Alle inzendingen over onderen

ónder de woorden leeft het onuitsprekelijke alle houvast is daar grondig weggebrand ónder de woorden ligt een stille ongrijpbare laag die op je thuiskomst wacht als je uitgesproken bent ónder de woorden leert het oude leven hoe je sterven kunt als de vogel die de boom beroert…

Als het van onderen goed zit Zit ‘t goed door goed ondergoed!…

De vlizotrap naar onderen gelaten De zolder stap voor stap toen opgegaan Je wilt niet weten wat ik daar zag staan In verre hoeken en verloren gaten Versleten schoenen in diverse maten Ze kwamen uit vergeten tijd vandaan De vlizotrap naar onderen gelaten Je wilt niet weten wat ik toen zag staan Een monty coat waaraan de motten vraten Wat…

wat is druk het is geen ruk naar links het is geen ruk naar rechts ook niet naar het midden ook niet naar boven of onderen het is een ruk naar het ongrijpbare! druk!…

Want, van onderen, Beginnen de wonderen Vanaf het eerste signaal. Zo is het verhaal Voor ons allemaal.…

boomtoppen benaderen het gras waarin mijn bovenste-ondere ik zich vervindt zich verzoekt in bevolen beneveling verveelt totdat de ik ondergaat in de bovengaande zon der reinheid…

's Werelds grootste klepel deed wonderen : hij viel uit de Dom-klok naar onderen. Verwarring ten top : zo hoort de slaapkop 't in Keulen nu niet meer donderen.…

Men wijst graag naar onderen, Als men zichzelf laat bewonderen. Het blijft me steeds verwonderen. Behandel de ander gelijkwaardig Dan ben je ook nog aardig.…

Hè meisje Kom eens uit je paradijsje Zo kan ik je bewonderen Van boven tot onderen Wat ben je toch een mooie meid Vol met liefde en alle tijd Nu nog klein en straks zo groot En die lach op je gezicht Je bent een engeltje van licht…

Het feest ging door, want carnaval is heilig Beschermd van boven en van onderen In Keulen zou het niet meer donderen Maar thuisgekomen was het niet meer veilig: Ach arme, Keulse oma’s, meisjes, moeders Belaagd door dronken opa’s, vaders, broeders!…

Van onderen geschoren dan wel kaal, De ku(ns)tbeleving is wél optimaal.…

Hij voelde zich opzij geschoven en dat klopte wonderwel dat ie niet ónder 't tapijt werd geschoven snapte ie nog niet zo snel!…

Maar niet alleen de stemmen ónder Ede, Ook boven, links en rechts ervan telt mede.…

er was eens een moedervlek ze brandde op het witte doek met twee knapzakjes vol talenten schijnwerpers streelden slaafs haar huid zo kleverig als vliegenstrip zelfs de presidentiële vlag ging uit maar ze kreeg de wind van onderen want achter de glamour in pilvorm zwierf een kind alleen door lege straten geen steen die daar je vriend is…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

Het lezen van gedichten is Een zaak die over 't algemeen Zodanige bemoeienis Van de ogen vergt dat ze getweeën Van boven tot en met benee De neergeschreven tekst af gaan Terwijl 't gevoel van wel of wee Dat hieruit veelal zal ontstaan Van onderen naar boven rijst En wel het krachtigst bij een auteur Die in het dichten is vergrijsd En…

De grootste plannen moet men maken ónder de grond: dáár blijft men lang...…

Doorzichtige illusie van verkruimelde muren nodigt hypocriet de Grieken uit Wees welgekomen maar niet voor mij ontsnapt tevergeefs aan de mond van verzilte weduwen Wat moet de hel nog ónder mij Uitgewrongen trots zorgt voor het gapende litteken op de zuurzoute toekomst van de overlevenden Laat de hoop maar varen Onder…

Ik ben een oen want ik dacht eerst: die aardige man die wil me aaien hij trachtte mij te paaien O, ik ben écht een oen Gepakt heeft ie mij, eerst heeft ie me helemaal geplukt, en langs onderen flink gevuld en daarna dichtgenaaid Ik ben écht een oen!…

te bruinen tussen de gladiolen vóór de haagbeuk-haag van de Begijnenmolen in stadspark Sonsbeek op het heetste uur vandaag ze hoorde in de verte donderen uit richting Velp ze zei ‘help als het weer daar gaat donderen moet ik mijn heuvel als de weerlicht scheren’ want gaat het weer lichten gaat het weer blonderen bij haar van onderen…

hier speelde ik op de dijk madeliefjes plukken de pinksterbloem bewonderen en dan de dijk af rollen naar onderen hier speelde ik tikkertje met de kinderen van de buren leerde draaien met de tol geen auto´s die er hinderden en wat beleefden wij en lol hier leerde ik schaatsen op de dichtgevroren rivier geen tijd die ons haastte…

zag in de hoogste takken nog wat blad je kaalde snel van onderen het was de lach van lente en frivool in zomeren je dwarrelde zo gaaf in pril ontluiken groende godvergeten mooi was niet te stuiten tot ver voorbij de kortste nacht gingen we in kleur en geur de perken te buiten ik heb je herfst zo lief de vruchten van ons samenzijn…

Keer mij om, woel mijn grond los met je kouter aan de voorkant van je ploegboom, snij met je schaar de zode van onderen los en keer met gebogen ijzeren ritser mijn zode. Laat mij vruchtbaar zijn, muze zodat mijn woorden kunnen bloeien op de akker van het klaar liggend blad.…

Hoe kunnen wij nu nog vertrouwen hebben, als 'gemaakte' afspraken ónder de táfel worden geveegd? Kastélen bouwen, vergéét het maar, ruíne's blijven over, in deze welvárende, zich aan de afspraak houdende staat! Toé nou, men. Balkenende, wanneer stópt u nou met deze niet ná te komen afspraken, kortom met deze Ellende?…

Het klinkt zo basaal het klinkt zo banaal maar het is ook kaal en volledig naakt het is niet cool het is niet vet baren geboren worden leven geven "denk niet in dat van boven maar denk aan van onderen"! En jij aan haar zij jij bent erbij en wat ze ook roept het haalt het niet bij wat ze voelt!…

verleidelijk met mijn Oosterse ogen je hield mijn hart tegen het jouwe alsof we voor altijd werden verbonden de geest voorgoed uit de fles we dronken oude jenever omdat er een muziekdoos werd gevonden oudere liederen over haveloos werk omdat ik naakt was schilderde je mijn lichaam nam ik deel aan jouw taal in mijn woordenstroom van onderen…

op het podium van het gebouw waar het concert was voorgezet zat ik achter kaarsrechte sopranen met stemvorken van divaformaat die te laat achter glimmende ballen en bassen zich coloratuur zongen de alten sprongen lager dan gewenst en grepen van onderen mis tussen kermende tenoren in plaats van staccatocastraten die verveeld hun piccolo’s…

Eerst kijkt hij rond en klimt dan zonder dralen van onderen naar boven, maar niet recht: Zijn gang beschrijft de prachtigste spiralen. Hij is druk doende met insecten vangen; dan valt zijn oog op ’t zwoerd van een stuk spek, dat ik onlangs voor hem heb opgehangen; je ziet hem bijna kwijlen van de trek.…

Regendruppels vallen intensiever Zand knispert luider onder blote voet Kon frisse lucht altijd al zo zacht strelen? Alle dingen voelen meer dan goed. Suikerkorrels kraken harder Koffiesmaak proeft zo intens Parfum geurt ineens veel sterker Voel me bijna niet meer mens. De maan beschijnt de nachten feller Zonlicht tintelt sterker licht…

met een dunne harige heg nog beschermend, echter vaal het zegt iets over mijn ogen en de sprekende klank waar van ik verhaal let wel, ze begaan niet zomaar een willekeurige weg zonder inspanning wordt u tevens: gewogen, bewonderd, dan wel, middelpuntvliedend, naar mijn verte gezogen de rimpels breed gevoerd, zowel bóven als ónder…