Alle inzendingen over onmogelijke OR blinde liefde

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

ik wil niet winnen ik wil zijn liefde…

Liefde is. Liefde is onbeschrijfelijk. Woorden smelten als sneeuw, wanneer dove dichters blind, voor hemelhoge muren staan. Wat liefde niet is, weet iedere overwinnaar, die zijn verliezer achterhaalt. Iedere poging om liefde te beschrijven, faalt.…

Liefde laat zich niet verklaren. Liefde gebeurt aan ons. Voor haar is niets onmogelijk. Haar glimlach, Haar zwijgen, Haar zachte hand. Haar onuitputtelijk beminnen. Eens, ja eens, zal alles liefde zijn!…

Z'n passie voor taal was zo fenomenaal, dat die liefde hem woordblind kon maken. _________________________________ (Liefde maakt blind.)…

Liefde maakt blind het verleden leeft in je dromen, Als je kwetsbaar bemint, zal die ander vanzelf wel komen…

Wij hebben in de jeugd gemind wij minnen in de ouderdom, en al wie zegt: de liefde is blind, is waarlijk dwaas en dom.…

Wat ben ik blind, blijkbaar zo blind in de emotionele liefde geboren, Van jouw harde woorden wilde ik liever toch niets horen. Een te lang moment recht in de zon kijken kan je ogen verdoven ik draag je bij mij, mijn slechtziendheid en aanvaard je onvermogen Mijn blindheid in mijn liefde heeft altijd zo moedig moeten zijn.…

Zo dichtbij, maar toch ver weg Slechts door een muur gescheiden Hij hield van haar en zij van hem Tot in de verste einden Zij zochten de liefde bij elkaar Door een spleet in de muur Zij hield van hem en hij van haar Tot in hun laatste uur Ontroerd door slechts een stem Deed hun verlangen branden Hij hield van haar en zij van hem Nooit…

Daar stond ik dan gespannen als een veer mooi te zijn voor jou alleen wachtend op je komst ogen priemden in mijn rug stemmen fluisterden tot jouw stem klonk ogen zochten de mijne open en blij keek ik je aan blauwe ogen weerkaatsten kil in de mijne je liet me staan als een hond achtergelaten in een bos natuurlijk leef ik met je mee…

ik zet mijn een ezelinnenbadmuts op en duik naar een oesterloze bodem woestijn onder water dom: jij mist een laag en toch blijf ik maar zoeken in het zand wat fijn dat je gegroeid bent zeg je en ik denk dat je mijn ziel bedoelt maar jij, lief, jij had het over mijn rondingen, ook een compliment ik lach om lot en misverstand vandaag…

dichterbij dan in jouw gedachten zal hij toch nooit komen mag je enkel dromen dichterbij dan in jouw hart zal hij nimmer zijn maakt je kansen klein dichterbij dan deze afstand zal hij zich nooit begeven … … niet met haar in zijn leven…

Ineens stond hij daar Onder het donker van 1000 schijnwerpers Gesloten Dicht Maar toch zo open Een pad naar ergens Ligt erachter Een pad naar nergens Ligt ervoor Zij toetst een code in Die hij ook kent De slagboom blijft dicht Hij duwt met al zijn kracht Zodat het kraakte Ook dit hielp niet Wat maakten die schijnwerpers De zaak toch…

jij en ik samen op de bank geen meter van elkaar maar onbereikbaar voor elkaar gescheiden door mijn huwelijk…

De regen valt Bevochtigd Maakt schoon Stof wordt vloeibaar Druppels worden stromen Zou er ooit een einde komen Aan deze liefde Soms stromend als regen En net als wolken blijft groeien Niet altijd een kans Om neer te vallen, en wordt alles door te wind geleegd Maar als het komt Dan is het mijn kans De stromen op te vangen, Te dragen,…

maar echte liefde gaat niet' ik kreeg vandaag zo'n rare brief. zo'n brief. -------------------- Uit: Verzameld werk', 2004.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Liefste of hoe ik je liever nog liefde noemen zou Niet langer blind langs deze trappen afdalen maar jou ongecensureerd verkennen Liefde kom me dan tegen waar vergelijking overbodig is en ik weet dat jij enig bent…

gesloten ogen blind verlangen verborgen liefde aanschouw licht liefdeslicht beheers leven intens gericht laat mij zweven maak dromen in liefde open ogen wees licht…

En 'k dwaal, een blinde hond gelijk, door dralige lente-roken, mijn hart van alle liefden rijk, mijn hart van liefde verstoken.…

zij voelt zijn woorden met haar hand op zijn lippen hij bewondert haar schoonheid met zijn armen om haar heen en ik ben sprakeloos door hun intense liefde zij doof, hij blind ik zwijgzaam en alleen…

ik weet dat het zomaar uit de bomen valt in allemaal losse delen het kan me ook niet schelen ik puzzel ze wel tot gedicht maar een gezicht zonder ogen of liefde zonder pijn een misdaad los van mededogen kan onmogelijk het plaatje zijn want het laatste stukje dat de puzzel completeert wordt altijd door de lezer geoffreerd…

Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood. In liefde.…

Al langer dan 'n jaar zijn wij een echt paar Het was liefde liefde op 't eerste gezicht De huidskleur... die deed 't hem Ik ben ook niet blind bevallig haar ronde vormen Ik wilde zo... die grazige weide binnenstormen En...ik schreef -uit 't blote hoofd- dit gedicht Ja liefde... praat me niet van liefde.…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

Dat zo maar staat Op papier begraven en zwijgt blinde liefde Voel jij zuivere licht En naar jou toe Komende tedere warmte? Ik bemin je zo maar Jij zwijgt geen liefde…

Het is toch nog steeds aanwezig, die onmogelijke liefde voor elkaar, maar als ik je dan weer zo mag “voelen”, is er even “geen” gemoedsbezwaar.…

Een vrouw draalt maar wat rond Voor een blind date uitgedost Niemand in de omtrek die opduikt Tot een vale dwerg schuddebuikt in de haag Hij schikt zijn vette klissen, pulkt aan de kraag Een maan kruipt voorbij. Hij ruikt Naar een karkas dat oplost In een bloedbad.…

met je vingers aftastend helemaal over zijn gezicht heel voorzichtig aanrakend daar, in het donkere licht je voelt hem aan, zo puur niet met gêne, zonder schroom je "ziet" hoe hij werkelijk is zonder dat mooie laagje chroom…