Alle inzendingen over ongrijpbaar OR bezoek OR voorbestemming

Soms verschijnt het Achter de mist In een mensenmassa Diep tussen kreupelhout Tijdens de synchrone spreeuwenvlucht Tussen een bloemenzee Onder schilderslagen Het Bombardeert mijn brein Met verwondering.…

soms hangt het achter wolken in een ongrijpbare blauwe zee achter mist van vervuiling diep tussen de halve maan mensen gekenmerkt als mieren zo ongrijpbaar dat het lijkt. zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

Gedachten compleet ongrijpbaar je schrijft ze op: structuur is duur stilte steeds meer onbetaalbaar de spinsels blijven malen vormen nieuwe hoofdstukken als ze elkaar weer inhalen door in het niets te turen denk je dus dat je bestaat maar wat je daarna achterlaat zijn vooral verloren uren wil je dit boek gaandeweg sluiten moet je weten…

Zachte langzame stroom van lucht of water onzichtbaar onhoorbaar ontastbaar aan ons voorbij teken van vergankelijkheid schuivend in cirkels wijzend de toekomst in eenheid van tellen vragend om aandacht voor komend geslacht waarschuwend zwijgzaam wij gaan jij blijft bestaan.…

dit te lege hart stuurt mijn verlangen naar jou waar is de hemel?…

Nooit vroeg ik jou Nooit kwam het juiste woord Je was immers nog Het leven kent geen geduld Nooit zullen wij weten wat het ongesproken woord ons had gezegd.…

Wanneer ik Het aan wil raken Mijn handen zacht en koud Hoog in de wolken Diep in de zee Wanneer ik het in een doosje wil stoppen Om het altijd bij me te hebben Juist dan, Wanneer het gevangen zit Spat het uiteen En ben ik weer alleen…

onder lijden Ineens was er een virus, volkomen ongrijpbaar Iedereen in zijn greep, persoonlijk en zakelijk Wereldleiders met de handen in het haar Vertwijfeling alom, wat nu, ingrijpende maatregelen Bij elkaar vandaan blijven, geen bezoeken afleggen Banen verliezen, scholen dicht, geen sporten meer bedrijven Zelfs de criminaliteit weet er…

het onbeschrijflijke slaapt onzichtbaar achter de bergen waar meestal ook reuzen wonen op die onbereikbare hoogte sluimert de poëzie waar ik net niet bij kan soms schittert zij in jouw ogen…

In de nacht komen herinneringen terug ongrijpbaar als vlinders in gestolen tijd: Aan hoe het ooit was, die liefdesjaren lang geleden, toen we vlinderden vol liefdesdrank in wereldsteden en nooit waren we dichter bij elkaar dan in die amoureuze nachten toen we verder dwaalden in kroegen van het duisterlied aan de kade bij de rivier in…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn reis door de ruimte, werd onderbroken, door de tijd. Op aarde kon ik landen. Moeders waren hier al. Hier werd worden zijn. Zo durf ik aarden. Onze reis door de ruimte, zal worden voortgezet. Niemand weet hier hoe. Niemand weet wanneer. Eeuwigheid wacht. Zojuist schreef ik dit gedicht. De meeste mensen slapen. Zelf waak ik wonderlijk…

Niemand kwam er. Hij werd steeds eenzamer En alsmaar bekwamer In het bewonen van zijn kamer. De ramen groeiden dicht Van vet en stof, geen zicht Had hij nog op enig licht Of schemering, een lichtgewicht Werd hij, vel over been. Een kapstok, zo ging hij heen. Alleen en alleen en alleen. Allang toen hij was heen - Gegaan, ging plotseling…

In de spiegel zag ik dat ik net zo grauw was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou…

In de gang van mijn leven, hier en daar verduisterd, was jij heel even het baken, dat weer richting gaf aan mijn weg. Als geschenk alleen jezelf, zomaar een bezoekje, spontaan en welgemeend, als mens, die weer voeding gaf aan mijn geest. In de spiegel van je ogen ontdekte ik mezelf en ik herkende het licht door je hart gekaatst…

Openheid kenmerkt de blikken richting bezoek dat pas na enige aandrang kan beslissen de jas uit te doen, een stoel te pakken. Gesprekken vinden plaats op clichépaden met beveiligde onderwerpovergangen. Na het vertrek wordt een zucht geslaakt in bed en buitenkamers.…

