevrouw, dag meneer
heeft u het al gehoord
er is hier een vrouw overleden
wellicht is ze uitgegleden
nee, ze is zeker niet vermoord
dag mevrouw, dag meneer
weet u toevallig haar naam
hoe bijzonder zij was
waar ze van hield, welke boeken zij las
had zij vrienden of was ze eenzaam
dag mevrouw, dag meneer
heeft u het al vernomen
een…
muziek
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 636 Als vioolsnaren vangt mijn ziel
de tonen van het gedicht
het jubelt,glijdend en stijgend
naar onbekende hoogte.
het is als een lied, waarvan
de tonen de melodie maken
ruimte, beweging tussen woorden
baant zich een weg.
naar het onbekende
en raakt het hart diep…
Hemelse weg
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.267 Het verlichte pad verdwijnt
Op een onbekend terrein
Begeeft zich mijn nieuwe zijn
Zie, een hemelse weg schijnt…
donkere dagen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 103 duizenden
sterren
aan de hemel
schitteren
als kleine
diamanten,
wijzen
mij de weg
in mijn donkere
dagen
licht
wordt gebundeld,
straalt zoveel kracht,
effent
de wegen
op mijn nog onbekend
levenspad!…
Toekomst
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 879 Toekomst hij is er weer
Je toont altijd zo ver weg, ergens onbekend
Toch verbaas je mij steeds weer
Hoe snel je er weer bent…
Weg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 116 De weg
-als 'n lint-
heb ik afgelegd
bochten en slingers
ik ken ze
Vergis me
niet
als ik
achter het stuur zit
De weg
die me voert
naar jou
waar je thuis bent
Je woonstee
me onbekend
nog niet...
bemind.…
In onze slaap gaan wij tot God terug
poëzie
4.0 met 2 stemmen 255 In onze slaap gaan wij tot God terug.
Ontwaakt, begrijpen wij opnieuw te zwerven.
Het leven houdt ons tegen tot wij sterven.
Dan keren wij voorgoed tot God terug.…
Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 259 Ons lichaam rust wanneer wij eindlijk slapen,
Maar meer de ziel van het langdurig waken.
Dan rijst zij traag uit haar kortstondig thuis
Om tot de droom, die leven heet, te ontwaken.…
Wij zoeken God
poëzie
4.0 met 1 stemmen 255 Van dag tot dag, om onze weg te korten,
Maakt God het leven, onze weerstand, stuk.…
Levenstrein
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 635 De weg is onbekend
Het doel ook
Alleen één ding is zeker
Het einde is bekend
Eens zal hij niet meer voort gaan
Eens zal hij stoppen
Voor altijd
Het einde is dan bereikt
Als hij eenmaal is gestopt
Zal hij nooit meer verder gaan
Maar hoe, wanneer en hoelang dat nog duurt?
Onbekend
Maar eens zullen ze zeggen:
“Bestemming bereikt”…
Liefdesregelaar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 279 Dag heerlijke vrouw
met je welgevormde lusten
Ben je klaar voor het liefdespad
op weg naar onbekende hoogten?
Kom dan nu van die rotonde
anders blijf je op je twijfelpad…
Zonder jou
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.255 Ik durf de grens niet te passeren
van het onbekende land.
Ik moet jouw liefde daar ontberen
en mis steeds jouw vertrouwde hand.
Gevaar dreigt van alle zijden.
De weg is ruw en onbekend.
Mijn zorg dat is jouw lijden,
ik weet dat jij er klaar voor bent.
Onze wegen zullen zeker samen komen,
die band gaat nooit meer stuk.…
Los gebroken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 89 Daar fietst het meisje
met een wervelwind
in haar hoofd
straten tillen haar op
terwijl zij steevast
lantaarnpalen telt
haren wapperen haar na
nu zij door de lucht trapt
op weg naar het onbekende…
Altijd te laat
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 705 Ergens in het onbekende
schuilt een terugkerend verlangen
dat niet verborgen kan blijven.
Ver weg tussen alle hersencellen
schijnt een ster vol schittering
te wachten op haar beurt.
Droom maar, doe maar, ga maar
alles kan 'het' nu nog gestolen worden
het komt toch wel aan de beurt.…
Wie ben ik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 313 -Onschuldig zat ik in een cel
te boeten voor verwardheid-
Nu loop ik stil
de weg naar morgen
Woorden geven
mijn gesteldheid weer
Langzaam loop ik de weg,
zoekend naar onbekende beelden.…
Over dat ene pad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 over de finish te gaan
Na een weg onbekende gevaren en angst
Kies ik toch dat ene pad, ’t pad van mijn hart.…
water
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 352 Water, water
Stromend voel water ik langs mijn gezicht
Je wijst mij de weg naar het onbekende
Water, ware vriend
Water,water
Luister naar mijn stem…
De Poort
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.177 Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis
De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment
Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier…