Alle inzendingen over ongecultiveerd OR kunst OR vruchtbaar

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ze steelt het vuur uit vruchtbare grond voorbij de norm en middelmaat, heelt de aarde in onbewerkt gebied, waarmee met meesterhand de liefde is geijkt. Ze reikt de kunst met uitgestoken hand, oneindig verder dan men ziet, ze baart de vrijheid uit de simpele klei, een nieuwe vorm ontstijgt haar ziel, iets anders kent ze niet.…

Ruwe handen doen vuil werk, krijgen kloven, peinzende vingers mogen kunst beloven, worden eensgezind met Gods zegen gemerkt.…

Ach, denk ik dan maar ik woon in een vruchtbaar land water en geld stroomt.…

in het voetspoor van plat betreden woorden uitgezwaaid in dit verlaten oord geen idee hoe die dag zal heten als ik de zwartste gaten van mijn horizon bestijg, een tocht over een enkelvoudig koord dat ik nog moet weven, als ik de meest gespannen tonen van werelds weefgetouw heb aangehoord voer mij aan de zwijnen wanneer ik de ongecultiveerde…

kleuren in haar ogen ongewenste gedachten leidden naar een harmonisch model hand op de schouder vertrouwelijke woorden in het samen zoeken naar compromissen waarin niemand zijn eer zal missen lach en humeur bloeien op waar emoties hand in hand gaan op weg naar het gezamenlijke perspectief jouw ja en niet mijn afwijzing legt aarde vruchtbaar…

In de omhelzing van de natuur In de kleuren van de zonsondergang wanneer ik door het gras naar de horizon kijk met de aarde voelbaar onder mij met de getijden en de kringlopen van de natuur luisterend, wakker glanst mijn levensgeest in de schoonheid en heiligheid van alle leven…

aangestampt tot wat eens duin in de wind was de winter heeft haar best gedaan ik lig er als wachter voor de zee nog zoveel in het verschiet de vruchten liggen te rijpen ik vlucht met de lente en kiem in de hand van een goudfazant…

Meanderende vingers boven een ven van mistige geschiedenis her en der een pallisade van vergulde ruggen het hoge woord dwarrelt van een schutblad en ergens erboven de zielen van ongeboren dichters met een weerklinkend welven ruggelings zonder spreken noch een voetwaarts horen het heden vermenigvuldigt zich hier in de baarmoeder…

Mark Rutte wil kiezers bepraten en merkt, dat-ie 't beter kan laten. Z'n speech blijkt een sof. Wat hij oogst is geen lof, maar een regen van rotte tomaten.…

Ja vond ik woorden als water uit de wolken op jong voorjaarsgroen dat bloemen doet bloeien waar vlinders fladderen vogels tot nestplaats zijn. Dat dan mijn woorden als zonnestralen omhelzen veld en beemd paren met vogelzangen zuiver zijn als ’t water uit lieflijk kabbelende beek. Zie mijn waterval van woorden waarin ik mijn geluk u…

Bomen waaien zacht: druppels vol bloesemgeuren zweven naar ons toe. Een merel kruipt diep in de paarse seringen, kijkt bedachtzaam rond. Groene bolletjes aan de vlierstruik houden wat onnoemelijks in.…

ik pluk vandaag een beetje geluk de aarde is schoon je kan er gewoon nieuwe bloeiers planten eigenhandig heb je het onkruid gewied het vergaat zoals je ziet het lelijk groen van toen, opgelost als resten compost jij plukt vandaag je eigen geluk uit vruchtbare grond…

Kopieëren is de kunst die sterk in contrast staat met de Letterkunde kunst…

dauwdruppeldouche de vruchtbaarheid geschonken witte jurken dansen in het ochtendgloren de meidans is geboren.…

Dichten is geen kunste kom, geen kunste dichten is een gunste Gods een gunste!…

De bomen kregen een betekenis die zij nog zacht gebarend wilden weren, maar 't noodlot was niet meer te keren; een vogel streek klapwiekend in de wildernis van takken neer en nu hij roerloos zit (het licht wordt zo benauwend wit), denk ik aan dood, verrotte geur van blaren, hetzelfde zijn op steeds dezelfde plaats... Hoe komt wie vliegt ooit…

Vederlichte vlinder in de nacht Wit verlicht door het donkere pad Gefladder voor de maan op zijn wenken De vederlichte trilgeuren Aanlokkelijk tot in den treuren zullen schenken Met veren voelsprieten Zuigend nectar tot de morgenstond Die nacht van stuifmeel schietend genieten Vruchtbaar en bloesemrijk toen de omgekeerde dagenraad ontstond…

denderend in stampij en crescendo daar ligt de meander van het avondland het luwt er en ontglimt elk scherp kantje dat op het ego lag te rijden het heldere water daar in stalen linten herinnert aan onthechting van weleer het futiele verschil in het samen zijn en de ijdelheid magnetisch op het aambeeld van reflectie het land is vruchtbaar…

Ze wilden niet kinderloos blijven en talloze vruchtbare wijven bezochten Jan Kees, die hun diensten bewees voor de intimiteit aan den lijve. Ze raakten heel graag in verwachting. Het erelid steeg in hun achting: hij hulde het graag in hun poesjes. Gestaag viel z'n stijve ten prooi aan verzachting.…

Wat moet ik op dit eiland met het woord 'woestijn'? Op een zandplaat ligt het voor de hand maar hier in deze duinpan waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig bloeien van de narcis! Jaloezie steekt de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt de belofte dat het gloeiende zand een waterplas wordt en ik veranderen zal in een bron van inspiratie…

volop geschreven - vormen de liefste zin aan mij gegeven zolang mijn schedelmond nog praat - ik schater mij schuimend, bottend, brandend, stormend naar de vier elementen die zich zingend mengen met mij, de lichtste, aether, als hun hemel die schedeldak mag vullen met gewemel van wormen, rijmend kronkelend in strengen ten slotte is mijn vruchtbaarheid…

Je vader heeft ik weet niet hoeveel zonen… Je zuster blijkt je zuster niet te zijn… Familiebanden blijken louter schijn… Wat nu met DNA valt aan te tonen. In elk geval, wie dat is overkomen Voelt zich zwaar door de spermabank genomen.…

Bij het bidden tot God vragen we meestal tussen ons schone gaven te verdelen of Zijn bijstand en welwillend helen tijdens een moeilijk, hinderlijk geval. Ziet hoe de Vader elke dag, overal wonderbare zegen uit wil delen, zon en regen met zaaisel laat spelen, opdat heel de wereld zich voeden zal. Mensen werken als onderbeheerders aan 's…

Wie de kunst verstaat van z'n hart geen moordkuil te maken z'n zielenroerselen in woorden om te zetten mag zich terecht een hartenkreter noemen met de nadruk op 'art': een kunst op zich en pakt het droevig uit, een smartenkreter voor wie die kunst verstaat!…

De kunst heeft twee gezichten, medaille Waarvan de ene alles doet om de natuur te Begrijpen in gelijkenis met Rembrandt en de andere: De naïeveling net als de tekenaar Callot, deze medaille Vormt de kunst, die met de kindertijd en beoefende Kunst te maken heeft, de ene is kortstondig, bedrieglijk de andere…

Het is een kunst het oog te verrassen De mens te doen verwonderen Deze keer: eenvoudigweg een tafelblad Daarop een bloem noem het kunst Het zonlicht doet haar bloeien Valt daarop 'n silhouet mijn schaduw Kunst.... blijft me boeien telkens weer.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

(tanka) De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak of verrassing vinden.…