De koningin in Zeeland neergestreken En dus wordt elke tegel, boom en struik De brievenbus en mijn oranje pruik Met spiegeltjes op narigheid bekeken Zo zegt men straks na afloop van het feest Tenminste niet dat zij er is gewéést.…

Met ogen als meetlatten van precies zijn eigen lengte keek hij mij pasklaar in de etalage van zijn avond. Met oren die mij vertaalden in zijn soortelijk gewicht luisterde hij mij tot zijn woorden en namen luisterde aureolen om zich heen cirkels met de middenlijn van altijd zijn schedel. ----------------------------------- uit: 'Letters…

Het schikte me niet dat hij op bezoek kwam juist op het moment dat ik mijn koffers pakte voor een paradijselijke trip. Wrevelig wierp ik hem de folder toe waar de blauwe zee van afdroop. Ik keek naar de afgetrapte schoenen op mijn kurk droge vloer. Hij nam zijn hoed af en veegde met ranke handen denkbeeldige stof van zijn jas.…

Door het getik van vorken en van messen heeft niemand op die avond iets gehoord. Zo werd de wrevel van het volk gesmoord met spijs en drank, muziek en danseressen. Vlak voordat Bea neerzeeg op het dons, sprak zij: “En? Kom je gauw een keer bij ons?”…

Maar neem de positieve invalshoek; U heeft wel mooi de hele dag bezoek! Nederlandse ziekenhuizen hebben veel last van ongedierte. Verschillende operatiekamers zijn gesloten na overlast van vliegen. 20 ziekenhuizen hebben last van muizen en ratten in de kelder en kakkerlakken in de keuken.…

Het staatsbezoek en de hoofddoek van Koningin Beatrix geeft aanleiding tot protesten van de PVV en zorgt voor commotie rond een satirisch filmpje van Lucky TV waarin ze met Willem Alexander en Maxima naakt op bezoek is bij de Papoea's.…

Wij hebben oude banden met de Turken Nu  is hun president vandaag te gast Maar Rutte houdt zijn hart angstvallig vast Want Geert vindt het maar Ottomaanse schurken Dus als hij dat bezoek straks wreed verstoort Heeft Mark zoals gewoonlijk niets gehoord. -------- Vandaag begint het staatsbezoek van de Turke president Gül aan ons land.…

Het bezoek bleef maar even ik ben alleen achtergebleven de muizen hebben snel hun koffers gepakt de parkiet is weggevlogen wel liet hij een kaartje achter met een telefoonnummer erop geplakt ik zal hem maar niet bellen hij kan alleen maar fluiten niets vertellen.…

Verdwenen zijn ze de kennissen met hun indringende stemmen - ik adem rust. Het was uiteindelijk maar kort toch ben ik gestruikeld over hun woorden. Waarom toch niet de taal afschaffen om alles in kleuren af te drukken? Genoeg is zwart en gal met dwars daar doorheen in levensgroot hun initialen. Ik adem rust - de luchtdruk is…

Hij kent de weg, hij veegt zijn voeten niet, neemt zonder vragen als vanzelf sprekend de beste stoel, zet zich breeduit. Dan komen grijsverteld de verhalen waarin altijd hijzelf de hoofdrol speelt, vol avonturen uiteraard. Ja ja, knik ik. Soms valt hij stil, dan worden wit zijn knokkels op de leuning, hij hijgt, zijn ogen zoeken…

nergens nog vreugde: als hij haar ziet is het al avond. als zij hem ziet herkent zij hem niet. dat zij toch niet heeft te klagen, dat zij woont in mooie kamers. zij kijkt niet op wanneer hij liegt, zij is vergeten dat bij het vuilnis van de dag soms zilver wordt gevonden. of sleutels en een jas. oud brood dat zij in water weekt…

Toen een ex bij me kwam logeren had ik mijn teveel aan lijsten wat maar schimmelde en voedsel werd voor zilvervis, weggedaan: twintig jaar herinnering en ik twijfelend of dat geen spijt... Hij eenmaal bij me, ging het over werk, over liefde en die tijd, het vulde mij met zoveel dankbaarheid, waarin al die lijsten pasten. 's Morgens…